Het Probleem / Een Alternatief

Opinie, gepost door: (N)iemand op 19/03/2016 03:11:26

(Het stuk wat hieronder staat heb ik lang geleden geschreven, met het idee er wat mee te doen. Werk en school hebben ervoor gezorgd dat er niks van kwam. Om de moeite die ik erin heb gestoken niet helemaal voor niets te laten zijn, deel ik het hier.)

I. Het Probleem

Voorwoord

Ik schrijf dit omdat er iets flink mis is. En ik schrijf dit omdat ik weet dat jullie dit ook weten. Maar toch verandert er niks. Waarom dan toch iets schrijven? Omdat ik denk dat er een standpunt mogelijk is dat we allemaal kunnen delen, maar tegelijkertijd niet oppervlakkig is.

Ik schrijf dit dus in een poging de woorden te vinden om samen uit te drukken wat het is dat er mis is. Niets wat ik schrijf is een persoonlijke aanval op wie dan ook. De dingen die ik zeg, daar herken ik ook mezelf in.

Werk

Het grootste deel van onze energie wordt opgeslokt door werk. Of door het voorbereiden op later werk door school. Eén van de belangrijkste redenen waarom we werken is omdat we geld nodig hebben. Dit geld krijgen we van de mensen die het bedrijf bezitten waar we werken, in ruil voor het werk dat hij/zij ons geeft. Maar waarom geven zij ons dat geld? Jouw werk, wat jij maakt of de dienst die jij levert, is meer waard dan het geld dat hij je geeft. Dit is de definitie van uitbuiting (http://nl.wiktionary.org/wiki/uitbuiting). En zo maken ze winst.

Natuurlijk zijn er ook andere reden waarom we werken. Omdat we toch iets met ons leven, met onze energie, willen doen. Anders vervelen we ons toch maar. Werken kan ook leuk zijn, en het kan erg gezellig zijn met collega's. Maar een band met hen opbouwen kan vaak niet meer, met al die tijdelijke contracten. En de lol van het werk is er snel vanaf, als je zo'n 40 uur per week min of meer hetzelfde moet doen. Zo wordt werk al snel vervelend.

Maar als je geen werk hebt, dan heb je al helemaal een probleem. Je hebt nauwelijks geld, dus je kan bijna niks, want bijna alles kost geld. Dat leidt tot veel kopzorgen. En je verveelt je, want je kan je energie nergens kwijt. Omdat je zelf de middelen niet hebt om iets te maken, of een dienst te leveren, doe je niets nuttigs. Je voelt je dan ook al snel nutteloos.

De Samenleving

Vreemd eigenlijk, dat het zo genoemd wordt. Want iedereen is vooral met zichzelf bezig. Op zoek naar een (betere) baan, aan het winkelen voor de nieuwste gadget, na aan het denken hoe hij z'n eigen leven beter maakt. Iedereen heeft zijn eigen project: zichzelf. Vaak kennen we onze buren niet eens. Dat is, bekeken vanuit elk persoon apart, ook logisch. Als iedereen met zichzelf bezig is, en als jij dat dan niet doet, dan heb je een probleem. Want niemand denkt dan aan jou – ook jij niet. En wat wil je ook, als je 40 uur per week met je werk bezig bent? Zoveel tijd en energie blijft er niet over. Maar er is dus weinig gezamelijk aan dit leven.

En dat terwijl we in de mooie momenten in ons leven juist (bijna) altijd samen zijn. Met familie, met vrienden, met je geliefde(n). Met de mensen waarvan je houdt. In deze uitzonderingen zien we hoe mooi het leven kan zijn. Maar buiten die momenten is het vooral een koude, kille boel. Eenzaam.

Verveling

Naast werk is een groot deel van het leven dan ook nogal saai. Het leven van iemand die naar school gaat bestaat voor een groot deel uit wachten tot hij kan gaan werken, om daar op het einde van de werkdag te wachten. Zodat hij autorijdend of fietsend kan wachten totdat hij thuis komt. Wachtend op de volgende werkdag, of op het weekend. Waarin zij/hij uitgaat, en dan weer wachtend in de rij staat, voor discotheek of pin-automaat. Of wachtend op de vakantie, waarin hij het geld uitgeeft wat ie gedurende het jaar verdient heeft. Om in de rij te staan voor het vliegtuig, in de file op de snelweg, of wachtend in de trein. Om vervolgens de rest van het jaar weer te wachten op de vakantie. Uiteindelijk wachtend op zijn pensioen, waarvoor de leeftijd elk jaar wordt verhoogd, totdat ie kan gaan wachten op zijn dood.

Het vreemde is dat we allemaal zo vaak aan het wachten zijn, vaak omringd door anderen, maar toch in ons eentje blijven wachten in plaats van samen iets te doen. Het zal iets te maken hebben met dat we zo moe zijn van het werk, dat we alleen maar willen rusten. Maar ook met al die reclame, tv's die voor een groot deel zijn gevuld met reclame, en die computerschermen waar we zoveel achter zitten. Het leidt ons af van onze verveling. We kijken ernaar, en zo zien we de mensen om ons heen niet meer. We spelen spelletjes, zodat we niet met die mensen om ons heen gaan spelen. Of we praten met mensen die ergens anders zijn, waar we dus niks samen mee kunnen doen, behalve via dat scherm.

Frustratie

Te weinig te doen hebben, te veel te doen hebben, het is allebei frustrerend. En wat gebeurt er als we gefrustreerd zijn? We reageren onze frustraties af. Op de mensen om ons heen, een vreemde die we toevallig tegenkomen of de mensen waarvan we houden. Vervolgens neemt onze frustratie af, maar die van die anderen stijgt. En die gaan dan weer hun frustraties op anderen afreageren, of gewoon weer op ons. Enzovoort. Frustratie afreageren op het feit dat je te weinig of te veel te doen hebt, dat kan niet. Dat is geen ding waar je tegen aan kan trappen, of een persoon die je uit kan schelden. En als er mensen zijn die daarvoor hebben gezorgd, op hen kan je het ook niet afreageren. Want daar ben je meestal niet in de buurt van. En ook al is dat wel zo, die persoon reageert zijn frustratie dan weer gewoon op jou af, en kan er zelfs voor zorgen dat je nóg meer (of nog minder) te doen hebt.

En zo lopen we rond met enorme hoeveelheden frustratie. Die we alleen maar op elkaar afreageren, waardoor de hoeveelheid frustratie waarmee we gemiddeld rondlopen alleen maar stijgt. Het is duidelijk, zo komt er nooit een oplossing. Zo blijft het allemaal nergens op slaan.

II. Een Alternatief

Voorwoord

Goed, ik hoop dat we het eens kunnen zijn over wat hierboven staat. Vaak is dan het volgende probleem dat we wel zien dat er iets flink mis is, maar dat we niet denken dat het anders kan. Ik denk van wel. Nou zeggen veel van die paar mensen die wel denken dat het anders kan, dat het niet hun taak is om dan uit te leggen wat het alternatief dan is. Dat moeten we samen beslissen. Dat vind ik ook. Maar al die mensen die niet denken dat het anders kan, zeggen dan "zie je wel, het kan niet anders, er is geen alternatief." En dat vind ik logisch. Als niet duidelijk is hoe het anders zou kunnen, waarom zouden we er dan wat voor doen? Wie weet, misschien maken we het alleen maar erger!

Dus kom ik hier met een alternatief. Niet hét alternatief, maar een alternatief. Want hoe het er echt gaat uitzien, dat hangt af van wat we samen doen om ons leven beter te maken en hoe we dat doen. En dat heeft natuurlijk ook weer heel veel te maken met hoe we allemaal vinden hoe een beter leven eruit zou zien. Dit is mijn idee. Voor sommigen zal het niet ver genoeg gaan; mijn doel hier is met een alternatief te komen wat de meeste mensen wel als realistisch zullen zien. Bovendien, als we dit alternatief hebben bereikt, is dat een mooie basis voor de mensen die denken dat ze verder kunnen gaan dat te proberen.

Werk

Om te beginnen, een einde aan de uitbuiting. Het geld wat je krijgt voor je werk, moet gewoon de waarde zijn van jouw werk. Daardoor hoeven we ook minder te gaan werken, want je hebt sneller genoeg geld om hetzelfde leven als nu er op na te houden. Wil je evenveel uren blijven werken, dan kan dat natuurlijk ook. Dan krijg je meer geld.

Om hier zeker van te zijn, moeten we samen met onze collega's de baas zijn in ons bedrijf. Wij bepalen wat er gebeurt, en hoe. De bazen en managers van nu, die worden ook gewoon collega's. Het kan zijn dat ze hele slimme ideeën hebben, nou dan besluiten we toch samen om ernaar te luisteren? Het kan zijn dat het nare mensen zijn, dat de enige slimheid die ze hebben is meer geld uit hun werknemers persen is. Nou, dan luisteren we niet naar ze. Het mooie hieraan is ook dat we met elkaar dingen kunnen afspreken die ons werk er leuker op maken. Bijvoorbeeld, dat we meer afwisselen in wie wat doet. En we leren onze collega's beter kennen, omdat we dan niet alleen met elkaar werken maar ook met elkaar nadenken over het bedrijf. En zo gaan we misschien nog efficienter werken ook, zonder dat dat dan betekent dat iemand zijn baan verliest. Winst is niet het doel meer, we werken om een goed leven te hebben.

Concurrentie, waarom? Als alle bedrijven zo werken als hierboven, waarom zouden we dan niet besluiten om meer met elkaar samen te werken? We willen toch allemaal een goed leven? En de ene sector van de economie heeft de andere nodig. Ook lijkt het mij wel leuk om tijdens mijn leven in verschillende sectoren te werken.

Werkloosheid bestaat niet meer. Als er "te weinig werk" is, dan delen we toch het werk met elkaar? Dan hebben we nog meer tijd om andere dingen te doen. Als er daardoor te weinig dingen worden gemaakt, of diensten worden geleverd, dan gaan we toch meer werken?

De Samenleving

Omdat we minder hoeven te werken hebben we veel meer tijd over. Tijd die we kunnen besteden om de dingen te doen die we willen doen. Vaak zijn dat dingen die je alleen kan doen met anderen, als anderen meehelpen, dus richten we verenigingen op. Zo leren we meer mensen kennen, zo gaan we echt samen-leven. Ik hoef niet meer alleen met mezelf bezig te zijn, want mijn basis staat stevig. Genoeg geld om in mijn behoeftes te voorzien, en een economie die daarom draait in plaats van winst. We hebben tijd om dingen voor elkaar te doen, en als ik dingen voor anderen doe, zullen zij ook dingen voor mij doen want ook zij hebben daar de tijd voor. Doen ze dat niet, nou dan doe ik ook niks voor hen. Prima.

Meer tijd voor familie, meer tijd voor vrienden, voor de mensen waarvan je houdt. En meer tijd voor meer vrienden. Waar je dan samen misschien zo'n vereniging mee opricht, in plaats van alleen bier drinkt of tegen elkaar klaagt over hoe het allemaal nergens op slaat. Je kan je buren leren kennen, en samen beslissen hoe je buurt eruit gaat zien.

Lol

We kunnen ons leven nu zo inrichten dat we stukken minder hoeven te wachten. Door middel van die verenigingen, het samen beslissen op je werk en waar je woont. In plaats van achter computer en tv-schermen te zitten kunnen we nu daadwerkelijk zélf mooie dingen beleven. Reclame? Waarom zo hard proberen mensen dingen te laten willen? In het echt met elkaar samen-leven komen we vanzelf wel op ideeën van wat handig zou zijn om te hebben. En dan brengen we dat idee naar voren op ons werk, of zoeken we de mensen om een vereniging op te richten waarmee we dat gaan maken.

Liefde

Volgens mij zou wat hierboven staat voor een stuk minder frustratie zorgen. Die we dan ook niet op elkaar gaan afreageren. Ik denk dat de manier waarop we met elkaar zullen omgaan meer weg zal hebben van wat we nu 'liefde' noemen. In die verenigingen bereiken we samen wat we willen bereiken, doen we wat we willen doen, en hebben we goede ervaringen. En goede ervaringen met elkaar delen, is toch waar veel van het houden-van mee begint? En dat is toch wat we altijd weer opnieuw proberen te doen, met de mensen waarvan we houden?

In plaats van die neerwaartse spiraal van het op elkaar afreageren van frustraties, een opwaartse spiraal van het elkaar geven van liefde.


Global IMC Network www.indymedia.org Afrika Ambazonia Canarias Estrecho / Madiaq Kenya South Africa Canada London, Ontario Maritimes Quebec Oost Azië Japan Manila QC Saint-Petersburg Europa Abruzzo Alacant Antwerpen Athens Austria Barcelona Belarus Belgium Bristol Brussels Bulgaria Calabrië Cyprus Emilia-Romagna Estrecho / Madiaq Euskal Herria Galiza Duitsland grenoble Hungary Ireland Istanbul Italy La Plana Liege liguria Lille Linksunten Lombardia London Madrid Malta Marseille Nantes Napoli Netherlands Northern England Norway Nottingham Oost-Vlaanderen Paris/Île-de-France Piemonte Poland Portugal Roma Roemenië Russia Scotland Sverige Switzerland Torun Toscana Ukraine UK-GB Latijns Amerika Argentina Bolivia Chiapas Chile Sur Braszilië Sucre Colombia Ecuador Mexico Peru Puerto Rico Qollasuyu Rosario santiago Uruguay Valparaiso Venezuela Oceanië Aotearoa Manila Melbourne Perth QC Sydney Zuid-Azië India Verenigde Staten Arizona Atlanta Austin Baltimore Big Muddy Binghamton Buffalo Charlottesville Chicago Cleveland Colorado Columbus DC Hawaii Houston Hudson Mohawk LA Madison Michigan Milwaukee Minneapolis/St. Paul New Mexico New Orleans NYC Philadelphia Pittsburgh Portland Richmond Rochester Rogue Valley San Diego San Francisco Bay Area Santa Cruz, CA Sarasota Seattle Urbana-Champaign Worcester West Azië Beirut Israel Palestine Process FBI/Legal Updates Mailing Lists Process & IMC Docs Projecten Print Radio Video Regio's United States Topics Biotech