|
|  |
Cubanen stemmen maar kiezen niet
Kees van Kortenhof - Glasnost in Cuba - 25.10.2007 20:37
Afgelopen zondag werden in Cuba gemeenteraadsverkiezingen gehouden. Volgens de Nationale Kiescommissie brachten 90,3 % van de 8,3 miljoen kiesgerechtigden naar de stembureaus. De communistische regering van Cuba omschrijft dit kiessysteem als een van de vrijste en eerlijkste ter wereld want bijna iedereen kan gekozen kan worden tot lid van de gemeenteraad.
Hierboven staat het officiële verhaal over de verkiezingen in Cuba afkomstig van de site van Cubanismo. Deze trouwe en kritiekloze volgelingen van Castro, hebben ook een simpele verklaring voor het feit dat slechts een politieke partij vertegenwoordigd is in het Cubaanse parlement: ‘Er bestaan op Cuba wel een aantal kleine groepen die zichzelf ‘partij' noemen en die regelmatig in Cuba zelf de buitenlandse pers kunnen te woord staan. Vermits partijen in het electoraal systeem niet voorkomen spelen ze geen politieke rol van betekenis.‘
Minister van Buitenlandse Zaken, Perez Roque zei na afloop dat ‘deze massieve verkiezingen een nieuwe demonstratie zijn van de waarlijk participerende democratie die Cuba kent’. De Cubaanse Communistische Partij speelt ogenschijnlijk geen belangrijke rol bij het verkiezingsproces dat volgend jaar lente - de precieze data zijn nog onbekend - moet uitmonden in provinciale verkiezingen en verkiezingen voor de Nationale Assemblee voor de Volksmacht, het eenpartijparlement in Cuba.
 http://cuba.web-log.nl/cuba/images/raulbrengtstemuit21102007.jpg
Raúl Castro Ruz bracht zijn stem uit in het kiesdistrict Colegio Electoral No. 3 in de gemeente Plaza de la Revolución in Havana. Hij sprak er met de pioniertjes die gewoontegetrouw op de stembureaus de stembussen bewaken. Aan het einde van de dag trekken de jongeren de buurten in om buurtbewoners die nog niet hebben gestemd, te bewegen alsnog te gaan stemmen.
Raul onderhield zich even met de jongeren en vertelde over zijn eigen 8 neven en nichtjes die actief op school en in de beweging zijn.
In de afgelopen weken vonden in alle gemeenten bijeenkomsten plaats waar de kandidaten voor de nieuwe gemeenteraden konden worden voorgedragen en uiteindelijk verkozen worden. Op deze bijeenkomsten spelen de trouwe aanhangers van de partij en van andere massa-organisaties een overheersende rol spelen. Het is onwaarschijnlijk dat tijdens deze bijeenkomsten onafhankelijke kandidaten voorgedragen en verkozen kunnen worden. De gevolgen voor de woon- en werksituatie van degene die de moed heeft bijvoorbeeld een voormalig politieke gevangene voor te dragen, zijn groot. De voordracht vindt bovendien niet schriftelijk plaats maar bij handopsteken; er is geen sprake van geheime verkiezingen.
Voormalig politieke gevangene Martha Beatriz Roque zegt hierover: ‘Stel je eens voor hoe een onafhankelijke kandidaat hier steun kan krijgen in de aanwezigheid van alle die mensen uit het partij apparaat. Hij zal onmiddellijk moeten nadenken over zijn zonen en andere familieleden, want die kunnen er hun werk door verliezen. Hij kan zelfs gevangen worden gezet.’
http://cuba.web-log.nl/cuba/images/verkiezingentrampantojo_popup.jpg
Bedrog
Hoewel de partij geen opvallend zichtbare grote rol speelt, zijn er de zeven massa-organisaties die via de zogeheten Kiescommissies hun invloed doen gelden. Dit zijn de wijkcomites (Comites de Defensa de la Revolución CDR ), de vrouwenorganisaties (Federación de Mujeres Cubanas FMC), de studentenbond (Federación Estudiantil Universitaria FEU), de bond van middelbare scholieren (Federación de Estudiantes de Enseñanza Media FEEM), de communistishce vakcentrale (Central de Trabajadores de Cuba CTC ) en de boerenbond (Asociación Nacional de Agriculturos Pequeños ANAP).
De Kiescommissies kunnen de uit 1992 geldende Kieswet amenderen, de kiesdistricten vaststellen, behandelen de klachten en kunnen de uitslagen in districten ongeldig verklaren. De kandidaatstelling van politiek ongewenste personen kunnen zij voorkomen. De Kiescommissie draagt ook de kandidaten voor de Provinciale Assemblee en de Nationale Assemblee voor. De commissie is ook verantwoordelijk voor de verspreiding van foto’s en levensbeschrijvingen van kandidaten; campagne voeren voor een onafhankelijke kandidaat is bijna onmogelijk.
