english
nederlands
Indymedia NL
Vrij Media Centrum Nederland
Indymedia NL is een onafhankelijk lokaal en mondiaal vrij communicatie orgaan. Indymedia biedt een andere kijk op het nieuws door een open publicatie methode van tekst, beeld & geluid.
> contact > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
Zoek

 
Alle Woorden
Elk Woord
Bevat Media:
Alleen beelden
Alleen video
Alleen audio

Dossiers
Agenda
CHAT!
LINKS

European NewsReal

MDI klaagt Indymedia.nl aan
Rechtszaak Deutsche Bahn tegen Indymedia.nl
Onderwerpen
anti-fascisme / racisme
europa
feminisme
gentechnologie
globalisering
kunst, cultuur en muziek
media
militarisme
natuur, dier en mens
oranje
vrijheid, repressie & mensenrechten
wereldcrisis
wonen/kraken
zonder rubriek
Events
G8
Oaxaca
Schinveld
Schoonmakers-Campagne
Hulp
Hulp en tips voor beginners
Een korte inleiding over Indymedia NL
De spelregels van Indymedia NL
Hoe mee te doen?
Doneer
Steun Indymedia NL financieel!
Rechtszaken kosten veel geld, we kunnen elke (euro)cent gebruiken!

Je kunt ook geld overmaken naar bankrekening 94.32.153 tnv Stichting Vrienden van Indymedia (IBAN: NL41 PSTB 0009 4321 53).
Indymedia Netwerk

www.indymedia.org

Projects
print
radio
satellite tv
video

Africa
ambazonia
canarias
estrecho / madiaq
kenya
nigeria
south africa

Canada
hamilton
london, ontario
maritimes
montreal
ontario
ottawa
quebec
thunder bay
vancouver
victoria
windsor
winnipeg

East Asia
burma
jakarta
japan
manila
qc

Europe
alacant
andorra
antwerpen
armenia
athens
austria
barcelona
belarus
belgium
belgrade
bristol
bulgaria
croatia
cyprus
estrecho / madiaq
euskal herria
galiza
germany
grenoble
hungary
ireland
istanbul
italy
la plana
liege
lille
madrid
malta
marseille
nantes
netherlands
nice
norway
oost-vlaanderen
paris/île-de-france
poland
portugal
romania
russia
scotland
sverige
switzerland
thessaloniki
toulouse
ukraine
united kingdom
valencia
west vlaanderen

Latin America
argentina
bolivia
brasil
chiapas
chile
chile sur
colombia
ecuador
mexico
peru
puerto rico
qollasuyu
rosario
santiago
tijuana
uruguay
valparaiso

Oceania
adelaide
aotearoa
brisbane
burma
darwin
jakarta
manila
melbourne
oceania
perth
qc
sydney

South Asia
india
mumbai

United States
arizona
arkansas
atlanta
austin
baltimore
big muddy
binghamton
boston
buffalo
charlottesville
chicago
cleveland
colorado
columbus
danbury, ct
dc
hampton roads, va
hawaii
houston
hudson mohawk
idaho
ithaca
kansas city
la
madison
maine
miami
michigan
milwaukee
minneapolis/st. paul
new hampshire
new jersey
new mexico
new orleans
north carolina
north texas
nyc
oklahoma
omaha
philadelphia
pittsburgh
portland
richmond
rochester
rogue valley
saint louis
san diego
san francisco
san francisco bay area
santa barbara
santa cruz, ca
seattle
tallahassee-red hills
tampa bay
tennessee
united states
urbana-champaign
utah
vermont
western mass
worcester

West Asia
armenia
beirut
israel
palestine

Topics
biotech

Process
discussion
fbi/legal updates
indymedia faq
mailing lists
process & imc docs
tech
volunteer
Credits
Deze site is geproduceerd door vrijwilligers met free software waar mogelijk.

De software die we gebruiken is beschikbaar op: mir.indymedia.de
een alternatief is te vinden op: active.org.au/doc

Dank aan indymedia.de en mir-coders voor het creëren en delen van mir!

Contact:
info @ indymedia.nl
BOLIVIA October 16, 2003 (01:30am): EL ALTO
vertaald - 17.10.2003 04:04

La Paz, October 16, 2003 (01:30 a.m.) - Ze slaan toe vanuit de schaduw, schieten met machinegeweren, traangas, kogels van hout en plastic. Gemaskeerde soldaten richten gruwelijke massaslachtingen onder burgers aan.

revolt
revolt

De buren zijn wanhopig. Zij zijn angstig voor hun kinderen en bellen met radionetwerk Erbol, de enige radio die aan de kant van de mensen staat. Het houdt hen gezelschap tijdens de pijn en de tragedie van de armen, de meest rebellerende en waardige mensen van Bolivia.

Inwoners houden nachtwakes. Niemand slaapt, niemand rust. Dit zijn de dagen van de spanning, dit zijn de nachten van terreur. Mensen bellen vanuit Vinto Tinto, van de Ballivian buurt, vanuit gemeenschappen in heel El Alto. Ze hebben angst voor wat er gebeurt in Rio Seco, in Villa Adela. Daar worden de explosies gehoord, dynamietexplosies, veel machinegeweren en explosies.

"Ons wordt een pschychologische oorlogsvoering opgedrongen, op last van adviseurs uit Noord-Amerika", zegt een inwoner. Een ander kan haar tranen niet bedwingen en zonder onderbreking schelden ze op Gringo Sanchez de Lozada. Iedereen vraagt Erbol in de lucht te blijven en om hen gezelschap te houden.

De telefoon staat rood. Iedereen wil solidariteit betuigen. Ze vragen ons om kalm te blijven. "Wat wil deze regering toch?" zegt een jong meisje.

Er hangt veel spanning. Een van de buren komt afscheid nemen. "Ik zal sterven als een Boliviaan". Anderen bellen om hem tot kalmte te manen, om te vertrouwen in de organisatiekracht van de gemeenschap. Niet om angst binnen te laten, maar om zich te verzetten en om de kracht te behouden. In Erbol zijn er wakes, net als in de rest van La Paz en in vele andere plaatsen in het 'bruine' Amerika. Iedereen richt zijn ogen op de inwoners van El Alto, die standvast op hun voeten blijven staan en nooit zullen knielen

Het is één uur in de vroege ochtend. De nacht is erg donker, maar het daglicht is nabij, een nieuwe dag. De grote dag.

 http://www.infoshop.org/inews/stories.php?story=03/10/16/9961213
 http://www.infoshop.org/inews/pages.php?page=Focus+on+Bolivia
 
aanvullingen
Tegen welke politiek komt Bolivia in actie? 
karen - 17.10.2003 15:43

Een vrije vertaling van Edgar Ramos' artikel over de politieke en economische achtergronden van de opstand in Bolivia.
e-mail:  sdiprensa@latinmail.com (spaans)
 http://www.bolivia.indymedia.org/es/2003/09/2653.shtml


Bolivia’s aardgaspolitiek: waartegen komen de Bolivianen in opstand?

Bolivia is het paradijs voor de aardgas- en petroleumindustrie. Internationale multinationals kunnen voor bijna niets de Boliviaanse voorraden oppompen en uitvoeren en de Boliviaan betaalt de gevolgen via indirecte belastingen. De aardgasoorlog in Bolivia is hèt voorbeeld van het falende economische beleid dat de regering sinds 1985 voert. Een direct gevolg is een tekort aan liquide middelen in de samenleving en een oplopende werkloosheid.


De enorme hoeveelheid aardgas die Bolivia rijk is, wordt niet – zelfs niet indirect - door het land zelf beheerd. Met nieuwe wetten en regelgeving is vanaf 1985 stapje voor stapje de weg naar privatisering gebaand. Tussen 1992 en 1996 zijn de gasvelden volledig geprivatiseerd en bijna gratis in handen van buitenlandse ondernemingen gekomen.

Bolivia, Eerste aardgasmacht van Latijns Amerika

Volgens data van onderzoeker Carlos Villegas, die hij in zijn boek “Privatizacion de la industria petrolera en Bolivia” (La Paz 2002) gebruikt, is Bolivia de grootste aardgasmacht van Latijns-Amerika, nog boven petroleummacht Venezuela. Het probleem van dit laatste land is dat het een mengsel in de grond heeft van aardgas en petroleum, hetgeen betekent dat ze om het gas te verkopen, ook een markt moeten vinden om de petroleum kwijt te kunnen, en dat blijkt in de praktijk moeilijk simultaan te gaan.
Bijna alle gas- en petroleumvoorraden in Bolivia die in handen van buitenlandse bedrijven zijn, zijn onderworpen aan zogenaamde ‘herziene contracten’. De enige verplichting die de bedrijven volgens die contracten hebben is het betalen van een beetje vaste belasting, maar ze hoeven de opbrengsten niet te delen met het land waar ze de grondstoffen uithalen. Dit land met enorme buitenlandse schulden, voert enorme kapitalen uit via zijn immense gasvoorraden, die nu geprivatiseerd zijn.

Hoe zijn deze gasvoorraden in buitenlandse handen gekomen?

Opeenvolging van wetten, decreten, reglementen en ‘annexaties’

Een eerste stap werd gezet in 1985, toen de regering van het “pact voor de democratie” per decreet afgekondigde dat staatbedrijven als YPFB en Comibol geen aardgas meer mochten produceren. Zij moesten zich beperken tot het maken van contracten. Een werkelijk gevolg kreeg dit met de instelling van de ‘Investeringswet 1182’ die de regering van Jaime Paz (1989-1993) in werking stelde. In deze wet werden garanties toegekend aan private investeerders, nationaal en internationaal waardoor een vrij verkeer van kapitaal tot stand kwam en de restricties op in- en uitvoer van goederen verviel.
De regering van Gonzalo Sanchez de Lozada ging nog een stapje verder. Deze kondigde in 1994 ‘Wet 1544 van de Kapitalisatie’ af, waarin vijf staatsbedrijven (ENDE, Entel, Vinto, ENFE en YPFB) zich door een ‘kapitalisatie’ met buitenlandse ondernemingen moesten verbinden. De winsten van deze ondernemingen moesten dienen om een ‘Solidaire Bonus’ (Bonosol) te betalen aan mensen ouder dan 65 jaar.
Tot zover lijkt het prima. Twee jaar later installeerde Sanchez de Lozada ‘Koolwaterstofwet 1689’. De aardgas- en petroleumvelden werden opgedeeld in ‘bestaanden’ en ‘nieuwen’. De velden die als nieuw werden aangeduid - dat waren de meeste en de grootste – hoefden niet aan bovengenoemde Bonosol mee te betalen. De belasting die ondernemingen voor deze velden afdroegen, was dus nog een stuk lager dan die oorspronkelijk was. Op dit moment vallen bijna alle velden van betekenis onder de categorie ‘nieuw’.
Bijna tegelijkertijd ‘herclassificeerde’ Sanchez de Lozada door Wet 1731 de koolwaterstofvoorraden. Deze herclassificatie vergemakkelijkte de privatisering. Sanchez de Lozada deed dit niet voor niets: “De politieke bedoeling van dit besluit was het voldoen aan de eisen van buitenlandse petroleumbedrijven en (…) de voorwaarden stellen om kapitaal aan te trekken, hetgeen impliceert dat er minder betaald hoeft te worden voor de voorrechten [die de ondernemingen kregen]”.
In augustus 1997, twee dagen voordat hij aftrad, keurde Sanchez de Lozada nog even Decreet 24.806 goed, waardoor onder andere de bedrijven die de risicocontracten met YPFB deelden (dat was gebeurd door de kapitalisatiewet), het recht kregen om de verkregen productie te verhandelen en te vervoeren. Oftewel: de bedrijven kregen nog meer rechten en minder plichen.

Internationale garanties en “valse concurrentie”

Om te voorkomen dat bedrijven alsnog genationaliseerd zouden worden, bijvoorbeeld omdat er een brede sociale beweging op aan zou dringen, heeft de regering van Gonzalo Sanchez de Lozada garantiecontracten ondertekend met een orgaan van de Wereldbank, met een internationale investeringsorganisatie en met en investeringscorporatie van de Amerikaanse overheid. Volgens Villegas ging Bolivia met deze contracten en overeenkomsten “door met het verbreden van de basis voor oneerlijke concurrentie, dat wil zeggen, het profiteren van de exploitatie van grondstoffen èn van goedkope arbeidskrachten tegelijk”, aldus Villegas.
Volgens de schrijver/onderzoeker hebben de opeenvolgende regeringen alleen passief gereageerd met betrekking tot directe investeringen. De huidige regering moet er voor zorgen dat de grondstoffen worden verdeeld en ten goede komen aan de interne markt. Dat wil zeggen dat ze niet alleen als primaire grondstof moeten worden uitgevoerd, maar ook in het eigen land verwerkt zouden moeten worden.

Miljoenenwinsten en nauwelijks belastingen

Door de hierboven beschreven privatiseringswetten hebben de petroleumbedrijven in Bolivia (British Gas, British Petroleum, Chaco, Pluspetrol, Petrobras, Total, Andina, Repsol, YPF en anderen) vandaag de dag een “koolwaterstofparadijs”. Roberto Mallea van Repsol vertelde het helder aan de pers: “voor elke dollar die we investeren winnen we er tien terug (…). De productiekosten in Bolivia zijn erg laag; de eenheden waarvoor ze in Venezuela, Mexico en Argentinië 4 dollar vragen, kosten in Bolivia 0.97 dollarcent.” Vóór de instelling van Wet 1689 betaalden de bedrijven 50 procent van haar inkomsten in ruil voor de voorrechten om te mogen boren. Sinds de instellingen van de wet komt dat neer op 18 procent.
Wel is er sinds de commercialisering van de koolwaterstofvoorraden een ‘speciale belasting’ van kracht. Dit is een indirecte belasting die niet aan de bedrijven wordt gesteld, maar alleen bij de afzet in Bolivia. Het zijn dus de Bolivianen die deze belasting betalen als ze de uiteindelijke aardgas en petroleumproducten (zoals benzine) kopen.
Villegas concludeert hieruit dat de Bolivianen betalen voor het hervormingsproces in de koolwaterstofsector.

De wetten:
 29-8-1985: Decreet 21.060 waarin staatsbedrijven als YPFB en Comibol moeten stoppen produceren en alleen zich moeten toeleggen op het administreren van contracten
 17-9-1992: Investeringswet 1182; kent faranties toe en zorgt voor vrij verkeer van kapitaal en nationale en internationale privéinvesteringen
 21-3-1994: Kapitaliseringswet 1544 regelt dat vijf grote staatsbedrijven zich met buitenlandse ondernemingen moeten verbinden
 30-4-1996: Koolwaterstofwet 1689 bepaalt dat alle exploitatie van koolwaterstof door middel van gedeelde risicocontracten plaatsvindt door privéondernemingen
 26-6-1996: Wet 1731 “herclassificeert” de koolwaterstofvoorraden in “bestaanden” (dat worden er erg weinig) en “nieuwen” (de meeste en grootste voorraden)
 8-4-1997: Decreet keurt exploitatiecontracten per opbod goed

DE STRIJD VOOR DEMOCRATIE MET SCHERPSCHUTTERS 
fwd. - 17.10.2003 16:00

et sociale protest dat half september in de Boliviaanse hoogvlakte begon en zich van daaruit over het hele land verspreidde, is deze week bijzonder repressief beantwoord door het leger. Alles begon met het verzet van indianen, boeren, studenten, en politieke opposanten tegen de export van Boliviaans gas, via Chili naar de VS. Na weken van aanhoudende protesten en tientallen doden, heeft president Sánchez de Losada vorig weekend beslist voorlopig af te zien van die exportplannen,
maar die beslissing komt duidelijk te laat. Het brutale optreden van het leger, dat vorig weekend met scherp schoot op de betogers in La Paz, heeft binnen de regering zelf voor onenigheid gezorgd en deed alvast vice-president Carlos Mesa besluiten om op te stappen. Vandaag is er maar één ding dat het Boliviaanse volk vraagt en dat is het ontslag van Sánchez de Losada. Doden zijn er deze week dagelijks gevallen, sommige dagen met tientallen
tegelijk, waardoor verschillende bronnen het wagen van een echte burgeroorlog te spreken. Maar ook de pers wordt monddood gemaakt: Van dialoog kan er alleen nog sprake zijn met Carlos Mesa als nieuwe president, ter vervanging van de huidige, zo zijn diverse groeperingen van mening. Het persbureau econoticias volgt de situatie op de voet.

De website van MO* brengt een week uit het dagboek van Gilbert Pauwels vanuit Oruro, over het volksprotest, het brutale geweld van het leger en de ingewikkelde zoektocht naar een uitweg. Lees op  http://www.mo.be/ in 'brieven uit de wereld' Ook coöperant Dirk Debulpaep van Broederlijk Delen volgt de situatie ter plaatse (op  http://www.broederlijkdelen.be)


WERELDMAIL. Niet op www verkrijgbaar.
een co-productie van IPS-Vlaanderen en Wereldmediahuis
eMO* 188 - 17/10/2003.  http://www.mo.be
aanvullingen
> indymedia.nl > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
DISCLAIMER: Indymedia NL werkt volgens een 'open posting' principe om zodoende de vrijheid van meningsuiting te bevorderen. De berichten (tekst, beelden, audio en video) die gepost zijn in de open nieuwslijn van Indymedia NL behoren toe aan de betreffende auteur. De meningen die naar voren komen in deze berichten worden niet zonder meer door de redactie van Indymedia NL gesteund. Ook is het niet altijd mogelijk voor Indymedia NL om de waarheid van de berichten te garanderen.