english
nederlands
Indymedia NL
Vrij Media Centrum Nederland
Indymedia NL is een onafhankelijk lokaal en mondiaal vrij communicatie orgaan. Indymedia biedt een andere kijk op het nieuws door een open publicatie methode van tekst, beeld & geluid.
> contact > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
Zoek

 
Alle Woorden
Elk Woord
Bevat Media:
Alleen beelden
Alleen video
Alleen audio

Dossiers
Agenda
CHAT!
LINKS

European NewsReal

MDI klaagt Indymedia.nl aan
Rechtszaak Deutsche Bahn tegen Indymedia.nl
Onderwerpen
anti-fascisme / racisme
europa
feminisme
gentechnologie
globalisering
kunst, cultuur en muziek
media
militarisme
natuur, dier en mens
oranje
vrijheid, repressie & mensenrechten
wereldcrisis
wonen/kraken
zonder rubriek
Events
G8
Oaxaca
Schinveld
Schoonmakers-Campagne
Hulp
Hulp en tips voor beginners
Een korte inleiding over Indymedia NL
De spelregels van Indymedia NL
Hoe mee te doen?
Doneer
Steun Indymedia NL financieel!
Rechtszaken kosten veel geld, we kunnen elke (euro)cent gebruiken!

Je kunt ook geld overmaken naar bankrekening 94.32.153 tnv Stichting Vrienden van Indymedia (IBAN: NL41 PSTB 0009 4321 53).
Indymedia Netwerk

www.indymedia.org

Projects
print
radio
satellite tv
video

Africa
ambazonia
canarias
estrecho / madiaq
kenya
nigeria
south africa

Canada
hamilton
london, ontario
maritimes
montreal
ontario
ottawa
quebec
thunder bay
vancouver
victoria
windsor
winnipeg

East Asia
burma
jakarta
japan
manila
qc

Europe
alacant
andorra
antwerpen
armenia
athens
austria
barcelona
belarus
belgium
belgrade
bristol
bulgaria
croatia
cyprus
estrecho / madiaq
euskal herria
galiza
germany
grenoble
hungary
ireland
istanbul
italy
la plana
liege
lille
madrid
malta
marseille
nantes
netherlands
nice
norway
oost-vlaanderen
paris/île-de-france
poland
portugal
romania
russia
scotland
sverige
switzerland
thessaloniki
toulouse
ukraine
united kingdom
valencia
west vlaanderen

Latin America
argentina
bolivia
brasil
chiapas
chile
chile sur
colombia
ecuador
mexico
peru
puerto rico
qollasuyu
rosario
santiago
tijuana
uruguay
valparaiso

Oceania
adelaide
aotearoa
brisbane
burma
darwin
jakarta
manila
melbourne
oceania
perth
qc
sydney

South Asia
india
mumbai

United States
arizona
arkansas
atlanta
austin
baltimore
big muddy
binghamton
boston
buffalo
charlottesville
chicago
cleveland
colorado
columbus
danbury, ct
dc
hampton roads, va
hawaii
houston
hudson mohawk
idaho
ithaca
kansas city
la
madison
maine
miami
michigan
milwaukee
minneapolis/st. paul
new hampshire
new jersey
new mexico
new orleans
north carolina
north texas
nyc
oklahoma
omaha
philadelphia
pittsburgh
portland
richmond
rochester
rogue valley
saint louis
san diego
san francisco
san francisco bay area
santa barbara
santa cruz, ca
seattle
tallahassee-red hills
tampa bay
tennessee
united states
urbana-champaign
utah
vermont
western mass
worcester

West Asia
armenia
beirut
israel
palestine

Topics
biotech

Process
discussion
fbi/legal updates
indymedia faq
mailing lists
process & imc docs
tech
volunteer
Credits
Deze site is geproduceerd door vrijwilligers met free software waar mogelijk.

De software die we gebruiken is beschikbaar op: mir.indymedia.de
een alternatief is te vinden op: active.org.au/doc

Dank aan indymedia.de en mir-coders voor het creëren en delen van mir!

Contact:
info @ indymedia.nl
Cuba na Castro TV Docu
Kees van Kortenhof - 09.04.2004 16:28

Zondagavond a.s. zendt de VPRO (Ned.3) een documentaire uit over Cuba en de ontwikkelingen in Miami.

Cuba na Castro

VPRO-TV, zondag 11 april 2004, Ned.3. 20.55 – 21.50 uur

In Miami is het grote aftellen begonnen. De Cubanen die in de afgelopen 45 jaar gevlucht zijn voor het socialistische experiment geloven er weer in. Het momentum is daar. Cuba zal weer snel kunnen worden teruggenomen en opgebouwd, van communistische heilstaat tot Caraibisch investeringsparadijs. In Miami, de plek waar 1.2 miljoen Cubaanse ballingen wonen, staan de Cubaanse organisaties, bedrijven en personen klaar voor de periode na Castro. Tegenlicht laat zien wat men in Miami voor het Cuba na Castro voor ogen heeft en welke gevolgen dit zal hebben voor het eiland en zijn inwoners.



Fidel Castro kwam 31 december 1959 aan de macht in Cuba. Onteigeningen, nationalisatie van de industrie en het vertrek van meer dan twee en een half miljoen Cubanen volgden. Maar ook de opbouw van gezondheidszorg en onderwijs, en een voortdurende strijd om van Cuba de communistische heilstaat te maken. Nu, vijfenveertig jaar later, is Fidel Castro nog altijd aan de macht. De Cubanen zijn moe en teleurgesteld. De grote woorden zijn nauwelijks waargemaakt en voor de meesten is het land verworden tot een ideologische zeepbel. Het leven is zwaar, en werken wordt uitzonderlijk slecht betaald. Iedereen die maar enigszins de kans krijgt verlaat het eiland om ergens anders het beloofde ideaal zelf te kunnen verwezenlijken. Vooral naar Miami, het ware paradijs. Daar ligt voor veel Cubanen het toekomstige Cuba.


Tegenlicht schetst aan de hand van interviews met onder anderen Mark Falcoff, schrijver van het boek Cuba, the morning after, Jaime Suchlicki van het Bacardi-huis, Manuel Cutillas van de familie Bacardi, Nazario Sargen van Alpha 66 en de Cubaanse oppositieleider Vladimiro Roca welke toekomst Cuba te wachten staat.


Op de website van de VPRO vindt u diverse links met organisaties in Miami, vermeldingen van publikaties en interviews met Alejandro de Mello (NCPN) en Kees van Kortenhof (Glasnost in Cuba) met Nederlandse toekomstvisies over Cuba zonder Fidel Castro.

Klik op  http://www.vpro.nl/info/index.shtml?7738514+7738518

Regie/research: Gijs Meyer Swantee, Doke Romeijn

Eindredactie: Roel van Broekhoven/Hans Keller/Doke Romeijn

***********************************

En kijk ook op dé CUBA WEBLOG
 http://cuba.web-log.nl/

Deze week:
* Cuba verdeelt Chileense coalitie
* Oliver Stone: Looking for Fidel
* Media in Cuba
* Gevangen vakbondsman woont begrafenis moeder bij
* RECEPT: Cordereo (lamsvlees) met champignons
* El Holandes de bolsillo
* Sollen met een jongentje
* Kerk vraagt kwijtschelding straffen '75'
* Journalisten bezoeken Cubaanse gevangenis
* Dodelijke steekparij in school Havana
* Filmers van politie-geweld aangehouden

Nadere informatie: Kees van Kortenhof (Glasnost in Cuba), 06 53 20 47 36

- E-Mail: glasnostincuba@xs4all.nl Website: http://cuba.web-log.nl
 

Lees meer over: media

aanvullingen
uit dit artikel zijn aanvullingen verwijderd, zie spelregels
extreem rechtse anti-cuba krachten 
09.04.2004 20:12

Worden vermoeiend

werkloos - 09.04.2004 20:48

cuba wat een paradijs,bevrijd van het kapitalisme,
Lekker de hele dag in je hangmat hangen met een dikke sigaar en en glas cuba libre.

Eerdere melding van deze reportage  
10.04.2004 00:46

Cuba na Fidel ( Tegenlicht 11/4 )
hans - 05.04.2004 12:33

Een reportage over Cuba ná Fidel

Volgende week zondag worden we verblijd met een reportage over wat er staat te gebeuren in Cuba na de dood van Fidel.
De aankondiging is al erg suggestief. Dat wijst ons al hoe de reportage zal zijn zonder 'm zelfs gezien te hebben.
'De Cubanen zijn moe en teleurgesteld': Een aantal zijn dat inderdaad. Onderzoek leert dat de overgrote meerderheid weldegelijk achter de revolutie staat.
'werken wordt uitzonderlijk slecht betaald': als je puur naar de verdiensten kijkt ( gemiddeld tussen de 12 en 20 dollar ) wel ja. Dat je voor een woning 1 dollar huur betaald wordt niet vermeld. ( ter vergeliking: ik betaal 1/3 van mijn salaris voor m'n huisje ). Andere levensmiddelen zijn erg goedkoop en naast het salaris hebben de mensen ook een bonnenboekje. Sommige producten zijn niet te krijgen, dat klopt en zou moeten veranderen. De alsmaar verscherpte blokkade van de VS en nu ook van de EU help daar echter niet bij, wat uiteraard de bedoeling is van de westerse regering die de boel willen destabiliseren.
Er worden interviews gehouden met o.a. Alpha 66. Dit is een terroristische organisatie die aanslagen pleegde en pleegt op Fidel en Cuba. Kijk hun eigen site er even op na. Hieronder een eerste stuk

ALPHA 66 was organized in Puerto Rico at the end of 1961 with 66 men.
Alpha is the first letter of the Greek alphabet, but to us it means the beginning of the fight against communism in Cuba. Thus the reason for its name. Most of the 66 men were professionals; accountants, workers and revolutionaries who had fought against the Batista dictatorship.

