|
|  |
Loyaal aan de koning van Marokko
fjederman@yahoo.com - 12.03.2006 22:55
Vandaag was er een demonstratie van Marokkaanse koningsgetrouwen bij de ambassade van Algerije. Zij eisten de volledige beschikking over West Sahara. Het NOS journaal liet dit nieuws door twee redacteuren van marokkaanse afkomst behandelen. Het gevolg was een verward en zeer partijdig verhaal op het journaal van de nederlandse televisie.
NOS redacteuren Abdeljalil en Deborah hebben het nederlandse publiek wijs proberen te maken dat er Marokkaanse gevangenen in Algerije gevangen worden gehouden en dat er oorlog zou zijn tussen Algerije en Marokko over West-Sahara. Dat is allebei onzin. De marokkaanse propaganda noemt de vluchtelingenkampen in Algerije, waar Saharanen die al ruim twintig jaar geleden gevlucht zijn voor Marokkaans oorlogsgeweld, gevangenkampen waar Marokkanen worden gegijzeld. Dit is slechts botte propaganda. Dat het NOS jourrnaal die onzin overneemt is stuitend.
De Marokkaanse propaganda heeft ook moeite met de identiteit van de tegenstander. Zij noemen het Polisario, het Front voor de bevrijding van West Sahara, een Algerijnse organisatie. Dat is het niet. Algerije steunt het Polisario, net zoals Algerije het ANC heeft gesteund, maar er is geen sprake van oorlog tussen Algerije en Marokko, net zoals er geen oorlog was tussen Algerije en Zuid Afrika. Dat het NOS journaal die suggestie heeft gewekt is een volstrekte blamage en een bewijs van onvermogen.
Hieronder de persverklaring van de Stichting Zelfbeschikking West-Sahara dat overigens ook naar het NOs journaal is gestuurd, maar waarvan kennelijk geen enkel gebruik is gemaakt.
-----------------------------------------------
PERSBERICHT
Rotterdam, 12 maart 2006
Vanuit Marokkaanse hoek wordt de laatste tijd weer intensief campagne gevoerd in Europa om aan te tonen dat het zogenoemde conflict om West-Sahara opgelost zou moeten worden in overleg tussen Marokko en Algerije, en als “concessie” zou Marokko bereid zijn aan West-Sahara een (beperkte) autonomie te geven.
Deze campagne moet gezien worden in het licht van de naderende zitting van de Veiligheidsraad, in april, die zich opnieuw over de kwestie van West-Sahara buigt, en van de lopende besluitvorming in de Europese Unie omtrent een nieuw visserijverdrag tussen de Europese Unie en Marokko.
In de Veiligheidsraad zal blijken dat de pogingen van de persoonlijk afgezant van Kofi Anan voor West-Sahara, de Nederlandse diplomaat Van Walsum, gedoemd zijn op niets uit te lopen als hij alleen maar probeert Marokko naar de mond te praten en het fundamentele recht op zelfbeschikking negeert. Aan dit recht zijn geen concessies te doen, en Van Walsum hoeft niet naar nieuwe oplossingen te zoeken – die zijn voldoende voorhanden (zoals het plan Baker). De enig mogelijke conclusie is dat er grote druk op Marokko moet worden uitgeoefend en sancties tegen dit land ingesteld moeten worden zolang het verhindert dat het internationaal recht zijn beloop krijgt.
De Stichting Zelfbeschikking West-Sahara wil in verband hiermee de volgende zaken onder de aandacht brengen.
a.. De bewoners van de vluchtelingenkampen bij Tindouf zijn Saharanen, die zich weigerden en nog steeds weigeren te onderwerpen aan de Marokkaanse bezettingsmacht in hun land. Zij vluchtten de woestijn in voor de oprukkende Marokkaanse (en Mauretaanse) legers (1975-1976) die bruut geweld gebruikten tegen de Saharanen – die massaal weigerden trouw aan de Marokkaanse koning te beloven -, waarop hun provisorische tentenkampen in de woestijn werden gebombardeerd met napalmdoor de Marokkaanse luchtmacht.
b.. Het Saharaanse volk heeft het recht op zelfbeschikking, een recht dat algemeen erkend is en is vastgelegd in talloze resoluties van de Verenigde Naties en andere internationale instanties inclusief het Internationaal Gerechtshof. De uitspraak van het Hof (oktober 1975) is slechts voor een uitleg vatbaar, en niet voor de onjuiste uitleg die het Marokaanse regime hieraan consequent geeft sinds 1975 (volgens welke het Hof de gebiedaanspraken van Marokko zou hebben erkend).
c.. Het Front Polisario heeft in september 2005 de laatste Marokkaanse krijgsgevangenen vrijgelaten, op verzoek van de Amerikaanse regering. Marokko gaat voort met het ontvoeren van Saharanen, maken van politieke gevangenen die op valse beschuldigingen worden veroordeeld tot absurde gevangenisstraffen, aanvallen, mishandelen en martelen van arrestanten en gevangenen.
d.. Het gebied blijft afgegrendeld voor onafhankelijke buitenlandse waarnemers. Het verzet van de bevolking tegen de Marokkaanse aanwezigheid in West-Sahara duurt onverminderd voort (zie ook verderop in dit persbericht enkele actuele berichten hierover en de berichtgeving op ondergenoemde websites).
e.. Het Front Polisario heeft het volste recht in het door hem gecontroleerd gebied van West-Sahara bijeenkomsten te organiseren, zoals onlangs (27 februari) ter gelegenheid van de viering van de 30ste verjaardag van de proclamatie van de Democratische Arabische Republiek Sahara . Het is Marokko dat illegaal aanwezig is in West-Sahara. De DARS is lid van de Afrikaanse Unie, erkend door zo’n 80 landen waaronder sinds kort ook Zuid-Afrika, Kenia, Uruguay (resp. in 2004, 2005 en 2006).
f.. De Marokkaanse bevolking, en ook de Marokkaanse gemeenschap in Nederland, wordt door de autoriteiten al vele jaren onwetend gehouden van wat zich werkelijk afspeelt in West-Sahara en wat er leeft onder de Saharanen. In zijn propagandacampagne schuwt het regime niet het over de boeg van de religie te spelen, door in het vrijdagsgebed over deze zaken te spreken. Zo wordt een ultra-nationalistisch gevoel aangewakkerd en mensen tegen elkaar opgezet. West-Sahara is nog altijd, ook onder Mohamed VI, een taboe waarover de media geen objectieve berichtgeving mogen geven, op straffe van celstraf, een publicatieverbod en/of een beroepsverbod, en hoge boetes. Marokko blokkeert sinds enkele maanden internetsites die wel objectieve informatie geven over West-Sahara (zoals www.arso.org) en zelfs ook een internetsite via welke een dergelijke blokkade omzeild kan worden!
g.. Algerije zou lof moeten krijgen voor zijn principiële standpunt ten gunste van het recht op zelfbeschikking, voor zijn gastvrijheid die het verleent aan de Saharaanse vluchtelingen en de offers die het daarvoor brengt. Marokko is in onmin met het internationaal recht, en het gaat bij West-Sahara NIET om een conflict tussen Marokko en Algerije.
Enkele actualiteiten
In de nacht van vrijdag 10 op zaterdag 11 maart zijn minstens drie Saharaanse studenten gewond geraakt nadat zij op de universiteitscampus van Agadir door een groep Marokkaanse studenten waren aangevallen die werken voor de Marokkaanse Inlichtengendienst. De directeur van de campus liet de toegang tot enkele woonblokken van de Saharanen blokkeren terwijl mobiele eenheden op zoek gingen naar Saharanen om hen te grazen te nemen.
In bezet El Aaiun werden op vrijdag 10 maart twee jonge Saharanen gearresteerd in een internetcafé, op beschuldiging dat zij behoorden tot een netwerk van personen die informatie over de gebeurtenissen in bezet gebied doorgeven aan het Front Polisario.
