english
nederlands
Indymedia NL
Vrij Media Centrum Nederland
Indymedia NL is een onafhankelijk lokaal en mondiaal vrij communicatie orgaan. Indymedia biedt een andere kijk op het nieuws door een open publicatie methode van tekst, beeld & geluid.
> contact > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
Zoek

 
Alle Woorden
Elk Woord
Bevat Media:
Alleen beelden
Alleen video
Alleen audio

Dossiers
Agenda
CHAT!
LINKS

European NewsReal

MDI klaagt Indymedia.nl aan
Rechtszaak Deutsche Bahn tegen Indymedia.nl
Onderwerpen
anti-fascisme / racisme
europa
feminisme
gentechnologie
globalisering
kunst, cultuur en muziek
media
militarisme
natuur, dier en mens
oranje
vrijheid, repressie & mensenrechten
wereldcrisis
wonen/kraken
zonder rubriek
Events
G8
Oaxaca
Schinveld
Schoonmakers-Campagne
Hulp
Hulp en tips voor beginners
Een korte inleiding over Indymedia NL
De spelregels van Indymedia NL
Hoe mee te doen?
Doneer
Steun Indymedia NL financieel!
Rechtszaken kosten veel geld, we kunnen elke (euro)cent gebruiken!

Je kunt ook geld overmaken naar bankrekening 94.32.153 tnv Stichting Vrienden van Indymedia (IBAN: NL41 PSTB 0009 4321 53).
Indymedia Netwerk

www.indymedia.org

Projects
print
radio
satellite tv
video

Africa
ambazonia
canarias
estrecho / madiaq
kenya
nigeria
south africa

Canada
hamilton
london, ontario
maritimes
montreal
ontario
ottawa
quebec
thunder bay
vancouver
victoria
windsor
winnipeg

East Asia
burma
jakarta
japan
manila
qc

Europe
alacant
andorra
antwerpen
armenia
athens
austria
barcelona
belarus
belgium
belgrade
bristol
bulgaria
croatia
cyprus
estrecho / madiaq
euskal herria
galiza
germany
grenoble
hungary
ireland
istanbul
italy
la plana
liege
lille
madrid
malta
marseille
nantes
netherlands
nice
norway
oost-vlaanderen
paris/île-de-france
poland
portugal
romania
russia
scotland
sverige
switzerland
thessaloniki
toulouse
ukraine
united kingdom
valencia
west vlaanderen

Latin America
argentina
bolivia
brasil
chiapas
chile
chile sur
colombia
ecuador
mexico
peru
puerto rico
qollasuyu
rosario
santiago
tijuana
uruguay
valparaiso

Oceania
adelaide
aotearoa
brisbane
burma
darwin
jakarta
manila
melbourne
oceania
perth
qc
sydney

South Asia
india
mumbai

United States
arizona
arkansas
atlanta
austin
baltimore
big muddy
binghamton
boston
buffalo
charlottesville
chicago
cleveland
colorado
columbus
danbury, ct
dc
hampton roads, va
hawaii
houston
hudson mohawk
idaho
ithaca
kansas city
la
madison
maine
miami
michigan
milwaukee
minneapolis/st. paul
new hampshire
new jersey
new mexico
new orleans
north carolina
north texas
nyc
oklahoma
omaha
philadelphia
pittsburgh
portland
richmond
rochester
rogue valley
saint louis
san diego
san francisco
san francisco bay area
santa barbara
santa cruz, ca
seattle
tallahassee-red hills
tampa bay
tennessee
united states
urbana-champaign
utah
vermont
western mass
worcester

West Asia
armenia
beirut
israel
palestine

Topics
biotech

Process
discussion
fbi/legal updates
indymedia faq
mailing lists
process & imc docs
tech
volunteer
Credits
Deze site is geproduceerd door vrijwilligers met free software waar mogelijk.

De software die we gebruiken is beschikbaar op: mir.indymedia.de
een alternatief is te vinden op: active.org.au/doc

Dank aan indymedia.de en mir-coders voor het creëren en delen van mir!

Contact:
info @ indymedia.nl
Oude politie infiltranten
boekje ter lering ende vermaak - 04.04.2011 23:54

Een viertal Amsterdamse geheim agenten wist eind jaren zestig van de vorige eeuw te infiltreren in links-radicale kringen. Dat leverde de politie cruciale informatie op, maar leidde ook tot ontsporingen. Een undercoveragent: „Ik heb geleefd zoals ik nooit had willen leven.”

Hoe voorkom je dat links-radicale jongeren ernstige ongeregeldheden veroorzaken? Over die vraag braken de autoriteiten zich in de jaren zestig van de vorige eeuw het hoofd. Het waren de roerige tijden van straatrellen, revolutie, opstand tegen de autoriteiten.

Binnen het Amsterdamse politiekorps ontstond een opmerkelijk initiatief. Een viertal pas begonnen agenten kreeg de opdracht te infiltreren in links-radicale jeugdbewegingen zoals de Rode Jeugd, de Socialistische Jeugd en de Kabouterbeweging, die onder leiding stond van Roel van Duijn, destijds gemeenteraadslid in Amsterdam en oprichter van de provobeweging. Die stond voor het provoceren van de gevestigde autoriteiten.

De vier undercoveragenten stonden onder leiding van inspecteur Peter IJzerman. Ze waren vanaf 1967 zo’n drieënhalf jaar actief. Doel van de geheime operatie was om informatie vanuit links-radicale kring over ordeverstoringen door te spelen aan de politie. Het speciaal opgerichte Parate Peloton, een soort snelle mobiele eenheid (ME), kon dan straatrellen in de kiem smoren.

Over de handel en wandel van de Amsterdamse undercoveragenten schreef dr. Guus Meershoek, universitair docent maatschappelijke veiligheidszorg aan de Universiteit Twente, het boek ”De groep IJzerman. Hoe de politie infiltreerde in de links-radicale beweging van de jaren zestig” (uitg. Boom, Amsterdam). De eerste pennenvrucht werd vandaag op het Amsterdamse hoofdbureau van politie aan korpschef Welten overhandigd.

Spijkerbroek

Aanvankelijk werden twaalf agenten gerekruteerd voor de spionageactiviteiten in links-radicale kringen. Maar acht vielen al snel door de mand. IJzerman vertelt in het boek hoe agenten incognito meeliepen in een linkse demonstratie tegen het kolonelsbewind in Griekenland: „We hadden allemaal een spijkerbroek aangetrokken en liepen zo in die demonstratie mee. Onvoorbereid, ongetraind, zomaar. Maar je hebt (als politieman) toch een blik, een manier van kijken. Sommige jongens hadden eerder die dag nog in uniform het verkeer staan regelen. Dus van de twaalf werden er acht al meteen ontmaskerd.”

De vier overgebleven geheim agenten wisten, in koppels van twee, in links-radicale organisaties binnen te dringen. Ze bezochten vergaderingen, kregen ledenlijsten onder ogen, boomden uren na in de kroeg. ’s Ochtends noteerden ze op hun ‘kantoor’ namen van mensen die onrust wilden stoken in de Amsterdamse straten. „Het was zaak de volgende ochtend alles wat je je nog wist te herinneren zo snel mogelijk op papier te zetten. We hadden codes”, aldus een van de geheim agenten.

Een agent die infiltreerde in de Socialistische Jeugd merkte dat je „vrij snel” in „zo’n club” kon doordringen. „Ze waren uit op revolutie, dus hoe meer zielen hoe meer vreugd.” Een van de infiltranten veinsde dat hij lesgaf bij een autorijschool, om zo aannemelijk te maken dat hij een baan had waarbij hij overdag kon worden ingezet voor de links-radicale organisatie.

Met radicale jongeren ontstond een band. „In het begin wist je helemaal niets. Je voelde je een vreemde eend in de bijt. Heel langzaam ging dat over. Na een tijd vond je het ook aardige mensen. Er zaten gezellige mensen bij.”

Lastig probleem was in hoeverre de undercoveragenten dienden mee te doen aan betogingen van links-radicale jongeren. Moesten de vier zich lenen voor vandalistische acties? Besloten werd dat het de infiltranten niet werd verboden om bijvoorbeeld stenen te gooien naar het Amerikaanse consulaat en het roepen van opruiende leuzen als ”Johnson moordenaar!” Johnson was Amerikaans president ten tijde van de Vietnamoorlog. De gedachte was dat de undercoveragenten met het meeschreeuwen van dergelijke kreten nu eenmaal het vertrouwen van de activisten moesten winnen.

Luciferdoosje

In mei 1969 wist de Groep IJzerman zich aan te sluiten bij linkse studenten en actievoerders die het Maagdenhuis, het bestuurlijk centrum van de Universiteit van Amsterdam, bezetten. De studentenactie, bedoeld om meer medezeggenschap te krijgen, veroorzaakte veel ophef. De vier undercoveragenten hadden vanuit het Maagdenhuis een lijntje met de politie. „Terwijl op de begane grond (...) spullen werden vernield en bureauladen werden geopend en doorzocht, richtten wij op de bovenetage een kamertje in. Vandaar hadden wij telefonisch contact met het hoofdbureau.”

Meer dan eens roken de radicalistische jongeren onraad. Gevaar voor ontmaskering van de undercoveragenten lag op de loer. Zo toog een politie-infiltrant met een in een luciferdoosje verpakt zendertje naar het hoofdkwartier van de Socialistische Jeugd. Elders zaten collega’s van de Politieke Inlichtingendienst met een radio-ontvanger, zodat ze mee konden luisteren met de vergadering.