ALPHA 66 was created with the intention of making commando type attacks on Cuba to maintain the fighting spirit of the Cuban people after the failure of the Bay of Pigs invasion.

FIRST ACTIONS

The first attacks on Cuba were to the port of Isabela de Sagua and Juan Francisco Beach in 1962. Afterwards a Russian ship was attacked in a Cuban port, and G-2 headquarters (Castro's dreaded military police) were ransacked at Isabela. In both attacks at Isabela our men were on Cuban soil. Those actions were followed by many others. The Militia training camps in Tarará were attacked on three different occasions. Other actions and infiltrations took place in the years from 1962 to l964, such as Matanzas Bay, the port of Havana and Caibarien where a British ship was attacked.

In 1964, ALPHA 66 decided to take stronger actions rather that just commando raids and began to work on the "Omega Plan" which consisted of situating a guerrilla force, well equipped, inside Cuba. From the Dominican Republic where ALPHA 66 had a training camp, Major Eloy Gutiérrez Menoyo with three other fighters landed in Oriente Province, leaving behind a force of fifty men, who were never able to land in Cuba. Gutiérrez Menoyo and his men were made prisoners and we had to leave our training camp due to the American government's pressure on Dominican authorities.


Verder een interview met Mark Falcoff, Cuba-expert van het zeer rechtse American Enterprise Institute. Even kijken wat hij heeft gezegd:
"Cuba is de vlag waaronder vandaag alle linkse, anti-Amerikaanse en utopische tendensen schuilgaan. Cuba is het enige land dat het ideaal van een complete en totale transformatie (revolutie, nvdr) tot het einde heeft doorgevoerd. Alleen Cuba, het onooglijke Cuba, 120 km van onze grenzen en ooit een virtueel VS-protectoraat, heeft ervoor gekozen om de prijs te betalen voor zijn verwerping (van de VS)."

Verder interviews met mensen van Bacardi, het bedrijf dat openlijk terroristsche aanslagen financiërt. Dat wordt een lekker objectieve reportage tenzij het een waarschuwing is voor wat Cuba te wachten staat. E-Mail:  cuba@tomaatnet.nl Website:  http://www.eeneerlijkekijkopcuba.tk

Lees meer over: wereldcrisis
aanvullingen

05.04.2004 13:37

Cuba na Castro, Tegenlicht:

 http://www.vpro.nl/info/index.shtml?7738514+7802811+8185588


amerikaanse demagogy
09.04.2004 14:15

The Bush administration continues to be worried that Fidel Castro's communist regime is developing biological weapons, according to U.S. Undersecretary of State for arms control and nuclear proliferation John Bolton.

Geostrategy-Direct, the global intelligence news service, reports while intelligence on the biological program is uneven, Bolton said last week "there is additional intelligence information that strengthens my belief that Cuba's BW effort must be carefully monitored."



Website: http://www.indymedia.nl/nl/2004/04/17990.shtml
 
Cuba Glasnost, in dienst van de $$$$$. 
hans - 10.04.2004 09:50

Kees van Kortenhof is voorzitter van Cuba Glasnost, een stichting die uit is op de val van Fidel o.a. door mee te helpen aan de economische blokkade die de VS Cuba hebben opgelegd. Samen met zijn maat Doelke Terpstra van 't CNV proberen zij Nederlandse bedrijven te bewegen geen zaken ( meer ) te doen met Cuba zodat het volk nog meer uitgemergeld kan worden. Alsof de blokkade van de VS alleen al niet genoeg schade toebrengt. Verder proberen zij toeristen te weerhouden om naar Cuba op vakantie te gaan.
Lees de site van KvK er eens op na. Allemaal propaganda van
rechtse bewegingen in Miami.



Website: http://www.eeneerlijkekijkopcuba.tk
 
Zgn Disidenten.... 
10.04.2004 13:24

Plannen voor militaire inmenging op het eiland
Ogen VS gericht op Cuba

Door Pascual Serrano
Op dit moment twijfelt niemand aan het feit dat de nieuwe buitenlandse politiek van de regering Bush is gebaseerd op militaire interventie, zonder enig respect, niet voor internationale instanties, noch voor de publieke opinie in de wereld. De strijd tegen het terrorisme is het perfecte excuus gebleken om het voorgaande excuus te vervangen; de dreiging van het communisme tijdens de Koude Oorlog.

Andere, zoals de strijd tegen de drugshandel, zijn minder goede excuses gebleken. De stilte van de VN na de invasie in Irak, de volgzaamheid van de EU, de ijzeren controle die de VS blijven houden op de meeste Arabische staten d.m.v. dictaturen, waarvan de VS de touwtjes in handen hebben, garanderen de straffeloosheid voor de Noordamerikaanse regering.

De VS zijn tamelijk duidelijk over hun volgende militaire doelen. Syrië, Democratische Volks Republiek Korea, Iran en Cuba. Dezelfde strategie als bij Irak werd gebruikt. Samenwerking tegen het internationale terrorisme, de kwalificatie van dictatuur en het schenden van mensenrechten door de bedoelde landen worden als excuus gebruikt bij internationale instanties, vriendschappelijke regeringen en de internationale publieke opinie.

