Europese Conventie tegen Sociaal Europa
Frank Slegers - 27.09.2002 19:26
Uit recente peilingen blijkt dat de Europese bevolking op de eerste plaats een oplossing van de werkloosheid en de armoede vraagt aan de Europese Unie. Men zou dus verwachten dat de Europese Conventie hier een belangrijke prioriteit aan geeft.
De Europese Conventie is de vergadering die een Europese Grondwet aan het voorbereiden is.
Valérie Giscard d’Estaing, de vroegere Franse president die de Conventie voorzit, helpt ons uit de illusie. Volgens hem heeft niemand in de Conventie om een sociaal Europa gevraagd. Hij bedoelt daarmee dat wat het sociale betreft niemand in de Conventie nieuwe bevoegdheden voor de Europese Unie heeft gevraagd. Iedereen aanvaardt dat ook in de toekomst de sociale politiek een bevoegdheid blijft van de nationale staten, die hun sociale politiek coördineren (de “open coördinatiemethode”, vooral in zwang sinds de top van Lissabon).
Sociaal-democratie
Weinig mensen liggen wakker van de verklaringen van Giscard. Zij denken: de Europese Unie voert een doorgedreven neoliberaal beleid, dus misschien is het wel best dat de Unie niet te veel sociale bevoegdheden krijgt. Helemaal ongelijk hebben deze mensen niet.
De sociaal-democratie, in de Conventie sterk vertegenwoordigt, heeft echter sinds jaar en dag van een “sociaal Europa” een strijdpunt gemaakt. Het verhaal was dat de Europese ontwikkeling in de goede richting gaat. We hebben al een markt, een munt, en een Europese Centrale Bank,... Dat mogen we niet in gevaar brengen. We moeten het werk integendeel afmaken, door aan dat Europa een sociaal luik toe te voegen, zodat een beter evenwicht mogelijk is tussen de markt en het sociale.
Giscard heeft nu verklapt dat in de Conventie niemand het sociaal Europa gevraagd heeft. De sociaal-democratie had misschien gehoopt dat niemand het zou opmerken, want inderdaad, geen hond interesseert zich aan de discussie over onze toekomstige grondwet. Maar dat was dus buiten Giscard gerekend...
De sociaal-democratie heeft haar antwoord al klaar (zo zijn ze): het is helemaal niet erg als de sociale politiek aan de nationale staten gelaten wordt, op voorwaarde dat het Europees beleid zo wordt gevoerd dat het de nationale staten de ruimte geeft om een echte sociale politiek te voeren. Er moet dus een sociaal-economische regering komen, als tegengewicht tegen de Europese Centrale Bank, en nog wat van dat soort zaken.
Zoals hoger reeds gezegd: aangezien alle politieke families achter het neoliberaal beleid staan, maakt het niet zoveel verschil hoe de bevoegdheden verdeeld worden.
Toch is wat gebeurt betekenisvol. Stel je voor dat in België zou voorgesteld worden de sociale zekerheid aan de deelstaten over te laten, terwijl het federale België nog enkel zou instaan voor het fiscaal- en begrotingsbeleid. Iedereen zou begrijpen dat de sociale zekerheid, meer nog dan nu, volledig ondergeschikt gemaakt wordt aan het federale soberheids- en concurrentiebeleid.
Ook in Europa is dat nu het geval. De Europese Unie organiseert de fiscale dumping en legt strenge normen op aan de nationale begrotingen (Maastricht). Zo worden de marges bepaalt voor het sociale beleid dat de lidstaten zich kunnen veroorloven. Sommige lidstaten hebben misschien nog marges, maar moeten dan weer rekening houden met de sociale dumping door de buurlanden.
De arbeidsbeweging in de lidstaten kan druk uitoefenen, maar door het sociale beleid nationaal te houden belet men dat deze druk zich richt op de Europese Unie als zodanig.
Dat laatste zou wel eens het belangrijkste doel kunnen zijn. Men weet dat de Europese bevolking vindt dat de Europese Unie op de eerste plaats iets moet doen aan werkloosheid en armoede. Wanneer de Europese Unie daarvoor bevoegd wordt, zou de Europese bevolking wel eens zin kunnen krijgen zich actiever met Europa te gaan moeien. En dat is wel het laatste dat men wil.
Grondrechten
Ook op een andere terrein is er slecht nieuws. Men weet dat in het Europees Handvest van de Grondrechten, dat op de Europese Top in Nice werd goedgekeurd, en dat de aanhef wordt van de toekomstige Europese grondwet, geen sprake is van recht op arbeid, op sociale uitkeringen, op huisvesting, enz. Dat heeft het Europees Vakverbond (EVV) ertoe gebracht te zeggen dat dit Handvest niet in de grondwet mag tenzij het verbeterd wordt.
De sociaal-democratie heeft echter beslist dit Handvest in de Conventie niet meer ter discussie te stellen. Zoals steeds hebben zij een goede uitleg klaar: zij vrezen “dat dit Handvest nog verder wordt afgezwakt als het ter discussie wordt gesteld”. Ge moet maar durven.
 E-Mail: sap-pos@freegates.be  Website: http://www.sap-pos.org
|
