|
|  |
menselijk schild
Irene van Schagen - 29.10.2001 18:15
Mogelijk mondiale actie ter beëindiging van de bombardementen en andere vormen van oorlogvoering
De vraag om mondiale actie riep het idee op van een grote mars,een enorme massa wereld-burgers:"NIET IN ONZE NAAM". Een menselijk anti-bommen-schild dat zich naar afghanistan zal bewegen ter bescherming en ondersteuning van de mensen in afghanistan, om ze te beschermen óf met ze mee sterven. Met hulp van de VN zou dit de enige échte Humanitaire Interventie zijn, daar we voedsel en dekens komen brengen, en een eis om de oorlog te stoppen.
Absoluut actief geweldloos.
wie durft???????
wie gaat??????????
wie nemen hem op???????????????/
 E-Mail: irenevens@hetnet.nl
|
| Lees meer over: wereldcrisis | | aanvullingen | | | Niet uit mijn naam! | Vrede - 29.10.2001 18:46
Ben tegen oorlog en ook tegen de Nieuwe Oorlog maar dit, quote "om ze te beschermen óf met ze mee sterven", doe ik niet. Noem me laf of salon-passifist. Ik zoek oorlog niet op. Nooit!
Het is heel erg als vredelievende mensen zich opofferen als menselijk schild. Elk leven is te kostbaar en vredesstrijders komt de wereld toch al te kort.
Als je dan toch met ware doodsverachting tegen de oorlog wilt zijn: ga je vastketenen en hongerstaken aan de hekken van bvb het Haagse Vredespaleis. De kans op succes, dwz aandacht en effect EN het na vertellen is een stuk groter. Met een zelfmoordcommando, uit naam van de vrede zeggen ze er altijd bij, ben je geen haar beter. Je trekt er op uit met een martelaarsgevoel in de wetenschap dat een ieder die je lief heeft spoedig een treurende nabestaande kan zijn. Voorkom verdriet: om te beginnen in eigen omgeving.
Niemands oorlog is de mijne, ieders vrede zal ik verdedigen.
| | Wel in de geest van Ghandi | ZapHa - 29.10.2001 18:56
maar ik ben bang dat ik t toch niet ga doen. Iets te resoluut, maar eigenlijk best een goed voorstel om bij stil te staan. Zet je aan t denken hoe solidair je eigenlijk bent met de rest van de minder bedeelde wereld. Behoorlijk confronterend!
| | vredesactivist | Vrije Keyser - 29.10.2001 20:21
Een jaar of 10 geleden heb ik een radiointerview gedaan met Kees Konink. Sommigen herinneren zich hem wel: hij was de man die met een bijl straaljagers te lijf ging. Toen de Golfoorlog uitbrak besloot hij naar Irak te gaan, als onderdeel van een contingent vredesactivisten. Zoals het hierboven beschreven voorstel. Ik heb de geluidsopname niet meer, die is gearchiveerd bij het ISSG.
Hij was net terug uit Irak. Hij vertelde me, terwijl we langs een spoorlijn in het Westelijk Havengebied (Amsterdam, op weg naar een militair overslagpunt)liepen, dat hij niets had kunnen doen in de anderhalve maand dat hij in Irak was. Vrijwel direct na aankomst werden hij en de zijn/haren opgesloten in een kamp. De Irakezen waren niet blij met hen, moesten hen te eten geven. Na weken in een concentratie-achtig kamp werden de activisten de grens overgezet. Terug naar huis.
Het interview staat me nog goed bij. De conclusie was dat vrede niet middenin een oorlog te bevechten is. Er is in een oorlog geen plek voor een derde partij. Thuis wel, want daar heb je met 1 partij te maken en kun je om vrede roepen.
Heb ook niet de illusie dat militairen naar je zullen luisteren. Voor vertrek en bij terugkomst wel. Tijdens de gevechtshandelingen niet. In het beste geval beland je achter prikkeldraad en krijg je eten, wordt je beschermd. In het slechtste geval is prikkeldraad overbodig.
Als je gaat ben je wel een erg gewild object voor de media, ook de alternatieve.
groet, F, Vrije Keyser
| | Een andere manier om hetzelfde te doen | >$< - 30.10.2001 14:36
Dit idee is weliswaar oprecht en onzelfzuchtig, maar door in elk land een grote anti-oorlogs en anti-imperialistische beweging op te bouwen kunnen we veel meer bereiken. Iedereen kan daaraan meewerken, en er hoeven geen voettochten over de Krim georganiseerd te worden.
Besteed al je energie aan het overtuigen van mensen in je omgeving, overtuig journalisten en vakbondsleden, en zorg ervoor dat de oorlog een breekpunt wordt. Als we erkennen dat we niet machteloos staan als burgers, kunnen we bereiken dat Nederland zich terugtrekt uit deze oorlog, dat er gewerkt word aan een agenda van vreedzaamheid, tegen politieke repressie en economische polarisatie. Niet naar Kaboel, maar naar Den Haag dus.
| |
| aanvullingen | |