Zonder enige twijfel ontwikkelt deze campagne zich in hoog tempo voor wat betreft Cuba. Laten we eens kijken hoe.

In het jaarverslag "werkgevers van het terrorisme in de wereld"(2) wordt Cuba door de VS op 30 April jl. aan de lijst van landen die het terrorisme op internationaal niveau steunen, toegevoegd, samen met Irak, Iran, Soedan, Lybië en Noord-Korea. Letterlijk wordt er in dit verslag beweerd dat - hoewel Cuba alle 12 internationale conventies en protocollen tegen het terrorisme heeft getekend, Soedan 11 hiervan - beide landen steun blijven verstrekken aan internationale organisaties die als terroristisch zijn aangewezen. Een grote paradox, wanneer men zich herinnert dat Cuba de VS vier keer officieel heeft voorgesteld een bilateraal programma betreffende de strijd tegen het terrorisme te onderschrijven, wat steeds geweigerd is door de Noordamerikaanse buurman.

Laten we ook de verklaringen van vice-president Dick Cheney niet vergeten op de dag van de bezetting van Bagdad, waarin hij bevestigt dat het gebeuren een duidelijke boodschap is voor de landen die het terrorisme in praktijk brengen.(3)

In mei 2002 beschuldigde staatssecretaris John Bolton Cuba van het in bezit hebben van biologische wapens.

Opvallend zijn vele verklaringen van functionarissen van de regering Bush, zoals die van zijn eigen broer Jeb, de regeringsvertegenwoordiger in Florida, die bevestigde dat na het succes in Irak Washington een eind moet maken aan het Cubaanse regime; of de Noordamerikaanse ambassadeur in de Dominicaanse Republiek, Hans Hertell, die verzekerde dat de agressie in Irak een positief signaal is en een goed voorbeeld voor Cuba. Hij voegde eraantoe dat de invasie in het Arabische land slechts het begin was van een kruistocht naar bevrijding die alle landen van de wereld zou gaan omvatten.(4)

De militaire bedoelingen van de VS op Cuba werden duidelijk in publicaties in Military Review, een tijdschrift van de School voor Commando-eenheden en de Generale Staf van het leger van de VS, waar in een artikel (sept-okt-02) van luitenant-kolonel Geoff Demarest(5) in duidelijke bewoordingen de rol van het Noordamerikaanse leger in een vermoedelijke overgang naar een andere regering op Cuba aangesneden wordt. Zelfs zo dat de tweede paragraaf zegt dat de rol van het leger van de VS zich zou kunnen concentreren rondstabiliteitsoperaties, ondersteuning bij het naleven van de wet en/of steun aan hulporganisaties, met verderop een kop met de veelzeggende titel: Een rol voor het leger van de VS?

Hier begint men gedetailleerd alle excuses die gebruikt zijn voor het rechtvaardigen van een militaire interventie op te noemen: De migratie naar en van het eiland, de wapenarsenalen (inclusief duizenden kleine munitiewapens), het enorme electronische centrum van de inlichtingendienst in Lourdes, verklaringen van drugshandel door een deel van leden van het Castro-regime en een verondersteld onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma voor biologische oorlogsvoering. Het zijn maar een paar van de vele onderwerpen waarmee rekening zou moeten worden gehouden en die de overgang naar een andere regering in de weg zouden kunnen staan. De tekst van de luitenant-kolonel eindigt met te zeggen dat de boodschap duidelijk is (...). "Het leger van de VS zou zowel van pas kunnen komen vanwege het potentieel op het gebied van beïnvloeding van Cubaanse militairen, als vanwege zijn vaardigheid in het bedreigen van deze militairen".

Verder in deze tekst zullen we zien dat, als de VS over vrijheid van meningsuiting en dissidente journalisten praten, verwezen wordt naar persbureaus en redacteuren die geleid en betaald worden door de Bush-regering, met als enig doel het verspreiden van argumenten zoals we gezien hebben in de tekst van bovengenoemde militair, en die later gebruikt zullen worden om een interventie te rechtvaardigen.

De komende tekst laat zien dat alle beweringen gebaseerd zijn op journalistieke verslagen van bureaus en personen die door de regering Bush worden gefinancierd (El Nuevo Heraldo, Miami Herald, Hermanos al rescate, Cubanet/Cubanews, Washington Times, Insight Magazine).

