|
|  |
Massale protesten in Bolivia dwingen presiden
Marten - 07.03.2005 16:35
Onder druk van de aangekondigde massale protesten tegen zijn regering heeft Carlos Mesa gisteren zijn ontslag ingediend als president van Bolivia. Zelf stelde Mesa dat hij persoonlijk geen oplossing meer zag voor ‘de gekte’ waarin het land zich verkeert: het innemen van 4 olieposten in Bulo Bulo, de blokkades van de toegangswegen tot de belangrijkste steden in het land en de massale protesten in El Alto. Op dit moment beslist het Nationale Congres of ze zijn ontslag aanvaarden of niet, terlijkertijd zijn massale protesten pro en contra bezig in het hele land.
Massale protesten in Bolivia dwingen president van Bolivia tot aftreden.
Onder druk van de aangekondigde massale protesten tegen zijn regering heeft Carlos Mesa gisteren zijn ontslag ingediend als president van Bolivia. Zelf stelde Mesa dat hij persoonlijk geen oplossing meer zag voor ‘de gekte’ waarin het land zich verkeert: het innemen van 4 olieposten in Bulo Bulo, de blokkades van de toegangswegen tot de belangrijkste steden in het land en de massale protesten in El Alto. Op dit moment beslist het Nationale Congres of ze zijn ontslag aanvaarden of niet, terlijkertijd zijn massale protesten pro en contra bezig in het hele land.
In zijn toespraak haalde Mesa fel uit naar de verschillende sectoren die hem momenteel onder druk zetten: ten eerste moest de politieke elite van Santa Cruz het ontgelden. Deze kondigden aan zich onafhankelijk te willen verklaren van de rest van Bolivia omdat de regering niet zou handelen naar hun economische belangen. Maar vooral Evo Morales, leider van de politieke partij Beweging tot het Socialisme (MAS), en Abel Mamani voorzitter van de Federatie van Buurtorganisaties (Fejuve) van El Alto kregen er van langs. Deze twee leiders kondigden afgelopen vrijdag aan het land plat te leggen om hun gezamenlijke eisen ingewilligd te zien: het vertrek van het geprivatiseerde waterbedrijf Aguas de Illimani uit El Alto, het doorvoeren van de nationalisering van het Boliviaanse gas, het doorvoeren van de Asamblea Constituente en het berechten van de ex-president Sanchez de Lozada en zijn 15 ministers van zijn voormalige regering.
Het hoofd argument van Mesa is dat het hem “onmogelijk is geworden te regeren in dienst van de achterlijke voorstellen die elke willekeurige sector tegenwoordig met geweld opeisen”. Ook herinnerde hij iedereen aan zijn beloften die hij deed, toen hij de presidentiele post aanvaarde in navolging van de Gas Oorlog, dat hij geen geweld zou gebruiken om sociale conflicten op te lossen. “Echter in de huidige situatie zie ik geen mogelijkheid deze belofte vast te blijven houden en daarom prefereer ik het Nationale Congres mij ontslag aan te bieden”.
Het aftreden van de president lijkt echter vooral een laatste poging van de president om zonder geweld de sociale problemen van het land op te lossen. Zo stelt Evo Morales in een eerste reactie: “Ik zie dit aftreden als een vorm van chantage. Het ontslag is niet definitief en Mesa kan dus gewoon aanblijven als het Nationale Congres daarom vraagt”. Het lijkt er dan ook sterk op dat Mesa met zijn ‘eventueel aftreden’ wil testen in hoeverre de bevolking achter hem staat, of dat ze zich scharen achter de leiders van de MAS en de Fejuve. De toegestroomde aanhangers op Plaza Murillo konden dan ook rekenen op een Carlos Mesa die hen vanaf het balkon toe zwaaide.
