|
|  |
NOODOPVANG ZET ALLE VLUCHTELINGEN OP STRAAT
Werkgroep Vluchtelingen Vrij - 15.04.2003 13:42
DE NOODOPVANG DAKLOZE VREEMDELINGEN ZET MET RUGGENSTEUN VAN GEMEENTE GRONINGEN ALLE VLUCHTELINGEN OP STRAAT
Alle bewoners van de noodopvang voor vluchtelingen in het Groninger Heymanshuis hebben een brief gekregen van de St. Noodopvang Dakloze Vreemdelingen met de aankondiging dat de noodopvang gesloten wordt, omdat eigenaar ‘Nijestee’ het pand op 1 juli leeg en ontruimd opgeleverd wil hebben. Volgens het bestuur van de Stichting Noodopvang “dienen alle bewoners per 1 mei het Heymanshuis te hebben verlaten”. In de brief werd tevens vermeld: “U dient zelf tijdig voor vervangende woonruimte zorg te dragen”.
Het Groninger college van B&W was van deze sluitingsplannen op de hoogte en heeft bij de behandeling van de subsidietoekenning aan de Stichting voor de eerste helft van 2003 de gemeenteraad misleid door te stellen dat de opvang geprofessionaliseerd zou worden en een deel van de bewoners “(…) mee over kan gaan naar de nieuwe opvanglocatie”. Een nieuwe opvang die niet bestaat.
Met als gevolg dat de Stichting Noodopvang,het gemeentebestuur en de gemeenteraad eendrachtig 40 mensen – waaronder veel kinderen, twee pas geboren baby’s en een zwangere vrouw – zonder voorzieningen op straat zetten en zich onttrekken aan hun verantwoordelijkheden.
Het college van B & W van Groningen heeft op 26 maart j.l. de gemeenteraad overgehaald om de subsidievoorwaarden voor de Groninger Noodopvang van vluchtelingen die door het rijk zijn gedumpt en geen kant op kunnen te wijzigen. De Stichting Noodopvang moet volgens het nieuwe beleid een deel van de vluchtelingen uit de opvang verwijderen. Het gaat hierbij om vluchtelingen die volgens de tot nu toe geldende subsidiecriteria van de gemeente recht hebben op gemeentelijke opvang en al 10 maanden tot twee jaar in het Heymanshuis verblijven. De Stichting Noodhulp heeft deze beleidswijziging van de gemeente direct met beide handen aangegrepen om alle vluchtelingen die ze opvangt de wacht aan te zeggen op 30 april. Met een brief gedateerd op 27 maart die is uitgereikt aan alle bewoners van het Heijmanshuis voert het bestuur als reden hiervoor aan dat “ … het bestuur van de Stichting Noodhulp het Heymanshuis per 1 juli 2003 leeg en ontruimd aan de eigenaar van het pand dient op te leveren”.
Bij navraag bij de eigenaar van het Heymanshuis ‘Nijestee’ blijkt dat de Noodopvang op 1 juli het Heymanshuis niet perse hoeft te verlaten, omdat het pand zeker niet voor het eind van het jaar gesloopt gaat worden. Er valt volgens een woordvoerder van woningbouwstichting Nijestee te praten over een tijdelijke verlenging van het contract. Zeker als er kinderen op straat dreigen te komen staan.
In juni 2002 heeft de Stichting Noodopvang voor het eerst gepoogd 30 vluchtelingen -die toen meer dan acht maanden in de Noodopvang verbleven – met de fictieve dreiging van de sluiting van het Heymanshuis te lozen. Het bestuur van de Noodopvang heeft naar haar zeggen (Volkskrant 28 september 2002) van de gemeente de tip gekregen, om vluchtelingen die lange tijd gedwongen zijn in de noodopvang te overleven, niet in juni maar na de zomervakantie op straat te zetten als de komkommertijd voor de media voorbij was. Dit plan lukte niet omdat de media alert bleven bij deze eerste verwijderpoging.
Half september 2002 heeft de Stichting Noodopvang een nieuwe poging ondernomen om een Bosnisch gezin uit de groep van 30 vluchtelingen als eersten op straat te zetten. Door regionale en landelijke media-aandacht ging ook deze verwijderoperatie niet door. De gemeente liet de pers weten niet verantwoordelijk te zijn voor het Heymanshuis.
Deze publiekelijke passiviteit van de kant van de gemeente werd op 7 november doorbroken.
Volgens de “Beleidsbrief over de omgang met uitgeprocedeerden” van de gemeente Groningen van 7 november 2002 wilde het college nu actief het bestuur van de noodopvang steunen met het verwijderen van vluchtelingen:
“De doorstroom stokt nu veel langverblijvers de resterende plaatsen bezetten. Het stichtingsbestuur ziet zich geconfronteerd met mensen die volledig uitgeprocedeerd zijn maar niet weg willen. Voortzetting van hun verblijf is in strijd met de subsidievoorwaarden. Daarom onderzoekt het bestuur nu de mogelijkheid tot gedwongen uitzetting. Mits de juridische grondslag hiervoor voldoende is vastgesteld kunnen wij instemmen met dit uitzettingsbeleid en willen we dat indien nodig ondersteunen.”
Nu de Stichting deze juridische verwijdergrondslag niet heeft gevonden gooide het Groninger college het over een andere boeg. Om voor subsidie in aanmerking te komen moet de Stichting Noodopvang de door haar opgevangen vluchtelingen sommeren op straat verder te leveren. Deze subsidie eis is letterlijk terug te vinden in de brief van de Stichting d.d. 27 maart 2003
Na het failliet en de sluiting van het verwijdercentrum Ter Apel op 1 juli 2000, heeft het Ministerie van Justitie besloten dat vanaf die datum vluchtelingen die niet terugkunnen naar hun land van herkomst, in elke gemeente van Nederland op straat gezet kunnen worden. Bovendien werd aan de legaal in Nederland verblijvende Dublinclaimanten (tot november 2002) en vluchtelingen die door onzorgvuldig handelen van de IND gedwongen waren een tweede asielaanvraag in te dienen het recht op opvang ontzegd. Dit repressieve beleid vanuit Den Haag had tot gevolg dat de problemen van de vluchtelingen bij de aan hun zorgplicht gebonden lokale overheden werden gedumpt. Groningen was de eerste gemeente die haar verantwoordelijkheid voor de door Justitie uitgesloten vluchtelingen met een subsidie aan een particulier initiatief van de gezamenlijke Groningse kerken afkocht. Inmiddels hebben een vijftigtal gemeenten deze noodopvangconstructie overgenomen.
Het politieke antwoord zou moeten zijn: Een humane opvang waar de uitgesloten vluchtelingen niet worden gekleineerd maar zelf grotendeels hun opvang kunnen invullen met ondersteuning van professionele krachten onder directe verantwoordelijkheid van en bekostigd door de gemeente. Tevens zou er een vertrouwenscommissie voor de opgevangen vluchtelingen moeten worden gevormd. Met de keuze voor deze nieuwe vorm van opvang wordt een politiek signaal gegeven naar andere gemeenten en de rijksoverheid, dat het schenden van de mensenrechten van vluchtelingen in Nederland ongedaan kan worden gemaakt.
Alle vluchtelingen hebben recht op een verblijfsvergunning.
 E-Mail: werkgroepvrij@hetnet.nl  Website: http://www.werkgroepvrij.myweb.nl
|
| Read more about: anti-fascisme / racisme | | supplements | | |