Betaling van dissidenten
Wat zijn de betalingsmechanismes van die veronderstelde dissidenten? Vanuit het Bureau voor Belangen van de VS in Havana werd systematisch materiële en financiële hulp gegeven. Via radio en allerlei andere technische middelen werd bekendheid gegeven aan het feit dat iedereen die de chef van dit bureau, James Cason, bezoekt, betaald zou worden met 100 dollar per maand. (zie noot 4)
In het jaar 2000 doneert USAID, het Internationale Bureau voor Ontwikkeling van de VS, 670.000 dollar aan drie Cubaanse organisaties om te helpen bij de uitgave in het buitenland van het werk van onafhankelijke journalisten van het eiland... en voor de distributie hiervan binnen Cuba. (6)

De fondsen, die USAID bestemt voor de financiering van Cubaanse dissidenten, zijn exceptioneel. Voor het opzetten van onafhankelijke NGO's op Cuba 1.602.000 dollar; voor het plannen van de overgang naar een andere regering op Cuba 2.132.000 dollar; voor het evalueren van het programma 335.000 dollar.

Al dit geld is geïnd door groeperingen uit de VS. Laten we eens kijken welke groeperingen dat zoal zijn. Het Centrum voor een Vrij Cuba ontving 2.300.000 dollar in 2002, met als doel het loskrijgen van informatie van mensenrechtengroeperingen en deze te verspreiden. De werkgroep van de Interne Dissidentie 250.000 dollar; Freedom House, verantwoordelijk voor de strategische kwestie van de overgang naar een andere regering op Cuba, 1.325.000 dollar; groepen die steun verlenen aan de dissidentie 1.200.000 dollar.

Ook andere, zoals het Instituut voor Democratie op Cuba of het Internationaal Republikeins Instituut. Het bureau Cubanet ontving in 2001 243.000dollar en in 2002 nog eens 800.000 dollar; Het Amerikaanse Centrum voor Internationaal Solidariteitswerk, dat als sociaal doel heeft de buitenlandse investeerders te overtuigen niet op Cuba te investeren, 168.575 dollar. Cubaanse Democratische Actie ontving 400.000 dollar in 2002.(7)

Tussen 1997 en 2002 werd door het Amerikaanse Bureau voor Internationale Ontwikkeling 22 miljoen dollar bestemd voor dit doel. Op 2 maart jl. zei de staatssecretaris voor het westelijk halfrond, Curtis Struble, dat 'USAID' dit jaar nog eens 7 miljoen dollar als 'economische steun' op Cuba zal investeren en op 26 maart kondigde Colin Powell in de Senaat aan een bedrag van 26.900.000 dollar te willen besteden aan uitzendingen van Radio en Televisie 'Martí'. (8)

Radio Martí zendt, tegen de internationale regelgeving op dit gebied in, vanuit de VS 1200 uur per week uit met oproepen voor interne ondermijning en het plegen van sabotage, desertie en illegale emigratie.

Het is duidelijk dat achter de zogenoemde dissidenten, journalisten en onafhankelijke bureaus niets anders zit dan geld uit de VS met een duidelijk en concreet doel.

De vrijheidsstrijders
Ook is het van belang te weten wat het profiel is van de zogenoemde vrijheidsstrijders, van de leiders en intellectuelen van de dissidentie. Van de recente veroordeelden is de meest in het oog springende de 'dichter' Raoul Rivero.
Oud-lid van de Vereniging van Cubaanse Journalisten en Schrijvers, onderging hij een duizelingwekkende verandering: hij werd door de machtige Miami Herald gecontracteerd, het meest conservatieve dagblad in het zuiden van Florida, en maakte een razendsnelle carrière tot vice-president voor het Caraïbisch gebied van de Interamerikaanse Pers Maatschappij (SIP), die de eigenaren van de belangrijkste media uit de VS en Latijns-Amerika organiseert. Het zijn de voormalige samenzweerders uit de tijd van de Koude Oorlog in dienst van Washington.

Een van de bekendste figuren is Carlos Alberto Montaner, in 1961 op Cuba veroordeeld voor deelname aan een terroristische organisatie die explosieven verborg in pakjes sigaretten. Tijdens de raketcrisis uit Cuba gevlucht, waarna hij zich aansloot bij de speciale Cubaanse strijdkrachten van het VS-leger. In de jaren 60 door de CIA gecontracteerd, kwam hij in 1970 in Spanje terecht, waar hij "Editorial Playor" en het persbureau "Firmas Press" oprichtte. Montaner was verantwoordelijk voor hulp aan de terrorist Juan Felipe de la Cruz bij het binnenkomen in Frankrijk, die overleed toen de bom ontplofte die hij transporteerde. Montaner is een van de leidende figuren van de plannen tot inlijving van Cuba bij de VS. In 1990 richtte hij het Cubaans Democratisch Platform op en een jaar later het Democratisch Cubaans Overleg (CDC), een dissidente organisatie op het eiland. Leden van deze organisatie zijn M.S. Cruz Varela, Hubert Matos, Jose Ignacio Rasco en Juan Suárez Rivas. Carlos Alberto Montaner was bovendien een van de oprichters van de Cubaans-Spaanse Vereniging (FHC).(9) (wordt vervolgd)

Een andere dissident die in het buitenland opereert, met name na het ontvangen van de Sajarov-prijs door het Europese Parlement, is Oswaldo Payá. Er wordt beweerd dat hij een massale steun op Cuba ondervindt voor zijn Varela Project dat door 11.000 Cubanen onderschreven is - in een land met 11 miljoen inwoners - en door vijfduizend Europeanen uit zo'n 15 landen. Een project dat, zoals blijkt uit documenten, ondertekend is door CarlosAlberto Montaner, ontstaan op initiatief van buitenlandse regeringen.

