|
|  |
Het gedachtegoed van Hirsi Ali
Astrid Essed - 04.03.2005 04:21
In tegenstelling tot de onder de Nederlandse intelligentsia en een aantal politici heersende opinie leidt het gedachtegoed van Hirsi Ali niet tot de emancipatie van moslima's, maar tot verdere stigmatisering en radicalisering van de in Nederland wonende moslims.
Het gedachtegoed van mevrouw Hirsi Ali
Op 25 februari 2005 kreeg het VVD Tweede Kamerlid Ayaan Hirsi Ali de prestigieuze Harriet-Freezerring uitgereikt voor haar ''inzet voor de emancipatie van moslimvrouwen''
Ik wil in onderstaand betoog nader ingaan op het gedachtegoed van mevrouw Hiris-Ali, hetgeen ik graag wil uitsplitsen in inhoudelijke kritiek en de vorm waarin deze kritiek gegoten wordt.
Hierbij wil ik ter inleiding de opmerking maken, dat mi ieder kritiek op welke godsdienst ook geoorloofd is, mits met respect voor de gelovigen in kwestie.
A Generalisatie
Hoewel ik er zeker waardering voor heb, dat mevrouw Hirsi-Ali wil opkomen voor mishandelde vrouwen valt mij daarbij haar uiterst ongenuanceerde benadering op.
Zo relateert zij de mishandeling van islamitische vrouwen in Nederland veelal ten onrechte aan de Islam zonder enig oog voor de traditionele en sociaal-gebonden achtergronden in dezen, die hun wortels hebben in de diverse landen van herkomst, maar ook te wijten zijn aan heersende spanningen binnen de Nederlandse samenleving, die de afgelopen jaren zijn toegenomen door het voortschrijdende racistische klimaat.
Daarenboven maakt zij in haar benadering van de problematiek in de islamitische landen van herkomst weinig tot geen onderscheid noch tussen de grote onderlinge verschillen in positie en behandeling van de islamitische vrouw, de verschillen in sociale klassen en de verschillen tussen stad en platteland.
1 Mishandelde vrouwen in islamitische landen van herkomst:
Hoewel in islamitische landen vrouwenmishandeling in alle lagen van de samenleving voorkomt, is dit veeleer een traditioneel-sociaal verschijnsel met somtijds fundamentalistisch-religieuze aspecten, waarbij daarenboven onderscheid gemaakt dient te worden tussen de landen onderling, het verschil in sociale klasse en het verschill tussen stad en platteland.
In de eerste plaats is er een zeer groot verschil in positie cq behandeling van de islamitische vrouw tussen bijvoorbeeld de Noordelijke Staten van Nigeria en een land als Turkije waarbij sprake is van een veel grotere vrijheid betreffende de positie van de vrouw.
Ook is bekend, dat de veelgenoemde zware lijfstraffen en doodstraffen volgens de meest stringente vorm van islamitisch recht, waarvan overigens niet alleen vrouwen, maar eveneens mannen het slachtoffer kunnen worden [zie het handenafhakken van dieven in Saoedi-Arabie] in de meeste islamitische landen niet worden toegepast, maar alleen in uitzonderingsgevallen zoals de reeds genoemde Noordelijke Staten in Nigeria en een land als Saoedi-Arabie.
In de tweede plaats komen vrouwenmishandelingen weliswaar in alle lagen van deze samenlevingen voor, maar biedt het vaak hoger opgeleide vrouwen gemakkelijker de mogelijkheid een nieuw leven op te bouwen.
In de derde plaats is het van groot belang onderscheid te maken tussen de positie van de vrouw uit de stad of het platteland, waarbij plattelandsvrouwen veelal meer blootstaan aan geweld vanwege de sterke sociale en familiale bindingen binnen een dorpsgemeenschap en de vanwege gebrek aan vooropleiding praktische aanwezige onmogelijkheid de streek te ontvluchten.
2 Mishandeling islamitische vrouwen in Nederland en vrouwenmishandeling in Nederland in het algemeen
Zoals reeds opgemerkt relateert mevrouw Hirsi-Ali de mishandeling van islamitische vrouwen in Nederland ten onrechte vrijwel uitsluitend aan de Islam en heeft zij te weinig oog voor de hierboven vermelde traditionalistische en sociale componenten, veelal afkomstig uit de landen van herkomst alsmede gevoed door de in Nederland heersende maatschappelijke spanningen, die veelal samenhangen met het in de Nederlandse samenleving toegenomen racisme.
Evenzeer sluit zij de ogen voor het feit, dat mishandeling van in Nederland wonende islamitische vrouwen weliswaar een ernstig voorkomend verschijnsel is, maar dat een en ander evenzeer in onrustbarende percentages voorkomt bij zowel autochtone Nederlandse vrouwen als allochtone vrouwen van niet-islamitische komaf.
De cijfers ontlopen elkaar niet al te veel, is er bij allochtonen [en daarbij zijn eveneens gerekend niet-islamitische allochtone vrouwen]sprake van een op de vijf vrouwen, is er bij autochtonen sprake van 1 op de vier vrouwen.
Het is uiteraard evident, dat ik hierbij het verschijnsel van de mishandelde islamitische vrouw genendele wil bagatelliseren, maar wel wil ik de indruk wegnemen, dat er overwegend sprake zou zijn van mishandeling bij islamitische vrouwen, hetgeen genendele het geval is.
3 Vrouwenbesnijdenis:
Evenzeer suggereert mevrouw Hirsi Ali veelal, dat het in zowel Somalie als bepaalde streken van Egypte voorkomend ernstige verschijnsel van de vrouwenbesnijdenis zou voortkomen uit een islamitische traditie, hetgeen niet het geval is.
Hoewel voorkomend in geheel of gedeeltelijk islamitische landen als Somalie en Egypte, komt dit verschijnsel eveneens voor in een groot aantal Afrikaanse landen, die in het geheel niet islamitisch zijn, maar veelal aanhanger van animisitsiche tradities, al dan niet vermengd met het christendom.
Uiteraard is vrouwenbesnijdenis een van de ernstigste schendingen van de rechten van de vrouw, maar juist gezien tegen dit licht is het van belang, een en ander in zijn juiste verband te zien.
4 Eerwraak:
Recentelijk is mevrouw Hirsi Ali in het nieuws gekomen als verdedigster van door eerwraak bedreigde moslima's, hetgeen ik uiteraard van harte toejuich.
Ook ten aanzien van deze problematiek echter maakt Hirsi Ali zich niet alleen schuldig aan verregaande generalisering.
In de eerste plaats is er in het geval van eerwraak lang niet altijd sprake van een vrouwelijk slachtoffer, noch wordt de daad alleen door mannen bedreven.
Evenmin is er altijd sprake van moord, maar veelal van mishandeling, opsluiting en bedreiging.
Het belangrijkste is echter het feit, eerwraak niet zozeer religieus, maar cultureel gebonden is, aangezien eerwraak niet alleen evenzeer voorkomt in niet-islamitische landen als Zuid-Amerikaanse landen, de Antillen, Italië en Griekenland, maar eveneens slechts in enkele islamitische landen zoals bepaalde streken van Egypte en Jordanie voorkomt.
Het is mevrouw Hirsi-Ali dan ook verwijtbaar, dat zij ten onrechte de suggestie wekt, dat eerwraak gerelateerd kan worden aan de Islam en slechts in islamitische landen voorkomt.
B Oplossingsstrategie:
1 Ressortering eerwraak onder de anti-terreurwetgeving
Nog los van haar generaliserende standpunten zijn mi eveneens haar oplossingsstrategieen uiterst dubieus.
Zo stelde zij onlangs als maatregel voor, het misdrijf als zodanig te laten ressorteren onder de anti-terreurwetgeving.
Nog afgezien van het al dan niet wenselijke karakter van de anti-terreurwetgeving is hier geen sprake van een als terrorisme te definieren misdrijf en merkte minister Donner van Justitie dan ook terecht op, dat het laten ressorteren van een dergelijk misdrijf onder de anti-terreurwet zou neerkomen op een oneigenlijk gebruik van deze wet.
2 Verbod op islamitische scholen:
Een tweede door mevrouw Hirsi-Ali voorgestelde oplossingsstrategie ter bevordering van de emancipatie van moslima's is het het opheffen van islamitische scholen, aangezien een en ander o.a. de basis zou zijn voor het handhaven van ongewenste patronen in de man-vrouw relatie.
Verder geeft zij zelf aan geen gelovig moslim meer te zijn [hetgeen zij ''geseculariseerd'' noemt]
Uiteraard is het haar recht al dan niet belijdend moslim te zijn, maar het sluiten van islamitische scholen vertrekt vanuit een fundamenteel gebrek aan respect voor de geloofsovertuiging van anderen, in casu de moslimgemeenschap.