Het argument van chantage wordt versterkt door de verschillende onwaarheden die Mesa in zijn toespraak aan het adres van ‘schuldigen van de sociale onrust’ uitte. Zo stelde hij dat Abel Mamani vandaag het vliegveld van El Alto en verschillende andere instituties wilde innemen. Echter Abel Manani heeft op geen enkel moment de vertegenwoordigers van El Alto tot dit doel opgeroepen. Deze uitspraak lijkt dan ook vooral bedoelt om angst onder de bevolking te zaaien en zodoende de bevolking achter hem te scharen in plaats van achter Mamani.
Als laatste lijkt Mesa in zijn uitspraken vooral de sociale bewegingen de schuld te geven van de sociale onrust in het land. Immers hij stelt dat het “onmogelijk is geworden te regeren in dienst van de achterlijke voorstellen die elke willekeurige sector tegenwoordig met geweld opeisen”. Hierbij gaat Mesa voorbij aan de rol van de staat in de sociale conflicten. De eisen die de sociale bewegingen stellen komen niet zomaar uit de lucht vallen. Het vertrek van Aguas de Illimani is al op 12 januari door de regering verordend. Echter tot dat de protesten begonnen had de regering geen één handeling ondernomen om dit ook daadwerkelijk uit te voeren. Ondertussen blijven de Altenos steeds maar meer betalen voor hun aansluiting en maandelijkse waterprijzen. De wet op de nationalisering van het Gas is besloten na het referendum in 2004. Echter pas afgelopen donderdag is hierover een beslissing genomen. Bovendien is er een wet goedgekeurd die ingaat tegen de beslissing die uit het referendum voorvloeide. Hierin werd besloten het gas voor 50 % te nationaliseren. Afgelopen donderdag is besloten dat officieel de transnationale bedrijven 50% van de opbrengst van wat ze aan gas in Bolivia onttrekken aan de Boliviaanse staat moeten betalen. Echter via een systeem van betalingen ingevoerd in de tijd van president Banzer, kunnen de transnationalen bij dezelfde Boliviaanse staat 13% van het betaalde bedrag terugvorderen. Hierdoor is het dus geen 50% maar 38% van het Boliviaanse gas genationaliseerd. Ook de asamablea constituyente is een verworvenheid van het referendum. Echter tot op de dag van vandaag is daar nog geen noemenswaardige vorderingen mee gemaakt.
Niet alleen heeft de regering dus mede schuld aan de sociale conflicten in het land, in zijn toespraak verscherpte Mesa zijn opstelling ten opzichte van de eisen van de sociale bewegingen. Zo stelde hij dat hij op geen enkele wijze zou meewerken aan een direct uitwijzing van de Franse Transnationaal Suez die het waterbedrijf Augas de Illimani in El Alto in handen heeft. Een van de redenen die hij aangaf was dat de Boliviaanse regering met dat uitwijzen 17 miljoen dollar schadevergoeding aan de Wereldbank moet betalen, die de privatisering van het waterbedrijf in de eerste instantie verordend heeft. Bovendien beloofde Mesa de economische elite in Santa Cruz ‘iedere dag te vechten’ voor de incorporatie van Bolivia in de TLC: het vrijhandelsakkoord van de Latijns Amerikaanse landen met de VS. Juist tegen dit vrijhandelsakkoord zijn er nieuwe protesten op komst. De midden en klein bedrijven en de apothekers in El Alto hebben er zich al tegen uitgesproken omdat ze bang zijn te worden weggeconcureerd door bedrijven uit de VS. Mocht het aftreden van Mesa worden goedgekeurd dan lijkt het er dan ook op nog lang geen oplossing van de sociale conflicten in Bolivia geen einde is gekomen. Voorlopig gaan de protesten echter door: minstens 8 blokkades op de nationale snelwegen en momenteel zijn duizenden Altenos verenigd in een protestmars om als nog hun eisen ingewilligd te zien.
 E-Mail: marten@ojala.nl
|
| Read more about: globalisering militarisme | | supplements | | |
Website: