|
|  |
Oud-links, cultuurrelativisme en nationalisme
Raf Grinfeld - 04.05.2003 22:56
Wat volgt is een poging tot synthese van een groot deel van mijn recentste gedachten over de rol van communisten en hun medestanders in het huidige staatkundige Belgische landschap en binnen de linkerzijde.
Deze gedachten verschenen deels al in commentaren op teksten die op indymedia werden gepubliceerd.
Binnen technocratisch lijkende onderwijsmodellen staat de macht van professionelen
weinig ter discussie en is de verhouding tussen leraar en leerling niet horizontaal maar hiërarchisch.
Bovendien is onderwijs binnen zo'n systemen vrij duur, vermits het weinig ruimte laat voor individuele of collectieve creativiteit bij de leerlingen, en het het valse, en soms contraproductieve, onderscheid tussen leraar en leerling op structurele wijze in stand houdt.
Het linkse socialisme moet er echter op gericht zijn onderwijs meer dan degelijk, maar in economische zin goedkoop te houden. Goedkoop onderwijs maakt immers de uitputting van grondstoffen en andere productiekrachten, zoals leraars, overbodig. Deze maand zijn er in Gent twee voordrachten over Ivan Illich. Het is Illich die mij veel geleerd heeft over de aard van ons huidige onderwijssysteem en het gebrek aan een degelijk alternatief ervoor in de discours van autoritaire communisten.
Als communisten vandaag spreken over de nood aan meer geld voor onderwijs of, zoals Vonk, "de nationalisatie van het bankwezen en de financiële wereld" (o.a. om tegemoet te komen aan alternatieven voor het gebrekkig onderwijs van nu?) frons ik nog maar eens de wenkbrauwen. Het is mij niet helemaal duidelijk waarom er niet een meer realistische, doch strijdbare houding tegenover dat "bankwezen en de financiële wereld" wordt ingenomen binnen links. Is het niet belangrijker te werken aan een alternatieve economie, o.a. met de hulp van loontrekkenden in het hier en nu?
Waarom zien linksen geen grotere rol weggelegd voor de opbouw van sociale coöperatieven in plaats van pleidooien te houden voor meer controle op belastingsparadijzen en de invoering van Tobin- of andere taksen? Pleidooien waar op zich niet veel mis mee is maar die wel deels illusies creëren over de bereidwilligheid van het grootkapitaal om haar eigen globalistisch jachtfestijn aan banden te leggen.
Waarom hebben communisten zo weinig goede ideëen als het over pedagogie gaat? Is de autoritaire instelling dan zo verblindend als het over opvoeding gaat? Of is het eerder uit onwetendheid? En welke rol speelt de PVDA tegenwoordig? Het lijkt er op dat de PVDA nogal lonkt naar rechtse militaristen buiten het Westen en dus ook steeds minder links is.
Iemand als PVDA-voorzitter Peter Mertens praat bijvoorbeeld over de leiding van de Verenigde Staten als "een duivel". Gelooft Mertens in duivels? Is hij, net als Zohra Othman, misschien godsdienstig geworden? De leiding van de Verenigde Staten afschilderen als een duivel helpt echt niet bij waarschuwingen tegen het Bush-regime. Mertens zegt dat de PVDA atheïstisch is. Maar één van de kopstukken, namelijk Othman, is het zeker niet.
En zoals van een PVDA-voorzitter mag verwacht worden bestaat zijn discours uit typisch taalgebruik van een militarist. Op het moment dat de regimes van Bush en Saddam talloze naïevelingen in een neerwaartse spiraal van geweld persten in Bagdad en er talloze onschuldige slachtoffers vielen, zei Mertens dat de VS een wereldoorlog oplegden. Alsof je met slechts één leger een wereldoorlog kunt voeren. Zelf ben ik gekant tegen staatslegers en oorlogen, en vind ik dat er vooral geweldloos verzet moet komen tegen de Amerikaanse en andere overheersing. Daarbij stel ik graag dat er ook verzet moet komen tegen rechtse dictators als Saddam. Je weet wel, die Stalin-fan met zijn paleizen waarin veel goud verwerkt was!
In Humo stond er tijdens de volle oorlogsperiode dat de AEL het Irakese leger steunde. Als dit waar is, was de AEL niet tegen de oorlog in Irak, zelfs al namen ze afstand van Saddam en andere dictators. Het wordt hoog tijd dat de AEL duidelijkheid schept in haar positie ten aanzien van de conflicten in het Midden-Oosten. Bij de huidige situatie is de linkerzijde allesbehalve gebaat. De AEL blijft lonken naar de linkerzijde maar weigert een internationalistische rol te spelen. Wanneer de AEL en de PVDA het opnemen voor de underdog in conflicten, zoals in het geval van Irak, schept dat alleen maar onduidelijkheid over hun motieven.
Laat mij ook duidelijk zijn. Ik ben niet voor integratie naar Belgisch model en zeker niet voor assimilatie van allochtonen in de Westerse cultuursfeer. Maar elke cultuursfeer heeft goede en slechte kanten. Ook het Westen en Israël hebben goede kanten. Dat het met de joodse cultuursfeer bergaf gaat zal ik niet ontkennen. Israëlische oorlogspropaganda verdringt teveel de interessante tendenzen binnen het joodse. En in niet-joodse culturen is men vaak blind voor de aard van de betere joodse tendenzen.
Maar laat ons ook niet in de val trappen van het gedeeltelijk cultuurrelativisme, een fenomeen dat weinig met oorspronkelijk links te maken heeft. Bij cultuurrelativisme worden alle culturen als evenwaardig beschouwd, dus linkse Westerse (sub)culturen zijn in het cultuurrelativisme bijvoorbeeld evenwaardig aan de islamitische culturen. Dat lijkt me een fout idee.
Ik ben ook geen libertariër, zoals iemand onlangs op de site van indymedia.be liet uitschijnen. Een site waarop de gekste dingen staan, o.a. door manipulaties van extreem-rechts. Ik ben een communalist : een voorstander van basisdemocratische confederaties, politiek en economie in zelfbeheer zonder te vervallen in kleinschalige zelfvoorziening of parochiaal leven. Ik ben een tegenstander van markteconomie, en voorstander van een morele, niet-discriminerende economie. Communalisme is totaal onverenigbaar met stalinisme of libertarisme.
Libertariërs als Nozick staan zo dicht bij rechts liberalisme dat ze mij doen walgen. Jozef Stalin zijn leiding over de Sovjetunie kenmerkte zich door een uitgesproken conservatief nationalisme. Het was er bijvoorbeeld bijna onmogelijk om aan echtscheiding te doen in die tijd en vaderlandsliefde werd enorm geapprecieerd. Stalin combineerde in zijn ideologie het slechtste uit links met het slechtste uit rechts, en het is dan ook niet verwonderlijk dat Saddam hem en Winston Churchill op handen draagt. Suksesvol militarisme spreekt Saddam aan. Nu hij bijna al zijn macht verloren heeft zal het hem nog meer dan ooit tevoren aanspreken denk ik.
Het is ook echt niet verwonderlijk dat de extreem-rechtse nationaal-bolsjevisten uit Rusland zowel Stalin als Hitler op handen dragen. Totalitaire regimes en militarisme spreken rechtse mensen meer aan dan linkse mensen. Links-rechts tegenstellingen vervagen gauw in een geheel van woordenkramerij. Of dacht je misschien dat de Nazi's ook socialisten waren, maar dan nationalistisch van inslag?
|
| Lees meer over: militarisme | | aanvullingen | | | Dit is een NIEUWSsite | ik - 04.05.2003 23:19
Indymedia Nederland is een NIEUWSsite; dus niet bestemd voor discussie, zoals in meerdere mate mogelijk is op Indymedia België. Zo'n nogal van de hak op de tak springend verward opiniestuk als bovenstaand hoort hier dus niet (hoogstens als "non nieuws"). Weg dus. O ja: zonder het door Raf verfoeide "cultuurrrelativisme" is serieuze sociale wetenschap al sinds Franz Boas onmogelijk, en kom je uit bij Berlusconi e.a. Maar daar mee ga ik in discussie, wat hier dus niet de bedoeling is. Dus haal mij maar samen met Raf weg.
| |
| aanvullingen | |