De undercoveragent ontdekte dat zijn geheime zendertje niet zomaar kon worden uitgezet. „Er zat geen knop op voor aan en uit. Een kwestie van een batterijtje (verwijderen, JV).” Tot schrik van de politie-infiltrant zei een van de linkse radicalen dat hij, vlak voordat een ruiteningooiactie stond gepland, nog even zou nagaan of er wat op de politiezender was. Via een oude radio konden de jongeren de meldkamer horen. „Hij ging aan de knoppen draaien. Ik dacht: (...) als hij nog even draait, hoort hij zichzelf ademhalen. Dus ik ging naar de wc, haalde dat ding uit elkaar en haalde de batterij eruit.”

De geheim agenten leverden het politiekorps bruikbare informatie over de links-radicale bewegingen in (onder meer) Amsterdam. Zo droeg, analyseert auteur Meershoek, de Groep IJzerman bij aan de „opvallende rust” in de hoofdstad tussen het najaar van 1967 en de voorzomer van 1969.

Stukadoorswerk

Toch kleefden aan de operatie-stiekem ook forse nadelen. Meershoek signaleert „verwildering” onder leden van de Groep IJzerman. Zo verdienden geheim agenten een centje bij in links-radicale kring. Eén koppel meldde die inkomsten op een gegeven moment niet meer. Zeker één politie-infiltrant had „aanmerkelijke verdiensten uit onder meer timmer- en stukadoorswerk” in de kringen waarin hij geheim speurwerk deed.

Meest ernstige misstap binnen de Groep IJzerman vindt Meershoek dat een brigadier, die vanaf begin 1969 de dagelijkse leiding had, informatie lekte aan De Telegraaf „ter ondersteuning van de berichtgeving van de krant.” De Telegraaf protesteerde in die jaren fel tegen „links, langharig werkschuw tuig.”

Meershoek vindt het optreden van de brigadier zonder meer behoren tot het „‘vuile’ politieke politiewerk.” Of de brigadier betaald werd voor zijn diensten is „onduidelijk.” Feit is wel dat de brigadier, toen zijn positie eind 1969 onder druk kwam te staan, kon overstappen naar De Telegraaf.

Een ander pijnpunt was de heibel met de toenmalige Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). Die vond dat de Groep IJzerman in zijn vaarwater zat door zich te richten op georganiseerd politiek radicalisme. De Groep IJzerman, zo stelde de BVD, moest zich beperken tot het voorkomen van ordeverstoringen.

Moeilijk

De infiltratieacties hadden forse impact op de jonge agenten. Zo betrok een van hen ter bescherming van het thuisfront een woonboot. Een undercoveragent die binnendrong in de Kabouterbeweging merkte dat zijn normen drastisch verschoven. „Je ging veel gemakkelijker met criminelen om. Je dronk verschrikkelijk gemakkelijk. Een stickie roken: dat hoorde er gewoon bij.”

Zeker twee van de agenten van de Groep IJzerman kijken in wrok terug op de infiltratiejaren. „Ik heb vijf jaar geleefd zoals ik nooit had willen leven. Ik heb dat nooit gewild. (...) Je was bij de eerste groep krakers, bij de eerste verdovende middelen (...), de flower power. Daardoor leefde je op een geheel andere manier. Dat deed je alleen. (...) Dat heeft mij later in het korps vreselijk veel ellende opgeleverd. Ik heb het vreselijk moeilijk gehad.”
 

Lees meer over: wonen/kraken

aanvullingen
uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina
Bron? 
Defeatless - 05.04.2011 00:11

Is hier ook een bron van beschikbaar?
Is het boekje ergens te koop?

Ofwel: meer achtergrond info aub
gevonden 
nn - 05.04.2011 00:17

 http://www.uitgeverijboom.nl/boeken/geschiedenis/de_groep_ijzerman_9789461052742/

hier is het boek onder andere verkrijgbaar
Uit Parool gepikt 
Sjaak - 05.04.2011 21:07

Het bovengeplaatste lange stuk is uit het Parool van maandag 4-april overgenomen. Het boek is ondere andere bij Het Fort van Sjakoo te Amsterdam ( http://www.sjakoo.nl, 020-6258979, ma-zat. open van 11.00-18.00 uur) te koop. Het kost 19.90 (excl eventuele verzendkosten)

E-Mail: info@sjakoo.nl
Website: http://www.sjakoo.nl
 
aanvullingen
> indymedia.nl > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
DISCLAIMER: Indymedia NL werkt volgens een 'open posting' principe om zodoende de vrijheid van meningsuiting te bevorderen. De berichten (tekst, beelden, audio en video) die gepost zijn in de open nieuwslijn van Indymedia NL behoren toe aan de betreffende auteur. De meningen die naar voren komen in deze berichten worden niet zonder meer door de redactie van Indymedia NL gesteund. Ook is het niet altijd mogelijk voor Indymedia NL om de waarheid van de berichten te garanderen.