|
|  |
Save the jungle, save squating!
de bascho - 13.09.2008 18:34
Ik ben 25 jaar, Nederlander en ben autonoom leegstandsbeheerder, ook genoemd kraker. Na een lange periode in het buitenland geleefd te hebben ben ik enkele jaren geleden naar Nederland terug gekomen. De herintegratie in een land dat ik alleen met kinderogen
had gezien was voor mij erg moeizaam, de taal beheerste ik perfect, maar sociaal kon ik geen voet vatten. Bovendien begon het Wilders populisme net op te leven en kon ik mij absoluut niet vinden in de opvattingen van mijn omgeving.
Save the jungle, save squating!
Inmiddels waren ook mijn ouders naar hun thuisland teruggekeerd en nadat ik twee jaar lang een bestaan als (werkende) kluizenaar had gevoerd en in een grote beerput was beland, besloot ik om weer bij mijn ouders te gaan wonen en mijn aandacht op mijn studie te richten. Ik heb mij toen aangemeld voor de sprinthavo en kwam daar voor het eerst in contact met krakers. Lieve mensen die met een voedselbank en een weggeefwinkel laten zien dat men met eigen initiatief zijn omgeving kan verbeteren, zonder daarvoor geld nodig te zijn, met als doel een maatschappij op basis van mededogen te vormen. Wat de kerk nooit wou lukken, lukt een paar Nederlandse jongeren wel. Terwijl ik mijn diploma haalde sloot ik mij bij de kraakgroep aan. We kraakten een lang leegstaand pand, vormden een overeenkomst op basis van contract met de eigenaar en leven nu met 10 studenten en gezellige mensen samen. We onderhouden het pand goed en de eigenaar kan er van op aan dat wij netjes vertrekken als hij het pand volgens contractafspraken wil hergebruiken.
Vanuit een bijna suïcidale beerput ben ik in eens weer midden in het leven terecht gekomen. Iets wat het bedrijfsleven en ook het GGZ niet is gelukt. De regionale kraakbeweging lukte het wel en daarin ligt mijn motivatie voor het volgende betoog tegen het kraakverbod.
Als kind kon ik het nooit begrijpen dat er mensen waren die stukjes van onze moeder aarde konden bezitten, terwijl andere afhankelijk waren van deze grond- en huis bezitters en er voor moesten betalen om een eigen plek op deze aardkloot te mogen hebben. De aarde is vrij voor iedereen die er op geboren wordt, dat is de eerste grondwet van het leven. Wat de vrijheid van het leven betekend begrijpt iedereen, tenzij iemand de cognitieve ontwikkeling tijdens zijn kinderjaren gedeeltelijk uit zijn referentiekader heeft verbannen om met een beter geweten deel te kunnen nemen aan het hedendaagse leven met de hedendaagse normen en waarden. Het spijt mij om te zeggen dat dit er veel zijn, in weze iedereen die zich voor woonruimte een rijkere onderwerpt en geld hiervoor betaald. Zo werkt dat nu eenmaal zeggen ouders als hierover vragen komen en ze hebben gelijk.
De natuurlijke grondwet van het vrije leven betekent ook dat de 'struggle of the strongest' zich steeds herhaald. Als mens hebben wij ons in de evolutie ontwikkeld tot een uitgebalanceerd wezen, dat zowel mentaal als ook lichamelijk dusdanig ver is uitgegroeid dat hij zich in zijn vrije leven niet meer bedreigd hoeft te voelen, bedreigingen door zijn eigen soort uitgesloten. We hebben scherpe zintuigen en handen waarmee we in staat zijn voorwerpen tegen onze vijanden te gebruiken en bovendien zijn wij dankzij onze nieuwsgierigheid en ontdekkingslust inmiddels zelfs in staat om een Afrikaanse olifant met een raket vanuit Florida in zijn kont te mikken. Als het zou moeten zelfs bij alle laatste overgebleven dikhuiden in Afrika gelijk.
