Brief van Gabriel Pombo da Silva vanuit de gevangenis Aken
Gabriel pombo da silva - 13.05.2007 18:12
Brief van Gabriel
Beeld je in...
Beeld je in, kameraden, dat je veroordeeld bent om te ‘leven’ op een plek zoals de gevangenis van Aachen. Het maakt me niet uit wie je daartoe veroordeeld heeft, het maakt me niet uit waarom je veroordeeld bent (ik ben noch een heilige, noch een rechter)...
Beeld je in dat je leven bestaat uit 23 uur vegeteren in een cel... Dat het de moeite niet loont om uit het raam te kijken omdat je alleen tralies, prikkeldraad, ijzeren staven, camera’s, cipiers en twee keer per dag gevangenen kan zien, die dan een uur lang als automaten rondwandelen op een binnenplaats van 50 op 100 meter.
Beeld je in dat je correspondentie systematisch gelezen en gecensureerd wordt door de cipiers... Dat je om naar de keuken of naar de dokter te gaan, om ‘ping-pong’ te spelen, altijd begeleid wordt door zo’n personages en dat je alles moet vragen aan de ‘Instanties’...
Beeld je in dat je 4 bezoeken per maand hebt van 45 minuten en dat die bezoeken altijd plaatsvinden onder de aandachtige blik van de cipiers opdat er geen verboden kussen of al te tedere strelingen zouden gegeven worden, opdat er geen schetsen of verhalen zoals je nu aan het lezen bent zouden gesmokkeld worden...
Beeld je in dat de gevangenen die je omringen (de meerderheid, buitenlanders, die niet eens weten wat voor dingen ‘mensenrechten’, ‘waardigheid’, ‘rebellie’ etc. zijn) eerder dan ‘delinquenten’ of ‘criminelen’, ‘arme drommels’ zijn wiens grootste misdaad is arm, in alle betekenissen van het woord, geboren te zijn...
Beeld je in dat ze je beetje bij beetje van je identiteit beroven... van je zijn zelf: je ‘recht’ op INTIMITEIT, je ‘recht’ op RELATIES zonder censuur en censoren van alle soort en slag, je ‘recht’ om te LEREN (boeken, studies, didactisch materiaal etc.), je ‘recht’ om je te POLITISEREN en je eigen persoonlijke, menselijke en politieke IDENTITEIT te hebben...
Beeld je in dat ze je dingen en persoonlijke zaken afpakken: kleren, foto’s etc. en dat voor elke zaak die je wilt aanklagen je je eerst moet richten aan één van die geüniformeerden die het alleen maar interesseert om hun shift van 7 uur ‘werk’ af te ronden. Werk dat bestaat uit wat hierboven beschreven staat...
Als je in staat bent om je dit alles in te beelden, dan heb ik het klaargespeeld om mijn laatste drie jaren in de gevangenis van Aken samen te vatten... Dan heb ik het klaargespeeld om de muren te overbruggen en met jullie allemaal drie jaar van ‘RESOCIALISERING’ op z’n Duits te delen...
De directeur van dit hol is van de UCD of CDU (Duitse ‘conservatieve’ partij) en de één of twee keren dat hij tot bij mij is gekomen om met mij te ‘praten’, op het scherp van de tong: U bent te radicaal, meneer Pombo... da’s al wat de oude man zei... Wat velen van jullie niet weten, kameraden, is dat ik sinds me ze gegijzeld en veroordeeld hebben met een ‘FARCE-PROCES’ tot 13 JAAR gevangenis, onder een regime zit dat lijkt op de FIES (en in sommige opzichten zelfs erger). En dat alleen omdat ik ANARCHIST ben...
Toen de ‘onderdirecteur voor Veiligheid’ me een keer kwam opzoeken om te praten over de ‘veiligheidsmaatregelen’ vroeg ik hem, meer uit intellectuele nieuwsgierigheid dan om wat anders, hoe ‘zij de gevaarlijkheid zagen’: ik ben ‘gevaarlijker’ dan een ‘moordenaar’ of een ‘verkrachter’ en/of een ‘terrorist’? De man antwoordde me met: “Meneer Pombo, ik ga geen ‘woordspelletjes’ spelen...” Ik hoef niet te zeggen dat je om ‘woordspelletjes’ te spelen creativiteit, intelligentie en eigen criteria nodig hebt; eigenschappen die meneer Peterson uiteraard niet heeft...
Als ik zo’n dingen vraag en concepten/taal gebruik die mij niet eigen zijn (en daarme bedoel ik de reductie van een persoon tot wat hij ooit eens gedaan heeft... Je kan een persoon niet reduceren tot een adjectief) dan is dat alleen maar om van mij te laten horen en te proberen weten wat die figuren denken en waarom ze mij en mijn kameraad José onderwerpen aan dit ‘speciale’ regime.
Ik bedoel dat als deze maatregelen ‘democratischerwijze’ toegepast zouden worden (vergeef me mijn sarcasme...), we dan de compleet ondemocratische conclusie zouden trekken dat José en ik niet omwille van wat we in de straat zouden gedaan hebben maar omwille van onze politieke ideeën, onder dit regime vallen...
De woorden die ik hier schrijf zijn gericht aan alle anarchisten opdat jullie José en mij (naast Thomas Meyer-Falk en de laatste gevangenen van de RAF) naargelang jullie mogelijkheden politiek zouden steunen en zouden laten weten aan de Duitse regering dat hun arrogantie en folter jullie bekend zijn...
Ik heb geen zien om ‘honger te moeten lijden’ voor iets wat voor mij ‘elementaire rechten’ zijn waarover alle personen ter aarde zouden moeten beschikken... maar als de ‘veiligheidsredenen’ blijven doorgaan, als ze mijn boeken blijven achterhouden en als ze me voor een hansworst houden, dan zal ik vroeg of laat een hongerstaking beginnen.
Ik richt me tot jullie omdat ik weet dat, los van onze ‘verschillen’ qua tactiek-strategie en prkatijken wij allemaal anarchisten zijn en wij vechten voor een Libertaire Samenleving waarin we vandaag en morgen allemaal vrij kunnen leven...
De revolutionaire en anarchistische gevangenen hebben meer dan ooit jullie steun nodig.
Voor de internationale solidariteit!
Voor de anarchie!
Gabriël
April 2007, uitroeiingskamp Aken.
|
Website: