|
|  |
Gedicht direct uit de cel van Schiphol Oost
ex arrestant NN - 28.10.2006 13:28
Woensdagochtend 25 oktober hebben wij vanaf half 6 tot ongeveer half een de hoofdtoegang van het cellencomplex op Schiphol Oost uitzetcentrum geblokkeerd. Allen zijn we gearresteerd en met dagvaarding op vrijdag heengezonden. Hieronder wil ik graag publiceren wat ik in mijn cel geschreven heb.
Het is donker als we aankomen
Stilletjes sluipen we langs het hek
Bij de poort haken we arm in staal in arm in staal in
Wij protesteren tegen dit centrum des kwaads
Dat waar mensen worden buitengesloten van een normaal bestaan
Ingesloten, vastgehouden en dan gedeporteerd naar daar waar ze juist niet wilden zijn
Stel je eens voor dat je wegwilt van de plek waar je altijd hebt gewoond, waar je jeugd zich afspeelde, waar je verliefd werd voor de eerste keer, waar je kinderen rondlopen nu op dit moment.
Wat moet er gebeuren met een mens om te vluchten?
Wij protesteren tegen de doofpot waarin deze regering dit alles probeert te stoppen
Nederland is vol en dat is dat
Laat de problemen maar daar waar ze horen: bij de mensen zelf
Het enige probleem wat wij hebben is: hoe krijgen we ze weer weg?
Wij protesteren tegen het feit dat dit centrum nog steeds open is
Ondanks de brand die vorig jaar in deze nacht woedde
En elf mensen het leven kostte
We zitten hier, ook elf in getal,
We blokkeren
We praten met de uitgenodigde pers, we vragen aandacht aandacht
Want het moet naar buiten totdat deze mensen vrij buiten zijn
Maar wat ik niet begrijp
Is de actievoerder belangrijker dan datgene waarvoor hij actievoert?
De journalisten die, nadat ik zes uur in dezelfde houding heb gezeten, vragen – met de camera in mijn gezicht – of ik het nog wel trek en geen pijn heb.
De ziekenbroeder die, mijn schouder vasthoudend als de BRATRA mijn stalen arm doorzaagt, voortdurend checkt of ik geen brand- of snijwonden oploop; die het werk stillegt desnoods.
De bewaker die, kijkend naar mijn schoenloze voeten, mij een jas geeft om op te staan, omdat hij niet wil dat ik kouvat.
Maar ik weet wat er gaat gebeuren
Ik weet wat er komen gaat
Ik weet zelfs ongeveer hoe lang nog
Hoe kan je ongerust zijn om mij?
Ik ben een Nederlander in Nederland
Ik heb een huis, ik heb een leven
Binnen een paar dagen ben ik terug
Het was mijn eigen keuze om hier te komen,
Ik wist de consequenties
Hoe kan je ongerust zijn over mij?
Denk nou maar niet aan mij
Ja, ik had het koud, het duurde lang, ik was moe, ik had pijn
Ja, ik zit nu vast en er hangt nog meer boven mijn hoofd
Maar ik red het wel
Denk inplaats daarvan eens wat meer aan al die vluchtelingen
Die hier komen met hoop en verlangen
Mensen zoals jij en ik
En hier ondervraagd, gemangeld, opgesloten en gedeporteerd worden
Denk eens aan hoe het is als je gevlucht bent en niet voor niets
Om hier te komen en te verdrinken in de mallemolen der bureaucratie
Te verdwijnen in het zwarte gat van de uitzetcentra
Wie denkt er aan je?
Wie gelooft je nog?
Wie houdt van je?
En je weet niet hoe lang het gaat duren
Je weet niet wat er allemaal nog gaat gebeuren
Je weet alleen, als ik terugga, dan gebeurt datgene waarvoor ik vluchtte
Dit weet je, terwijl je 23 uur per dag op je cel bent
Dit weet je
Dit weet je
Denk daaraan voordat je slapen gaat,
Denk daaraan als je wakker wordt
En doe er iets mee
Dit is mijn manier om iets te doen
Dit is mijn manier om een stem te laten horen
Naar de vluchteling zelf toe; ik steun je, geen mens is illegaal
Naar het Nederlandse volk toe; zijn jullie doof, stom en blind
Naar de politici toe; wij pikken het niet wat jullie doen
Tot de volgende keer minister,
Tot de volgende keer justitie
Tot de volgende keer bewakers
Geef mijn allerhartelijkste groeten aan jullie gevangenen.
VRIJ VRIJ VRIJ VLUCHTELINGEN VRIJ
GEEN MAN, GEEN VROUW, GEEN MENS IS ILLEGAAL
GEEN GRENZEN, GEEN NATIES, STOP DEPORTATIES
een van de arrestanten van werkgroep Stop Deportaties
voor berichtgeving over de actie:
 http://www.indymedia.nl/nl/2006/10/39846.shtml
|
| Lees meer over: vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | prachtig | andere ex arr - 28.10.2006 13:56
en nog eens prachtig en raak en waar ook
ik wou dat ik ook een pen had gehad,
ik vroeg erom en 'dat mag je niet' was het antwoord,
zoals op alles, en ja inderdaad, voor ons was dat maar voor eventjes
ze raken niet van ons af!
proficiat makker!
| |
| aanvullingen | |