Bovendien is het in strijd met het recht op godsdienstvrijheid, als zodanig een van de grondbeginselen van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens en [nog steeds] verankerd binnen de Nederlandse grondwet.
Verder is de uiterste consequentie van dit gedachtegoed, dat dan eveneens christelijke, Joodse en hindoeistische scholen zouden moeten worden opgeheven, aangezien een en ander anders niet alleen getuigt van discriminatie tegenover een groep, maar er ook op christelijke en joodse scholen [zeker de orthodoxen] vrouw-onvriendelijke componenten aanwezig zijn.
Het is daarom ook niet te verwonderen, dat het CDA bij monde van haar minister van Onderwijs Maria Verhoeven ernstige bezwaren heeft tegen deze door Hiris Ali geponeerde opstelling.
Nog afgezien van dit gebrek aan respect voor de geloofsovertuiging van de ander is een en ander ook nog in hoge mate generaliserend, aangezien de al dan niet progressieve benadering van de man-vrouwrelatie niet afhankelijk is van de aanwezigheid van islamitische scholen in het algemeen, maar van de visie van de desbetreffende leerkrachten en het schoolbestuur, dat van school tot school verschilt.
Bovendien verliest mevrouw Hirsi Ali uit het oog, dat een groot deel van de opvattingen binnen de man-vrouw relatie via de opvoeding worden doorgegeven, waardoor een en ander veel minder controleerbaar is.
3 Monolitisering Islam
Zoals reeds gesteld valt mij sterk aan de standpunten van Hirsi-Ali op haar vergaande generalisatie zowel de Islam in het algemeen als de islamitische landen in het byzonder.
Zo maakt zij zoals reeds gezegd geen enkel onderscheid tussen stad en platteland, tussen laaggeschoolde en hogergeschoolde vrouwen en families en tussen de diverse richtingen binnen de Islam, die net zo gediffentieerd en gevarieerd zijn als binnen het christendom.
De mythe van de monolitische en eenvormige ''achterlijke'' Islam is een racistisch verzinsel.
Natuurlijk heeft de Islam net zoals ieder andere godsdienst vrouwonvriendelijke componenten, maar dat hebben het christendom en het Jodendom ook.
Kritiek op iedere godsdienst is geoorloofd, maar dan wel op feitelijk-aantoonbare en genuanceerde gronden.
4 Stigmatisering:
Opvallend is verder dat Hirsi Ali niet alleen ondanks deze onvolkomenheden in haar redenatie volkomen kritiekloos door ''intellectueel Nederland'' is binnengehaald als de ''Islam-deskundige'' hetgeen zij niet is [niet naar mijn opvatting, maar die van gerennommeerde Nederlandse islamologen], maar daarenboven een rol heeft gespeeld en nog speelt tegen de achtergrond van toenemende stigmatisering van de moslims.
Hiervoor werd zij zowel door politiek als media naar voren geschoven als
coryfee, die de veelal verre van frisse oogmerken van politici en sommige nieuwsmedia bevestigde, waardoor haar geventileerde kritiek eerder vooroordelenbevestigend werkte.
Het gevolg was, dat vele moslims, die toch al na 11 september te lijden hadden onder toenemende stigmatisering en met een Mcarthiaans vergrootglas werden bekeken de op sommige punten wel degelijk zinnige kritiek van Hirsi Ali verwierpen, omdat zij door haar weinig genuanceerde benadering nog verder in het vakje van vooroordelen en racisme werden gedrongen.
Hierdoor onstonden verdedigingsmechanismen die veelal in de hand gewerkt werden door het feit, dat slechts Hirsi Ali's weinig genuanceerde mening op de TV gehoord werd en iedere kritiek op haar visie bij voorbaat of in het geheel niet op de TV kwam of werd afgedaan als ''extremisme'' of ''fundamentalisme'' zonder vaak enige berieidheid van de kant van media en politiek de gronden voor een dergelijke kritiek aan een serieuze analyse te onderwerpen.
5 Intellectueel Nederland:
Bovendien hield en houdt het leeuwendeel van politiek en intellectueel Nederland vast aan de verkeerde veronderstelling, dat Hirsi Ali ''de eerste'' kritische islamitische vrouw was, terwijl er al tientallen jaren zowel Turkse als Marokkaanse vrouwen binnen Turkse en Marokkaanse vrouwenorganisaties zeer actief waren betreffende de emancipatie van islamitische vrouwen.
Verder was het evenzeer opvallend, dat zij haar waardering vrijwel geheel kreeg en krijgt vanuit de gevestigde Nederlandse politieke en intellectuele hoek en dat zij ook onder Marokkaanse of andere islamitische intellectuelen als,de uit de door haar beoogde doelgroep, de islamitsiche vrouwen in kwestie, op heel weinig waardering kon rekenen, hetgeen mi op zich eveneens te denken geeft over haar werkelijke affiniteit met de doelgroep waaruit zij ook is voortgekomen.
En laten wij eerlijk zijn, in het klimaat na 11 september werd iedere kritiek op de Islam, zinnig of niet [zie Fortuyn] van harte in beplaalde Nederlandse politieke en media-kringen omhelsd.
B Vorm:
Ook de vorm waarin Hirsi Ali haar kritiek doorgaans goot en giet, is veelal niet acceptabel.
Nogmaals, kritiek op iedere godsdienst is geoorloofd, maar dan wel met respect voor de overtuiging van anderen.
Haar uitspraken over de Profeet Mohammed, alsmede de vorm waarin de film Submission gegoten is, getuigt daar absoluut niet van.
Het valt mij op, dat een en ander vaak gemakshalve wordt afgedaan met ''vrijheid van meningsuiting'' maar eveneens is opvallend, dat dit gezegd wordt door autochtone Nederlanders, die veelal niet of nauwelijks affiniteit hebben met de Marokkaanse of andere moslims.
Wanneer een en ander dan ook nog gebracht wordt in een klimaat van toenemende polarisering, vind ik een dergelijke vorm waarin deze kritiek gegoten wordt getuigen van gebrek aan respect en morele lafheid.
Verder zouden de autochtone Nederlanders, die ieder bezwaar hiertegen van islamitische kant vaak afdoen met ''onzin'' of ''het moet kunnen'' zouden zich eens moeten realiseren hoe zij het zouden vinden wanneer voor hen van groot belang zijnde symbolen of principes stelselmatig worden bekritiseerd met een totaal gebrek aan respect voor hun identiteit.
Tegen degenen, die vinden, dat moslims dergeljke kritiek maar ''moeten slikken'' zou ik willen zeggen
Realiseert u, dat u zo een tweedeling in de samenleving creeert
Maar vooral:
Realiseert u zich, dat u zich met een dergelijke weinig respectvolle houding schuldig maakt aan impliciet neo-kolonialisme.
Men kan geen respect verwachten voor de dominante veelal niet-religieuze cultuur, wanneer men niet bereid is dat respect eveneens ten opzichte van de religieuze allochtone cultuur te tonen.
Dat geldt zowel voor de Nederlandse intelligentsia als critici als Hirsi Ali zelf.
Astrid Essed
|
| Lees meer over: feminisme vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | | Beste Astrid | John Veldhuis - 04.03.2005 12:00
"Hierbij wil ik ter inleiding de opmerking maken, dat mi ieder kritiek op welke godsdienst ook geoorloofd is, mits met respect voor de gelovigen in kwestie."
En mits de gelovigen in kwestie respect op kunnen brengen voor niet- of andersgelovigen. Waar het meestal nogal aan schort, blijkens uitspraken van gelovigen en hun voorgangers (ook bij extreme christenen, hoor).
Ik ben het met je eens dat de meeste uitwassen gepleegd door islamieten niets te maken hebben met de islam zelf, maar met plaatselijke cultuur, meestal al aldaar in zwang voordat er sprake was van islamisering van de regio, zoals besnijdenissen en andere vormen van mishandeling, de volledige bekleding met allerlei lappendekens van personen van een bepaald geslacht, eerwraak ed., die niets met de islam te maken hebben, maar waar de islam wel de "schuld" van krijgt.
Net zoals het christendom vaak de schuld kreeg (en krijgt) van uitwassen tijdens veroveringen door "christelijke" landen als Spanje en Nederland.
Niettemin zorgt het intolerante karakter van de uitspraken van vele gelovigen ervoor dat anders- of nietgelovigen denken geen blad voor de mond te hoeven nemen bij het bekritiseren van gedragingen van gelovigen. Daar hebben ze m.i. gelijk in.
Als gelovigen daar een probleem mee hebben, is dat hùn probleem.
| | Hirsi-Ali is volkomen hipocriet | zelf vluchteling - 04.03.2005 22:28
Ik ben grotendeels eens met Astrid.
Ik wil ook toevoegen dat Hirsi-Ali volkomen hipocriet is. Ze is kamerlid van de VVD en steunt hiermee het onmenselijke (en gewoon domme) beleid van minister van provocatie Rita Verdonk.
Daarbij heeft ze heel erg geluk gehad dat ze hier in Nederland überhaupt een verblijfstatus zelf kon krijgen.
Ik moet daarbij zeggen dat ik ervan uit ga dat haar verhaal dat ze aan een man in Canada uitgehuwelijkt zou worden gewoon waar is. En ik gun haar haar verblijfstatus van harte.
Ze geeft toe dat ze vanuit Duitsland naar Nederland kwam. Volgens de algemene regels moeten vluchtelingen om asiel vragen in het eerste veilige land dat ze bereiken. In ieder geval het eerste EU land waar ze geweest zijn. Dus had ze eigenlijk in Duitsland asiel moeten aanvragen.
Haar "vluchtverhaal" is voor mij ook onduidelijk. Ik heb een verhaal gelezen dat ze vanaf de luchthaven in Frankfurt een trein naar Nederland nam. Maar in de duitse tijdschrift Der Spiegel gaf ze toe eerst in Berlijn gewoond te hebben. In dit geval, wat was haar motivatie om naar Nederland te komen?
Komt nog bij dat ze zegt dat ze onderweg was naar Canada. Daar was ze zeker ook beschermd geweest. De autoriteiten daar hadden haar zeker gehoplen. Niemand kan tot huwelijk in Canada gedwongen worden.
Ook kwam ze uit Kenia. Een land dat volgens de IND veilig is. Probeer maar als Keniaan op Schiphol om asiel te vragen. Volgens de gedachtengang van de VVD was al "opgevangen in de regio".
Andere vreemdelingen worden zonder pardon meteen uitgezet als ze in een andere land geweest zijn, of naar een veilige land kunnen. En de VVD wil de regels nog strenger maken. En hun idee van een veilige land is niet bepaald de mijne.
Waarom gunt ze niet anderen wat ze zelf gekregen heeft?
Ik heb soms twijfels of ze echt zelf gelooft in alles wat ze zegt. Het lijkt soms alsof ze precies weet te zeggen wat de VVD horen wil.
| | Oud zendelingenmiddel | Fibril - 05.03.2005 11:24
Het inzetten van Hirschi Ali als knuffelallochtoon is een politieke PR-truc die de VVD heeft afgeken van de Amerikaanse Republikeinen, zie Condoleeza Rice onder Bush: neem een fragiel vrouwtje van een kansarme etnische minderheid en gebruik het als boegbeeld voor nieuw rechts politiek binnen- en buitenlands beleid. Zo slaat een demagoog twee vliegen in één klap:
1 `Zie je wel dat we niet racistisch zijn?’, zodat deze etnische minderheden rechts gaan stemmen en voor de partij door het vuur gaan, (let op, Bush gaat ongetwijfeld binnenkort ook een Cubaanse vluchteling
op een hoge post zetten)
2 Om links en rechts, arm en rijk binnen etnische minderheden beter tegen elkaar uit te kunnen spelen, zo van: `Wie zich aanpast wordt beloond, wie kritiek heeft wordt gestraft’, om zodoende van inburgeraars supernationalisten te maken die hun land van oorsprong afzweren en slechts de Bijbel erkennen als drijfveer voor Westerse waarden, en zodat niet-etnische burgers een simplistisch beeld krijgen gepropageerd van `goeden' en `kwaden' onder vreemdelingen. De zendelingen en missionarissen van weleer deden dit al eeuwen.
| | reactie op "zelf vluchteling"" | Perantau - 06.03.2005 17:32
Dat onduidelijke vluchtverhaaal is een aspect van Hirsi Ali 's curriculum
waarover de media zich in een veelbetekenend stilzwijgen hullen.
Het verbaast mij dat deze kwestie nog niet aan de orde is geweest, omdat
mevrouw Ali inmiddels tot dé tv-persoonlijkheid van het jaar is uitgegroeid ,die soms op drie netten tegelijk te aanschouwen is.
Ik waardeer deze bijdrage daarom ten zeerste.
De VVD lijkt ,na een de facto allenheerschappij van ruim een decennium ,qua vernieuwende ideeën geheel uitgeput en politiek uitgeregeerd te zijn,opwat reactionair geborrel over de doodstraf in de achterkamers na.
Om deze gedachtenarmoede te maskeren werd eerst Hirsi Ali als een
publiciteitsstunt de partij binnengehaald en nu wordt via een aan
necrofilie grenzend wanhoopsoffensief de coryfee van bijna een halve eeuw
geleden, Wiegel, van stal gehaald, om het definitieve bankroet te bezegelen.
Ik verwacht overigens dat de opkomst van Wiegel tevens de politieke ondergang van mevrouw Ali zal inluiden. Wiegel heeft al meermalen zijn ongenoegen over haar optreden laten blijken en Ali lijkt me niet een persoon die zich het zwijgen zal laten opleggen.
Mogelijk zal ze genoodzaakt zijn haar toevlucht tot de nog rechtsere
groep Wilders te nemen. En deze zal op zijn beurt een zo rabiaat xenofoob
vreemdelingenbeleid moeten voorstellen om de VVD rechts voor te blijven,
dat ook reeds toegelaten vreemdelingen met een onduidelijk vluchtverhaal
als het ware ""herkeurd"" zullen gaan worden, om vervolgens met terugwerkende kracht een enkele reis thuisland aangeboden te krijgen.
In geval van een blijvende rechtse coalitie zit er voor haar dan niets
anders op dan of met hangende pootjes terug te keren naar de PvdA, of inderdaad terug te keren naar Somalië ,om daar, zij het met minder financiële middelen ,de stijd voor haar onderdrukte landgenoten voort te zetten,of opnieuw onder te duiken ,maar dan voor de IND, zoals nu al veel
van haar voormalige lotgenoten, migranten in spe,gedwongen zijn te doen.
| | Hirsi Ali als voorbeeld op IND site | regime change now - 07.03.2005 12:16
Hirsi Ali staat als voorbeeld onder "Nederlander worden" op de website van de IND.
 http://www.ind.nl/NL/inbedrijf/nederlanderworden/
Konden ze geen minder omstreden figuur bedenken? Je mag toch nederlander zijn en moslim.
Als men ook nog bedenkt dat haar vluchtverhaal erg onduidelijk is...
| | Dit geloof je niet.. | Erik - 07.03.2005 21:52
http://www.vvd.nl/index2.asp?ItemCode=NWS&SelectedItemID=40&ID=6284&DeepLinkSearch=TXT
Ze heeft weer een prijs gewonnen... voor tolerantie.
4 mrt 2005 - Weer prijs voor Ayaan Hirsi Ali
VVD-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali ontvangt maandag in Madrid de ‘Prijs voor de Tolerantie’. De onderscheiding wordt elk jaar uitgereikt door de regionale regering van de provincie Madrid.
Het is de derde prijs die Hirsi Ali krijgt in korte tijd. De liberale kreeg op 24 februari al de Harriët Freezerring, de jaarlijkse emancipatieprijs van het blad Opzij. Eind november 2004 werd haar de Vrijheidsprijs van de Deense liberale partij Venstre toebedeeld.
Winnaars van de Madrileense tolerantieprijs van voorgaande edities zijn onder anderen de Spaanse onderzoeksrechter Baltasar Garzón en de Franse voetballer Zinedine Zidane.
Hirsi Ali krijgt de prijs in een voor de Spaanse hoofdstad bijzondere week. Vier dagen later is het een jaar geleden dat vier forensentreinen er werden getroffen door bommen van islamitische terroristen. Voor de 190 dodelijke slachtoffers wordt een sobere herdenking gehouden. Hirsi Ali zal die herdenking overigens niet bijwonen.
4 maart 2005
Het moet niet gekker worden.
| | weer een andere versie | zonder - 10.03.2005 21:48
Uit een artikel in de 'London Times':
'Eleven years later, she and her sister moved back to Somalia, but then a clan war started, so the girls moved to Kenya again. Finally, in 1992, when Hirsi Ali was 22, a distant relative in his late twenties came over from Canada, looking for a bride. "He thought Canadian Somali girls were too assertive, too modern: he was looking for someone who was obedient. My father offered me to him. He said, 'Listen, you're way beyond the age that you're meant to have got married. We've got a civil war on, so there are fewer suitors, and this is an opportunity for your future, to be safe.'" She was to go to Canada via Germany while her husband-to-be sorted out the necessary paperwork. In Düsseldorf she stayed briefly with family friends, then caught a train to Amsterdam and applied for asylum. This was granted in just three weeks: Somalia was in the news, and Somalian refugees were being fast-tracked. "I was extremely lucky. It's not the case now."'
 Website: http://www.timesonline.co.uk/printFriendly/0,,1-531-1353061-1187,00.html
| |
| aanvullingen | |
