Oplossing vluchtelingenprobleem ligt niet bij de EU maar bij de VN.
De EU niet het geschikte orgaan om het vluchtelingenprobleem aan te pakken.
De Verenigde Naties herdenken dit jaar hun 70-jarig bestaan. Van een viering kan helaas niet gesproken worden, gezien het onvermogen van onze volkerenorganisatie om vorm te geven aan het alomvattende mensenrechten- of vredesideaal, waar zij toch haar bestaan aan te danken heeft. Dat fundamentele ideële onvermogen maakt haar machteloos om de diverse grensoverschrijdende problemen van onze tijd, zoals het vluchtelingenprobleem, adequaat aan te pakken.
Maar die schrijnende machteloosheid is niet het logisch gevolg van kwade wil van de 193 VN-leden, maar wel van hun gezamenlijk onvermogen om aan de globaliserende tijdgeest een geloofwaardig grensoverschrijdend beleid te koppelen. Alleszins begrijpelijk overigens, omdat daarvoor politici nodig zijn van een ander kaliber dan waar partijpolitici over beschikken. Hun focus is nu eenmaal primair gericht op de volgende verkiezingen, als gevolg van het partijpolitieke systeem dat wordt aangehangen. Wel beschouwd een ondemocratisch systeem, omdat het verdeeldheid in plaats van eenheid afdwingt, waar verkiezingen periodiek van getuigen. Hoezo zijn verkiezingen 'het feest van de democratie?'.
Algemeen belang.
Een moedeloos makend feest zult u bedoelen, omdat het – alle grootschalige aandacht van de media en geldverslindende opsmuk ten spijt – geen uitzicht biedt op de verwerkelijking van het (het partijpolitieke gekissebis ruimschoots overstijgende) VN- of vredesideaal. Desondanks leent onze globaliserende tijd zich bij uitstek voor de verwerkelijking van dat universele 'Algemeen Belang'. Zowel letterlijk, gezien onze fenomenale know how op elk terrein, als figuurlijk, gezien de hoop die inherent is aan dat gigantische kennisreservoir. Om die hoop te verzilveren zal onze onovertroffen kennis van het aardse leven in al zijn facetten, alleen op de juiste wijze (in VN-verband) in beleid omgezet moeten worden. De omzetting die ons in staat stelt om – als wereldbevolking onder VN-vlag – de diverse crises gezamenlijk het hoofd te bieden. Niet alleen in ons eigen belang, maar in het bijzonder in dat van onze eerste zorg: “Ons nageslacht”.
Levend organisme.
Voor de creatie van een geloofwaardig wereldbeleid onder VN-vlag, zal het ons (als mensheid) wel eerst duidelijk moeten zijn waar dat beleid over gaat. In feite past daar maar één antwoord op: “De instandhouding van de leefbaarheid van onze planeet”. Zowel letterlijk als figuurlijk, onze gemeenschappelijke voedingsbodem. Aangezien wij die niet zelf gecreëerd hebben, houdt dat simpelweg in dat de instandhouding van die levende totaliteit onze gezamenlijke (zo'n 7 miljard mensen) verantwoordelijkheid is. Als basis voor de wereldomvattende politieke vertaling daarvan leent zich geen enkele religie of ideologie, hoewel deze afwijzing niets zegt over hun intrinsieke waarde, maar enkel de gedachte van onze aarde als een levend organisme. Een organische giga-eenheid waar de mens niet boven staat, als ware hij de schepper ervan, maar een onlosmakelijk evolutionair deeltje van uitmaakt. Dit impliceert dat iedereen medeverantwoordelijk is voor het leefbaar houden van die levende totaliteit, zowel in zijn/haar eigenbelang als in dat van het algemeen.
Herziening VN-Handvest.
Voor het waarmaken van dat algemeen belang van het zuiverste water, zal onze volkerenorganisatie wel eerst grondig verbouwd moeten worden van een organisatie van regeringen die primair het nationaal of eigenbelang voorstaan, tot een mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden dat allereerst staat voor het mondiaal of algemeen (levens-)belang. Die broodnodige reorganisatie moet van de grond kunnen komen via een algemene conferentie van VN-lidstaten ter herziening van het Handvest, waartoe artikel 109 uitdrukkelijk de mogelijkheid opent. Officieel had die herzieningsconferentie al in 1955(!) moeten plaatsvinden, maar onder druk van de toenmalige Sovjet-Unie is zij destijds uitgesteld 'tot een daartoe geschikt tijdstip'. Gezien het stijgende aantal wereldproblemen en het onverteerbare onrecht dat daarmee gepaard gaat lijkt mij dat tijdstip aangebroken
Gezaghebbend wereldforum.
Wat de herziening van het Handvest betreft, moet met name gedacht worden aan de opheffing van de dictatoriale Veiligheidsraad (vetorecht), met de gelijktijdige overheveling van zijn voornaamste taak – de handhaving van de internationale vrede en veiligheid – naar de Algemene Vergadering. Dit orgaan krijgt daardoor de ruimte zich te ontwikkelen van een ongeloofwaardig mondiaal praatcollege tot een gezaghebbend wereldforum. Een groep volbloed wereldburgers die dankzij hun grote kennis, kunde en innerlijke sterke betrokkenheid bij het wereldgebeuren, een duurzaam wereldbeleid van de grond weet te tillen. Een VN-beleid, waarmee ook het alomvattende morele vluchtelingenprobleem (dat veel verder steekt, en dieper reikt dan de grenzen van Europa) tot een goed einde kan worden gebracht. Onze Europese regeringsleiders zullen dat nooit voor elkaar krijgen, al hun mooie woorden, hun goede bedoelingen en hun hoog aanzien ten spijt.