Er bestaan dus nagenoeg geen natuurlijke bedreigingen meer voor ons mensen als collectief geheel. Daar mogen we naar al die tijden des evolutiestrijds best wel trots op zijn. We hebben het met ons allen voor elkaar om het leven op aarde zo aangenaam mogelijk te maken, ware daar niet het probleem dat wij ons te zeer van het aardse leven ontvreemd hebben. In plaats van een symbiotisch en harmonisch leven met, in en als natuur, zij wij begonnen om onze eigen 'jungle' te creëren. Een woeste en harde jungle, waarin men zich te bewijzen heeft om te kunnen overleven met zijn naasten. Daar is niets mis mee, zoals iedere neofiele denker kan begrijpen: we ontwikkelen ons niet zonder bedreigingen. Rust roest, strijd staalt. Wij noemen het evolutie, geleerden die de vedische schriften aan hun nabestaanden hebben over hebben gelaten doelden op het zelfde, toen zij het lijden als basis van het aardse bestaan in hun geloof verankerden. Waar de wet van de sterkere geld, ontstaat leed.
Om nu op het in de titel genoemde onderwerp te komen, het kraakverbod. In het 'jungle' waarin speculanten en andere dubieuze figuren verkeren moet men krakers zien als een natuurlijke vijand die het evenwicht in stand houdt. Om het eens verder uit Tarzans ogen bekijken valt mij op dat onze 'jungle' of ook de economische kringloop afhankelijk is van koopkrachtige en voortplantingswillige konijntjes. De dalende koopkracht op dit moment mag er op wijzen dat er nog maar weinig worteltjes over zijn en ons een tijd van schaarste te wachten staat. Welke leeuw zou in zijn jungelterritorium de hyena's van speculanten en vastgoedmagnaten hun vrije gang laten gaan, zonder zelf als natuurlijke vijand op te treden? Niet de Nederlandse. Want die zit zich niet in zijn oranje vacht naast Balkenende in de kamer, maar schuilt onder de bevolking. En dat zijn in dit geval de krakers. Krakers zijn een onderdeel van onze maatschappij en zorgen voor evenwicht, en dat niet alleen als het om leegstand, maar ook als het om cultuur gaat.
In het verleden faalde de overheid er niet alleen maar in om de vastgoedmarkt voor fraude, bedrog en witwaspraktijken te beschermen, sinds de bouwfraude is duidelijk dat politici zelf, onderdeel van de overheid, zelf in fraudes verstrikt waren. Gier en hebzucht heerst echter alleen onder mensen, in een jungle kent ieder dier zijn positie in de natuurlijke kringloop. Iets wat men droevig genoeg de vele huurbetalende en koopkrachtige konijntjes in ons oranje gekleurde 'jungle' niet kan na zeggen. Die zijn er namelijk veel te druk mee bezig een economie aan het leven te houden. Op vrije momenten hebben ze het dan zo druk om van hun welvaart te genieten, dat er voor een objectieve en constructieve kritische kijk op de leefomgeving geen ruimte meer is. Onze roofdieren komt de prooi gelegen, de kraakscene is op zijn misschien zwakste punt aangekomen en het indienen van het wetsvoorstel laat zien, dat zij zich op een afscheid van een oude, natuurlijke vijand voorbereiden.
Maar wacht eens even! We leven helemaal niet in een jungle. We leven in een maatschappij. We zijn geen konijntjes, leeuwen, of andere roofdieren, maar met zijn allen mensen! Ja toch? Je weet toch?! Het in de inleiding genoemde soort, die het gelukt was in zijn evolutionaire strijd naar een beter bestaan een veilige en neutrale positie in het echte, wilde jungle te veroveren. Iets wat wij instinctief deden omdat wij het beste met onze nabestaanden voor hadden. Nu wordt het tijd, dat wij opnieuw een evolutionaire sprong maken en onze sociale ontwikkeling met onze technische ontwikkeling in evenwicht te brengen. Wederom voor onze nabestaanden, voor die wij een duurzame en harmonische wereld proberen te creëren. We zijn nog lang niet klaar. Nog steeds worden er elders ter wereld en ook in het eigen land vrouwen, kinderen en mannen onderdrukt, nog steeds worden er oorlogen gevochten die inmiddels zo perfect worden geinsceneerd en in scene worden gezet, dat het meer op entertainment als op vechten om leven en dood lijkt. Het laat ons Nederlanders blijkbaar dusdanig koud, dat er nog steeds geen onderzoek naar Balkenendes afspraken over Irak zijn verricht. Verder dreigt ons voedselsysteem te collaboreren, mede dankzij onze evolutionaire overlegenheid die naast welvaart en veiligheid ook een hele grote verantwoording voor onze leefomgeving met zich mee brengt. Een verantwoording die boeren in deze 'jungle' niet alleen kunnen dragen maar door de consumenten gedragen moet worden. Consumenten, mensen die begrijpen hoe de jungle in elkaar zit en geen domme konijntjes in een wereld van slikken en spuiten.
Er staat iets tegenover de vrijheid van het aardse leven: Respect. Zeker wij als mensen zouden vanuit onze eerder toegelichte positie er ietsjes meer van kunnen opbrengen. Voor de aarde, het leven, de natuur. Respect voor het bestaan. Respect voor zijn naaste. Maar wie weet er tegenwoordig nog wie zijn naasten zijn? In Griekenland of het voormalige Joegoslavië is het sinds her en der al traditie om in zijn vrije tijd samen met de buurt van de vrije tijd te genieten. Gezellig met zijn allen in de straat zitten met een glaasje Ouzo of Slivovitsj erbij, regionale muzikanten die voor de leut spelen. Jong en oud die samen komen en van de dagen genieten. Terwijl wij als de konijntjes onze tijd letterlijk dood slaan met games, tv en kunstmatig plezier opwekken. Het is een oorlog tegen ons zelf. De jungle die wij met de vrije wereldse markt hebben geschapen is harder en vernietigender als het overleven in de echte wildernis. De vrije markt, in veel opzichten vergelijkbaar met de vrije natuurlijke levenskringloop, maakt het mogelijk. En deze eist onnodige slachtoffers. Er ontbreekt evenwicht en dat valt niet te ontkennen. Krakers die zich uit de dagelijkse roes bevrijden en een onderscheid maken zijn van levensbelang voor onze maatschappij.
Ik wil geen rellen, geen straatgevechten, geen stenen gooien of andere burgeroorlogse toestanden, in tegendeel. Ik strijd liever met behulp van de vrije meningsuiting, met kunst en cultuur. Aangezien ik verder nog wel wat dingetjes van plan ben in dit leven, probeer ik geweld steeds te meiden. Doch mocht het wetsvoorstel in zijn huidige vorm aangenomen worden, hoef ik persoonlijk geen enkel moment te twijfelen om voor een leefbare en gerechte maatschappij tegen de honden van de ME te vechten.
 E-Mail: bamihoen@gmail.com
|
| Lees meer over: natuur, dier en mens oranje wonen/kraken | | aanvullingen | | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | kraak contracten | kr - 17.09.2008 10:14
even over dat kraak contract, als je een contract met de eigenaar sluit hoeft dat niet te betekenen dat je gelijk per maand moet dokken. Het kan ook zijn dat je een contract hebt waar in staat dat we alleen vetrekken als het zwart op wit kunnen laten zien dat ze echt wat gaan doen met het pand zoals bouw vergunningen en en aanemer papieren, met in ruil daarvoor wij een maand van te voren horen wanneer precies de aanemer gaat beginnen, en tot die tijd gewoon mogen blijfen zitten, wand als ze een rechtzaak waren begonnen hadden we die zo wie zo verloren
ook als wij vinden dat ze niet genoeg bewijs hebben dat ze daadwerkelijk gaan beginnen met verbouwingen, is ht contract ongeldig en komen ze maar met een rechtzaak
| | DIT IS GEEN NIEUWS | DIT IS GEEN NIEUWS - 29.09.2008 23:27
DIT IS GEEN NIEUWS
| | DIT IS GEEN NIEUWS | DIT IS GEEN NIEUWS - 29.09.2008 23:27
DIT IS GEEN NIEUWS
| |
| aanvullingen | |