James Cason zelf, de leider van het Bureau voor VS-belangen in Havana, gaf toe dat aan de Fundación Nacional Cubano-Americano en de Raad voor de vrijheid van Cuba (Consejo para la Libertad de Cuba), verantwoordelijk voor verschillende aanslagen en doden op Cuba en moordaanslagen op de Cubaanse president (zie noot 6), advies is gevraagd voor het plan van overgang naar een andere regering op Cuba.

Een van de originele ideeën van Payá was: Fidel Castro ervan te beschuldigen dat hij zou instemmen met de schendingen van de mensenrechten in Guantánamo.(10) Verder verklaarde hij in een interview in de wekelijkse bijlage van El País van 9 maart jl., dat tijdens de dictatuur van Batista op Cuba een ongelooflijke persvrijheid bestond. Deze briljante intellectueel, zonder dat bekend is hoe hij aan zijn financiële middelen komt, maakte een toer rond de hele wereld van enige maanden. Carlos Fazio verklaarde heel duidelijk: "De strategie om tot dit soort leiders te komen is eenvoudig en het voorbeeld van Oswaldo Payá is treffend. Men maakt een briefhoofd, creëert een zogenaamde organisatie of een NGO ad hoc (in zijn geval het Project Varela), organiseert bezoeken met veel publiciteit en goed geprogrammeerd, waar men ontvangen wordt door belangrijke persoonlijkheden (Paus Juan Pablo II, de Spaanse regeringsleider José María Aznar, president Vicente Fox, staatssecretaris Colin Powell), en men kent prijzen toe die het personage langzaam bekendmaken (Payá ontving de Sajarov prijs voor mensenrechten van het Europese Parlement en is voorgedragen voor de Nobel prijs). Zo ontstaat langzaam maar zeker een profiel van geloofwaardigheid. Een taak die verder wordt uitgewerkt door propagandisten en 'grote democratische schrijvers' die weer verspreid worden door Amerikaanse en Europese massamedia". (zie noot 8)

Een ander opvallend persoon is Hubert Matos. Hij zat 20 jaar in de gevangenis omdat hij, 10 maanden na de overwinning van de revolutie op Cuba, met zijn regiment in opstand kwam (hij was leider van het leger in Camagüey). Nadat hij de gevangenis en Cuba in 1979 verliet, vormde hij de groep Cuba Independiente y Democrática (CID). De ex-Batista-aanhanger en journalist, Luis Manuel Martínez, zei dat Matos nadat hij Cuba had verlaten "in handen van de CIA" kwam. Hij was directeur van La Voz del CID, een zender op de korte golf die op Cuba uitzond en die gedeeltelijk door de CIA werd betaald, zoals Jeff Whitte, eigenaar van Radio Martí Internacional toegaf. (zie noot 9)

Een bewijs van zijn zogenaamde 'bevrijdersgeest' is het antwoord dat hij gaf aan de journalist Hernando Calvo Ospina, toen deze hem vroeg naar de relaties van de dissidentie met directies van bedrijven die op Cuba willen investeren: "We geven geen zekerheid aan deze investeerders wanneer het regime zou vallen en we zullen ze niet respecteren omdat het medeplichtigen zijn van het regime, dat zal fricties geven. Goed, als ze ons een flinke financiële bijdrage willen geven, kan er onderhandeld worden."(11)

De Estefan-clan (Gloria en Emilio) heeft veel invloed. Het zijn aandeelhouders van Bacardí, en daardoor financierders van de terroristische acties in Nicaragua, Angola en Cuba en medeplichtigen aan de roof van Cubaanse octrooien. Gloria en Emilio Estefan sponsoren andere paraterroristische groeperingen zoals Hermanos al Rescate, die jarenlang het Cubaanse luchtruim met hun vliegtuigen hebben geschonden.

De voormalige ambassadrice voor Cuba bij UNESCO in Parijs, Martha Frayde, werd toen zij deze functie uitoefende, door de CIA gerecruteerd. Samen met Elizardo Sánchez, Gustavo Arcos en Ricardo Bofill, organiseerde zij eencontrarevolutionaire splintergroep die informatie over veronderstelde schendingen van mensenrechten door Cuba toespeelde aan de VS-delegatie in de VN. Ze vertegenwoordigde Gustavo Arcos bij de oprichting van de Fundación Hispano Cubano, Spaans-Cubaanse Stichting (FHC) in Madrid.(zie noot 9)