Bij handopsteken moeten buurtbewoners instemmen met de kandidaten voor de gemeenteraden
Blanco stemmen is onmogelijk; die stemmen worden ongeldig verklaard evenals stembiljetten waar opmerkingen op vermeld. Een Cubaanse burger die op het stembiljet Abajo Fidel (Weg met Fidel) schreef, werd enkele dagen later opgesloten wat twijfels wekt aan de mate waarin de verkiezingen geheim zijn. Het tellen van de stemmen vindt plaats door de Kiescommissies; andere Cubanen kunnen daarbij niet aanwezig zijn.
Er is in de geschiedenis van de Cubaanse verkiezingen na 1959 slechts 1 voorbeeld bekend van een onafhankelijke kandidaat namelijk Javier Roberto Bahamonte Masot. Deze dissident stelde zich kandidaat voor de gemeenteraad in San Miguel del Padron. Hij was er zeer populair en werd door zijn buurtgenoten voorgedragen. Uiteindelijk werd zijn verkiezing door ingrijpen van de autoriteiten verhinderd. Bahamonte had, volgens de autoriteiten de wet tweemaal overtreden omdat hij ‘illegale economische activiteiten’ had uitgevoerd en betrokken was bij ‘ illegale organisaties en demonstraties’. De toetreding tot een gemeenteraad van oanfhankelijke kandidaten is volledig imaginair.
Bovendien moet elke gekozen afgevaardigde trouw beloven aan Artikel 5 van de Grondwet die de Cubaanse Communistische Partij omschrijft als de hoogste autoriteit van de samenleving en de staat.
Cuba is onderverdeeld in 14 provincies met 169 gemeenten en een speciaal district, het eiland Isla de Juventud. Vrouwen zijn ondervertegenwoordigd; slechts 32 vrouwen zijn voorzitter van de gemeentelijke assemblees en 33 zijn er vice-president. Geen enkele vrouw is voorzitter van een Provinciale Assemblee; er zijn wel 3 vice-presidenten in de provincies.
De Nationale Assemblee (Asamblea Nacional del Poder Popular) komt tweemaal per jaar ongeveer 1 tot maximaal 2 weken bijeen. Werkelijke discussies worden er niet gevoerd. Bovendien ging bij vroegere zittingen een groot deel van de vergadertijd verloren aan de urenlange uiteenzettingen van president Fidel Castro. Nog nooit werd Fidel Castro in de Nationale Assemblee tegengesproken.
De Assemblee speelt een ondergeschikte rol bij de tot standkoming van wetten. Bovendien kan de Staatsraad ook zelf wetten uitvaardigen. Tot juli 2000 publiceerde de Cubaanse staatskrant 90 wetten afkomstig van de Assemblee en 211 uitgevaardigd door de Staatsraad.
De afgevaardigden van de Nationale Assemblee kiezen vanuit hun midden de leden van de Staatsraad. Deze bestaat uit de president, de eerste vice-president, vijf andere vice-presidenten, een secretaris en 23 andere leden. In 2003 werd Fidel Castro voor de zesde achtereenvolgende keer verkozen als voorzitter van de Staatsraad, staatshoofd en regeringsleider. Of hij binnenkort opnieuw kandidaat zal zijn voor deze functie is tot nu toe een goed bewaard geheim gebleven.
Bronnen: BBC World, Prensa Latina, Granma, People in Need, IPS, Verklaring Martha Beatrix Roque Cabello.
Municipal Elections in Cuba is een analyse van het Cubaanse verkiezingssysteem, geschreven door René Gomez Manzano. Hij is een vooraanstaand Cubaanse advocaat die vanwege zijn kritiek op het regime uit de advocatenorganisatie van Cuba werd gestoten. Deze maand kreeg hij de Premio Internacional Ludovic Trarieux, een prijs van een Europese mensenrechtenorganisatie. Havana verbood hem echter het land te verlaten om de prijs in ontvangst te nemen.
De tekst op Cubanismo:
http://www.cubanismo.net/teksten_nl/democratie/fidel_radio1.htm
 E-Mail: keesvank@xs4all.nl  Website: http://www.cuba.web-log.nl
|
| Lees meer over: vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | citeren | pomos - 25.10.2007 21:18
je hebt hier veel tijd ingestoken lijkt het. jammer dat je niet hebt geciteerd, waardoor het vrij waardeloos is. Of moeten we alles wat bv de BBC geschreven heeft erop naslaan om je feiten te checken?
| |
| aanvullingen | |