Eerder die dag vond een demonstratie plaats van jonge Saharanen in de Avenue Skeikima (El Aaiun), waarbij vlaggen van de DARS (Democratische Arabische Republiek Sahara) werden meegevoerd en leuzen werden geroepen voor het recht op zelfbeschikking van het Saharaanse volk.
Meer achtergrondinformatie over alle genoemde onderwerpen en veel foto’s zijn te vinden op www.west-sahara.nl , en in diverse talen ook op www.arso.org .
Ook kunt u zich wenden tot ondergetekende.
Liesbeth den Haan
Stichting Zelfbeschikking West-Sahara
|
| Read more about: vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | | Het marokkaanse verslag | fjederman@yahoo.com - 15.03.2006 14:59
Hierbij het engelstalige verslag van het marokkaans persburo
bron:  http://www.map.ma/eng/sections/box1/over_3000_moroccans/view
-----------------------------------
Over 3000 Moroccans protested manoeuvres harming Moroccan territorial
integrity
The Hague, Mar. 13 - More than 3000 Moroccans living in Europe staged a
peaceful demonstration on Sunday in front of the Algerian embassy in the
Hague to denounce the manoeuvres aiming at harming the Moroccan territorial integrity and express solidarity with their compatriots sequestrated in the camps of Tindouf, south-west Algeria.
The peaceful demonstrators, come to the Hague from other Dutch towns,
France, Belgium, Italy and Germany, upheld Moroccan flags and portrait of
King Mohammed VI and chanted slogans reiterating attachment to the Moroccan Sahara.
The Algeria-backed "Polisario", claiming the separation of the Moroccan southern provinces, known as the Sahara, retrieved from Spanish rule in 1975, had lured thousands of Sahrawis into the Tindouf camps and has been preventing them since then from returning to Morocco.
Organizers of the Hague protest said they wanted to alert the
international public opinion on the dangers of the escalation of tension
lately in the buffer strip of the Sahara because of the so-called celebration of the anniversary of the fake Sahrawi Republic. They pointed out the celebration was a new provocation to the Moroccan people and blatant of international law.
At the end of the demonstration, a delegation of the protestors handed to the Algerian embassy letters calling on Algeria to put an end to its interference in the Sahara and allow the Moroccan sequestrated in Tindouf camps go home.
On the Sahara issue, Paulo Mindo, former Portuguese Health Minister, said the Moroccan territory was never a Terra Nullius and has always been under Moroccan sovereignty.
In a research titled « Morocco and the ‘Polisario Front’, ran by the daily "Primeiro de Janeiro", on Thursday and Friday, the expert on
Moroccan-Portuguese relations, said the Moroccan stance never recognized any other sovereignty over the Sahara, giving evidence to this end of numerous Moroccan actions after the Berlin Conference decision, notably the upheaval of Cheikh Maa El Ainin in the southern provinces.
The Berlin decision gave the Moroccan southern provinces to Spain, which administered the territory since the conference till the retrieval of the Sahara by Morocco in 1975.
The division of the Moroccan territory goes back to 1885, when European colonial powers convened in the German capital city deciding the division of African territories they said at the time were Terra Nullius, the expert said adding from that division were born the present borders.
The arbitrary act has created big sovereignty problems devastating
Africa, he said adding the late King Mohammed V, after the independence of Morocco, had vowed to take back all Moroccan territories thus divided. The action was pursued by the late King Hassan II.
The Sovereigns actions helped retrieve the Moroccan territories under
Spanish rule in the north of the countries as of 1956, and those of Tarfaya and Sidi Ifni in the south later on and lastly the southern provinces in 1975.
The Sahara issue was discussed at a meeting held in Santiago on Saturday between Moroccan Premier, Driss Jettou, and Colombian vice-president, Francisco Santos, who affirmed his country has always respected the sovereignty of countries, multilateral institutions and international law.
Last modification 03/13/2006 11:37 AM.
©MAP-All right reserved
-------------------------------------------
| |
| supplements | |