De laatste tijd is de schrijfster Zoe Valdès erg in de mode. Vrijwel onbekend totdat ze de Premio Planeta (Spaanse boekenprijs van een van de grootste uitgevers Planeta) ontving. Net voor het begin van de oorlog in Irak schreef ze een tekst in het Spaanse dagblad El Mundo (Madrid), waarin ze zegt dat ze hoopt dat die oorlog eindelijk uitbreekt en dat men haar met rust moet laten met handtekeningen tegen die oorlog. In een gesprek in 1985, toen ze nog een onbekend schrijfster was, echtgenote van een hoge functionaris van de Cubaanse ambassade in Parijs en bestuurster van de Communistische Partij, noemt de journalist, Javier Ortiz, Zoe Valdès een walgelijke castrist.(12)

En als laatste twee belangrijke figuren van Cubaanse afkomst, die we niet mogen vergeten. De Fransman Robert Ménard en de Mexicaan Jorge Castareda. Ménard is de algemeen secretaris van Journalisten zonder Grenzen. De openingspagina van de website van deze organisatie werd, een dag na de dood van twee journalisten in Bagdad door een kanonschot van een Noordamerikaanse tank, praktisch helemaal gewijd aan het gebrek aan vrije meningsuiting op Cuba.(13) Toen de journalist Hernando Calvo Ospina hem vroeg waarom er zoveel aandacht aan Cuba werd gegeven, antwoordde hij: "Het is gevaarlijk om journalist in Columbia of Peru te zijn, maar er is persvrijheid. In deze landen worden journalisten vermoord of zitten in de gevangenis, maar familie en collega's kunnen zich tevredenstellen met het doen van aangifte." (zie noot 11)

Op 20 mei jl. werd 'Journalisten zonder Grenzen' gesanctioneerd door het Comité van de VN voor NGO's, met een aanbeveling tot schorsing van hun statuten vanwege acties die in strijd waren met de principes en doelen van het Handvest van de VN.(14)

En Jorge Castareda, de Mexicaanse ex-minister van Buitenlandse Zaken, heeft zich 'verdienstelijk' gemaakt door een einde te maken aan het historische traject van goede relaties tussen Mexico en Cuba. Zijn aftreden als minister, eind 2002, werd eerder door een woordvoerder van het Witte Huis bevestigd dan door president Fox.(15)

Emigratie en destabilisering
Een van de mechanismes van de VS om de Cubaanse regering te provoceren en de samenleving op het eiland te destabiliseren is de emigratie. De Noordamerikaanse politiek baseert zich op het aanmoedigen en bevorderen van spectaculaire en met geweld gepaard gaande emigratie-acties, die een beeld moeten scheppen aan buitenstaanders van wanhoop. Het doel is niet te komen tot een gewone migratiepolitiek, noch het bieden van mogelijkheden op Noordamerikaans grondgebeid voor dissidente Cubanen, maar niets anders dan destabiliseren. Hiervoor werd o.a. de "Ley de Ajuste Cubano" van 1996 in het leven geroepen, scherp bekritiseerd door de Cubaanse regering. Een wet die opnieuw het meten met twee maten van de VS-regeringen aantoont.
Deze wet regelt dat voor, in tegenstelling tot elke andere Latijns-Amerikaanse immigrant, iedere Cubaan die de Noordamerikaanse kust bereikt een visum is gegarandeerd. Als de immigrant bijv. een Haïtiaan zou zijn, zou hij direct naar zijn land teruggestuurd worden, een Cubaan niet.

Na de crisis van de bootvluchtelingen in 1994, toen een golf Cubanen vanuitHavana naar de VS vertrokken zonder dat de Cubaanse regering ze ook maar iets in de weg legde, tekenden beide landen een akkoord om de emigratie te regelen. De VS zou 20.000 visa per jaar aan Cubanen, die hiertoe een verzoek indienden, toekennen. Toch liet de VS in 2002 na om aan 200 van de 20.000 een visum te verstrekken. En in de eerste vijf maanden van dit jaar zijn er slechts 505 toegekend, minder dan in dezelfde periode van het vorige jaar. Op deze manier schenden ze de migratie-akkoorden, wat spanning oproept onder de personen die willen emigreren en aangemoedigd zijn om op legale wijze het land te verlaten. Het komt voor dat Cubanen die geen visum kregen, dit wel krijgen wanneer ze als bootvluchtelingen of als gijzelaars in de VS aankomen, zoals de "ley de Ajuste Cubano" voorschrijft.

meer op:

Website: http://www.eeneerlijkekijkopcuba.tk/
 
 
10.04.2004 13:28

Ik wil Kees van Kortenhof er even aan herinneren dat propagandisten en alle anderen die meewerken aan de planning, voorbereiding en initiatie van een illegale oorlog , volgens de nuremberg principes, volledig medeplichtig zijn aan alle oorlogs- en andere misdaden, die hierin worden gepleegd.

 http://www.nuclearfiles.org/etinternationallaw/nurembergprinciples.html

"planning and launching an aggressive war constituted a criminal act and that those who helped prepare such a war through their propaganda efforts were as culpable as those who drew up the battle plans or manufactured the munitions. "


VPRO onwaardige docu. 
hans - 12.04.2004 09:28

Zoals verwacht inderdaad erg éénzijdig. Een aantal zaken zijn duidelijk geworden.
1) Van de organisatie Alpha 66 valt niets te vrezen. Het zijn een 15 tal oude, verbitterde mannen die denken dat ze Rambo zijn maar eigenlijk jongetjes die graag met pistooltjes willen spelen. Die hebben de hoogtijdagen gehad. De vrouwen mochten voor de drankjes zorgen, zo bleek.
2) Het gaat uiteraard weer om poen. Goedkope arbeidskrachten. Werd letterlijk gezegd
3) De contracten met de Amerikaanse ondernemers schijnen al getekend te zijn. De Europese en Canadese ondernemers worden eruit geknikkerd en ze moeten nog met terugwerkende kracht de huur betalen aan de ' rechtmatige eigenaars ' voor het gebruik van 't strand e.d. En natuurlijk: Mac op de Malecon
4) Er werd gepraat over de vergrijzing van Cuba. Niet dat dat een gevolg is van de goede gezondheidszorg op 't eiland
5) Er werd gesproken over de armoede maar niet de oorzaken van die armoede, ofwel in 1e plaats de blokkade en in 2e plaats 't wegvallen van 90% van de handel na de val van de socialistische staten in Europa zo'n 10, 15 jaar geleden.

Joe Garcia van de Fundacion doet zich erg gematigd voor en is óók gematigder dan zijn voorganger Mas Canosa maar lees de site van de club er maar eens op na.

De meneer van Bacardi zat te vertellen dat er niets genationaliseerd kon worden want alles was al nationaal wat natuurlijk een leugen was want alle plantages e.d. waren in Amerikaanse handen en zijn eigen Bacardi had inmiddels de hoofdvestiging in de Bahamas gevestigd. Dat was op het moment van nationaliseren een buitenlandse onderneming. En zo kunnen we nog wel even doorgaan....
De makers van de docu hebben alles voor zoete koek aangenomen. VPRO onwaardig.

Website: http://www.eeneerlijkekijkopcuba.tk
 
gelul 
jan lul - 13.04.2004 21:35

Ruim 70 miljoen mensen stonden tot ruim eind 1944 achter de politiek van Adolf Hitler. Dat deze politiek alleen kon leiden tot vernietging van een compleet land werd langzaam maar zeker duidelijk. Hans, rot toch op, Cuba is een militaristische staat, met alle ellende voor de JAN LULLEN. Lang leve het proletariaat !!!!


Go home.
Hitler 
14.04.2004 10:43

"Ruim 70 miljoen mensen stonden tot ruim eind 1944 achter de politiek van Adolf Hitler"

Dus jij denkt: ik heb ook een kans?

Wat is dit voor een non-reactie?

Lekker diskussieren met die Bush Lovers
redneck doctrine 
jan lul - 17.04.2004 21:30

(sic) Lekker diskussieren met die Bush Lovers.

Klinkt als "you're with us, or against us".
Lees eens een boek jan lul 
18.04.2004 12:14

Je doet je naam eer aan.

lees een boek 
jan lul - 18.04.2004 16:22

Hoe bedoel je? Werk van Eduardo Galeano, of Jose Saramago? De open brief "Campain for peace and democracy" van Noam Chomsky, Howard Zinn en Immanuel Walstein spreekt voor zich.

Overgens dank voor het compliment, "je doet je naam eer aan"

De blanke imperialisten weten alles beter, nietwaar?

DAAAAAAAG!!!!!
The Coup Connection 
Che Fan - 31.10.2004 18:19

Interesante tekst met een analyze van de amerikaanse inmenging in Haiti, Venezuela, Cambodja. Ook Cubaanse "democratische aktivisten" onvangen veel geld van het fascistische amerika....

The Coup Connection
Wednesday, Oct 27, 2004 Print format
Send by email



By: Joshua Kurlantzick - Mother Jones

In early 2004, chaos overwhelmed Haiti. In January, a rebellion erupted against President Jean-Bertrand Aristide, the former slum priest who had frequently angered the United States with his leftist rhetoric. Aristide had twice been elected, but he had alienated many Haitians with his increasing demagoguery and use of violence against the opposition. Yet polls showed that Aristide remained relatively popular, so even experienced Haiti watchers were surprised when, in late February, armed militias marched on the nation’s capital while demonstrators shut down the streets. In the violence, some 100 Haitians were killed. At dawn on February 29, with the militias closing in, Aristide left Haiti on a U.S. government plane.
...


Website: http://www.venezuelanalysis.com/articles.php?artno=1302
 
aanvullingen
> indymedia.nl > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
DISCLAIMER: Indymedia NL werkt volgens een 'open posting' principe om zodoende de vrijheid van meningsuiting te bevorderen. De berichten (tekst, beelden, audio en video) die gepost zijn in de open nieuwslijn van Indymedia NL behoren toe aan de betreffende auteur. De meningen die naar voren komen in deze berichten worden niet zonder meer door de redactie van Indymedia NL gesteund. Ook is het niet altijd mogelijk voor Indymedia NL om de waarheid van de berichten te garanderen.