|
|  |
15 augustus 2004: de definitieve overwinning
Jordi Lesaffer - 12.08.2004 20:01
enezuela staat dezer dagen volop in de internationale schijnwerpers. Nu zondag (15 augustus) beslissen 14 miljoen kiesgerechtigde Venezolanen in een referendum over de toekomst van hun linkse president Hugo Chávez.
15 augustus 2004: de definitieve overwinning voor de ‘Bolivariaanse Revolutie’ in Venezuela?
Venezuela staat dezer dagen volop in de internationale schijnwerpers. Nu zondag (15 augustus) beslissen 14 miljoen kiesgerechtigde Venezolanen in een referendum over de toekomst van hun linkse president Hugo Chávez. Een unicum in de wereld, want één van de meest progressieve elementen uit de Venezolaanse grondwet -nota bene door Chávez zélf ingevoerd- is het feit dat de bevolking halverwege de presidentiële ambtstermijn in een referendum kan beslissen de president af te zetten. Indien de oppositie zondag meer stemmen behaalt dan het aantal voorkeurstemmen waarmee Chávez in 2000 herverkozen werd én meer stemmen dan de tegenstanders van het referendum, is Chávez president af. In dat geval volgen er binnen de maand nieuwe presidentiële verkiezingen…..waarbij Chávez zich eventueel opnieuw kandidaat kan stellen.
Venezuela heeft bewogen jaren achter de rug. Na twee mislukte staatsgrepen begin jaren ’90 begaf het ‘ancien régime’- een coalitie van christendemocraten (COPEI) en sociaaldemocraten (AD) - het definitief. In 1999 nam ex-putchist Hugo Chávez Frias – die met bijna 60% van de stemmen verkozen werd - de touwtjes stevig in handen. Hij beloofde een radicale koerswijziging.
Chávez wilde komaf maken met het oude cliëntelistische bestel, de welig tierende corruptie, de sociale ongelijkheid en de dominantie van een economische elite die aan het handje van Washington loopt. Er kwam een nieuwe grondwet – één van de meest progressieve ter wereld – die door een overweldigende meerderheid (85%) van de Venezolanen goedgekeurd werd.
Na de instelling van de ‘5de republiek’ (‘Bolivariaanse Republiek van Venezuela’) in 2000 werd Chávez nogmaals door 58% van de bevolking herbevestigd in zijn zesjarig mandaat, dat normaal gezien loopt tot januari 2007.
Zijn ‘Bolivariaanse Revolutie’ is de speerpunt van z’n beleid. Het omvat een cocktail van maatregelen: het grootschalig alfabetiseringsprogramma “Mission Robinson” dat reeds één miljoen Venezolanen alfabetiseerde; investeringen in gezondheidszorg en de campagne ‘Barrio Adentro’, waarbij met de hulp van 10.000 Cubaanse dokters de bevolking in de sloppenwijken (waar veel Venezolaanse dokters zich niet wilden begeven) voor het eerst toegang krijgt tot medische assistentie. En verder: landhervormingen, microkredieten en participatie van de bevolking via de oprichting van wijk- en buurtcomités,.... allemaal basiselementen uit Chavez’s ‘Bolivariaanse Revolutie’. Ook zijn economisch beleid houdt een radicale koerswijziging in. De pogingen om het Staatsoliebedrijf PDVSA te privatiseren deed hij teniet. Venezuela is de 5de grootste olie-exporteur ter wereld en wordt dan ook het ‘Saoudi-Arabië’ van Latijns-Amerika genoemd. De olieproductie staat voor 25% van het BNP van het land.
Chávez beantwoordde de roep van de ‘onderlaag’ van de bevolking (meer dan 50% van de Venezolanen leeft in armoede), die hij haar waardigheid teruggaf. Maar door zijn stevig taalgebruik joeg hij de economische elite en de hogere middenklasse tegen zich in het harnas. In zijn buitenlandse politiek streeft Chávez naar de versterking van de OPEC om zo een hogere olieprijs af te dwingen; hij voert een onafhankelijke koers van Washington (Venezuela is wel nog de 2de grootste olieleverancier van de VS) en knoopte nauwe relaties aan met Cuba.
Met zijn radicale sociale hervormingen en zijn franc-parler maakte Chávez zich niet enkel vrienden. Vrij snel verenigden de erfgenamen van AD en COPEI, de aan AD gelieerde vakbond CTV en de werkgeversorganisatie FEDECAMARAS zich in de ‘Coordinadora Democratica’ (CD). Zij nam in haar slipstream een groot deel van de middenklasse mee, en orchestreerde – hierin onvoorwaardelijk gesteund door de private massamedia - een ware haatcampagne tegen Chávez. Met als hoogtepunt de mislukte staatsgreep op 11 april 2002 waarbij Pedro Carmona, de voorzitter van de werkgeversorganisatie FEDECAMARAS, voor 48 uur het roer overnam. Tevergeefs probeerde de CD met een maandenlange ‘lock-out’ en economische sabotage van onder andere de olie-industrie (balans: 8 miljard dollar schade en een daling van het BNP van 27% in het 1ste trimester van 2003), maandenlange betogingen en de voortdurende haatcampagne en desinformatie, om Chavez uit het zadel te lichten. De massamedia – voor een groot deel in handen van de mediamagnaat Gustavo Cisneros –ontpopte zich tot de ware stoottroepen van de oppositie.
Na een maandenlang getouwtrek en bemiddeling door de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS ) en het ‘Carter Centrum’ (voorgezeten door gewezen VS-president Jimmy Carter) stemden beide partijen in mei van dit jaar in met de organisatie van het referendum. Het volk beslist nu over het al dan niet aanblijven van Chàvez. Zelfs volgens de meest conservatieve peilingen kon Chávez gedurende z’n mandaat altijd rekenen op de steun van zo’n 40% van de bevolking. Na vier jaar regeren in een woelig politiek klimaat, en in vergelijking met de meeste andere Latijns-Amerikaanse staatshoofden, is dit een waar huzarenstukje.
Alle peilingen van de laatste weken en dagen wijzen op een ruime overwinning voor Chávez aanstaande zondag en een (terug) groeiende aanhang bij de bevolking.
De sociale programma’s (gezondheid, onderwijs) – betaald met de hogere olie-inkomsten – kunnen op veel bijval rekenen, zelfs bij aanhangers van de oppositie. De economische indicatoren wijzen verder op een sterke economische heropleving van het land. Waar Venezuela vorig jaar nog een negatieve groei van –9,3% van het BNP kende (mede veroorzaakt door de economische boycot van de oppositie), voorspelt de CEPAL (de aan de VN gelieerde Economische Commissie voor Latijns-Amerika) dit jaar een groei van ongeveer 12%. Het IMF houdt het op 8 tot 9%. De hoge werkloosheid (18%) en de informele arbeid (52%) blijven wel problematisch. De inflatie die vorig jaar 27,1% bedroeg zou dit jaar beduidend lager uitvallen. De gestegen olie-inkomsten maken ruimte vrij voor sociale programma’s en loonsverhogingen (minimumloon + 30% dit jaar). Tijdens het eerste semester van 2004 bedroeg de gemiddelde prijs per vat Venezolaanse olie 29,29 dollar, of 14,3 % meer dan dezelfde periode in 2003. Ook de fiscale inkomsten zullen dit jaar stijgen. De versoepeling op het aankopen van dollars zou de industriële sectoren terug meer ademruimte moeten geven.
Deze cijfers verklaren niet alles. Een groot deel van de tot nu toe onbesliste kiezers zijn de voortdurende agitatie en (soms lachwekkende) desinformatie van de oppositie omtrent het beleid van Chávez meer dan beu. De ‘Coordinadora Democratica’ heeft tot nu toe ook geen enkel volwaardig alternatief aangeboden. Het enige bindmiddel is een bijna irrationele Chávez-haat. Het ontbreekt de oppositie ook aan een geloofwaardige eenheidskandidaat die het tegen Chávez kan opnemen. Verder omvat hun programma ‘Consensus Pais’ de geleidelijke privatisering van de staatsoliemaatschappij PDVSA, het terugschroeven van de sociale programma’s én o.a. de afschaffing van het referendum dat de president kan herroeppen tijdens z’n mandaat!
Een klein radicaal deel van de oppositie,het ‘Democratisch Blok’ (sic), wil koste wat kost af van Chávez. Gaat het niet via de legale weg, dan maar met geweld. De economische elite en extreem-rechtse radicalen doen er alles aan om de economie en het openbare leven te boycotten. De strategie is duidelijk: chaos creëren,en als antwoord daarop een staatsgreep organiseren. (eventueel met steun van Colombiaanse paramilitairen) teneinde ‘de orde en rust te herstellen’. Dit is ook de strategie waar ex-president Carlos Andres Pérez - ,veroordeeld wegens corruptie en in ballingschap in Miami, - voor staat. Pérez verklaarde twee weken geleden in een interview met de oppositiekrant ‘El Nacional’ bereid te zijn mee te werken met ‘alle krachten die Chávez met geweld van de macht willen verdrijven’, en riep zelfs op om Chávez te vermoorden. Dat daarbij ‘veel bloed zal vloeien’ is volgens Pérez ‘onvermijdelijk’, alsook de installatie van een ‘overgangsdictatuur’, gedurende 2 á 3 jaar om de ‘rust en orde te herstellen’. Einde democratie.
Vanuit onze Europese bril wordt het beleid van Chávez steevast als ‘populistisch’ bestempeld. Toch heeft Chávez heel wat verwezenlijkt op het vlak van onderwijs en gezondheidszorg, en streeft hij naar een economie met een ‘menselijk gelaat’, maar bínnen de grenzen van het kapitalistische systeem. De vrijheid van meningsuiting is nog nooit zo groot geweest; in die mate zelfs dat bepaalde media ongestraft kunnen oproepen tot ‘rebellie’. De theorie al zou Chavez de nieuwe Castro van Latijns-Amerika zijn houdt dus helemaal geen steek. De politieke bewustwording bij de Venezolanen heeft onder Chávez een enorme sprong voorwaarts gemaakt, en het land werd weer op het internationale forum gebracht door z’n onafhankelijke koers. Vanuit dit perspectief zou het de Europese Commissie, de Belgische regering en de internationale gemeenschap sieren mochten ze een meer constructieve houding aannemen ten aanzien van Venezuela en de meer radicale oppositie oproepen het geweld af te zweren en de democratische spelregels te aanvaarden.
Alle ogen, en met name deze van de oliemarkten, zijn dit weekend dan ook op Venezuela gericht.Voor velen gezien als een icoon en werkbaar experiment van de andersglobalistische beweging. Voor anderen de voorbode van een nieuwe ‘Castro-communistische dictatuur’,dixit de oppositie.
Dat de oppositie een (verwachte) overwinning van het referendum nu zondag door Chávez niet zal aanvaarden staat bijna als een paal boven water. Het belooft nog een hete politieke zomer te worden in de Caraïben…..
Jordi Lesaffer
Poststraar 124/1
1030 Brussel
gsm: 0494-947956
e-mail:  jordi.lesaffer@chello.be
 E-Mail: jordi.lesaffer@chello.be  Website: http://www.freewebs.com/jordilesaffer
|
| Lees meer over: globalisering | | aanvullingen | | | Venezolaanse anarcho's zien het anders | xx - 13.08.2004 13:58
Venezuelan anarchist perpective
sympathizer, 12.08.2004 14:14
A CONSISTENT REPLY TO REPEATED QUESTIONS
(From El Libertario #34, Sept.-Oct. 2003)
A while ago we received an email from Germany from comrade Wayne, an activist with the FAU, a German anarchosyndicalist organization. He said: "As you know there are many people of the left in Europe who support Chavez and his government. I know that Venezuelan anarchists have been recently attacked by the right wing opposition but I want to know if the Chavists have also attacked or threatened the anarchists.
I need some concrete examples of Chavez's actions, both good and bad. I am familiar with the theorical reasons why the anarchists oppose him, but theory is not enough. Health and anarchy".
In the name of the Comision de Relaciones Anarquistas (CRA) of Venezuela and of the newspaper El Libertario, we send this reply which we wish to publicize for the many people who in many ocassions, within and without Venezuela, have posed similar questions to us:
"As a starting point, let us inform you that we have published many documents analyzing Chavez and what he represents in Venezuelan politics. Although we publish pamphlets and propaganda flyers on the subject, our opinions about Chavism and the nation's political situation have been expressed in more detail in our newspaper El Libertario, whose 33 issues have come out regularly since November 1996. In addition, from issue #10 to #28 we have put on the "Samizdata" website the main texts of each issue, and starting with #29 in our own El Libertario website which contains in several of its sections abundant information on this theme, including a large section of documents translated to English.
Our position of uncompromising opposition to Chavism is not simply the result of a mechanical application of anarchist theory but is merely the consequence of our experiences in the social reality of Venezuela these past years that enabled us to verify with total clarity that chavism has an authoritarian, militarist, corrupt and demagogic praxis of submission to transnational powers that completely invalidates the apparently leftist and anti-globalization discourse that it sometimes presents, particularly with a view to obtaining international political support. Concrete evidence of these false practices by the so-called "Bolivarian Revolution" has been timely exposed in many articles published in El Libertario, which you can find in the above mentioned web sites.
Since we have exposed the pseudo-progressive Chavist game, government lackeys hurl the classical accusations that the authoritarian left reserves for Anarchism in these cases, saying for example that we are helping and abetting an opposition that is presented as a whole as "right wing and fascist". In that respect, it's enough to review our public pronouncements, collected in our editions of El Libertario, to verify that we have clearly differentiated ourselves both from the coup-prone right and from the socialdemocrats, the two wings of the authoritarian opposition to Chavez. On the other hand, our experience here in Venezuela tells us that the confrontations between the authoritarians in power and those of the opposition have very little to do with the struggle among socio-political projects and a lot with the accumulation of power for personal and class benefit, therefore the only ways that we consider
and promote as positive are those that stand apart from those two gangs engaged in a disgusting bureaucratic argument, working to empower autonomous collective initiatives for building liberty and equality in solidarity.
Regarding the verbal threats we have suffered, they have come equally from both sides. To illustrate recent examples that ocurred within only a few days, a councilmember from a right wing party (Primero Justicia) barks stupidly in a Caracas daily, while anonimous chavist cybernauts systematically put in circulation shameless lies and libels against us in Indymedia and other alternative circles in the web.
In the media and among the voices of either, anarchism continues to be presented as destructive irrationality and anarchists as potential terrorists, thus creating the ambience for future repressive assaults. It must be said that up to date this atmosphere has not progressed to direct aggressions (physical violence, imprisonment, censorship, prohibition of publications and such) but it would not surprise us if the growing spiral of verbal belligerance would lead to such acts.
We hope this has been of help in answering your questions which no doubt express the sentiment of many anarchist comrades in Europe, where many people ignore what Venezuelan anarchists have been exposing and doing. Against such ignorance and against the deceit created by the Chavist propaganda and its allies (which range from exquisite opportunists such as Attac or monsieur Ramonet to ridiculous throwbacks of marxism-leninism) we trust that the libertarian people of Europe will denounce the mess of opportunist infighting for state power that hides behind the revolutionary farce that is on scene today in Venezuela. Health, happiness and (A)!"
[Translation: Luis]
Website: http://www.nodo50.org/ellibertario/seccioningles.htm
| | Chavez — The Revolution Will Not be Televised | linking - 15.08.2004 00:59
 http://info.interactivist.net/article.pl?sid=04/08/14/1020253
Chavez — The Revolution Will Not be Televised [p2p]
"This weekend Venezuela will vote on Chavez and the newspapers predict an overwhelming victory. An extraordinary result given the incessant campaign by the US government against him including the failed coup of April 2002. This film, "The Revolution Will Not be Televised" is an epic account of the days of the coup with extraordinary fly on the wall footage. Irrespective of one;'s attitude towards the bolivarian regime, this film must be seen. And best of all, it's now available.... you guessed it... on suprnova.org. The torrent file is here. Directions on using the software can be found in the Fahrenheit 911 thread. I include an interview with the film-makers from z-net."
Website: http://info.interactivist.net/
| |
| aanvullingen | |
