Benefietcampagne voor stakende Arbeiders in Mexico DF
Vrije Bond Wageningen - 07.11.2008 12:33
Vanuit de VB-Wageningen willen we jullie aandacht vragen voor een oproep vanuit Mexico DF voor economische solidariteit. Een collectief van horeca-arbeiders is daar al anderhalf jaar bezig met een staking en piketlijn bij het café waar ze werken. Nu hebben ze de kans gekregen om het café in zelfbeheer over te nemen.
Beste mensen,
Vanuit de VB-Wageningen willen we jullie aandacht vragen voor een oproep vanuit Mexico DF voor economische solidariteit. Een collectief van horeca-arbeiders is daar al anderhalf jaar bezig met een staking en piketlijn bij het café waar ze werken. Nu hebben ze de kans gekregen om het café in zelfbeheer over te nemen.
Ze hebben 150.000 Mexicaanse Pesos (MP) nodig. Ze accepteren alleen 10.000 MP (+ - 670 €) per persoon of collectief. Ze zien dit als een lening en hopen het in de toekomst terug te kunnen betalen.
Alle vorm van geldinzameling is welkom, solidariteitsfeesten, potjes bij bars, bankovervallen, etc.
Alvast bedankt
Salud y anarkosindicalismo
VB-W
 VBwageningen@buitendeorde.nl
Hieronder volg wat meer info en links:
Economische solidariteitscampagne van de Stakende Arbeiderscollectief Cafetlán
Beste compañer@s en vrienden,
Zoals sommigen van jullie al weten ben ik sinds anderhalf jaar in staking met de collega’s van een café in Mexico DF. De situatie verergerde toen een collega op een zeer slechte manier werd ontslagen. We hebben vervolgens besloten om ons te organiseren en directe actie toe te passen. Het antwoord van de bazen was ons te bedreigen. Toen hadden we twee mogelijkheden: meer directe actie (waarvoor er geen consensus was) of legale actie binnen het zwakke kader van het Mexicaanse arbeidsrecht.
Mexico was het eerste land dat de sociale rechten (tijdens de warmte van de revolutie) verhoogde tot constitutionele rechten in 1917. Maar later kwam de Federale ArbeidsWet, gebaseerd op de wetten van het fascistische Italië en van het Spanje van Franco. De uitkomst is een onderworpen syndicalisme, straffeloosheid voor werkgevers, medeplichtige instituties, en onmenselijk arbeidscondities voor de meerderheid. Maar 10% van de totale populatie heeft bijvoorbeeld een ziektekosten verzekering en de meerderheid bereikt niet het minimumloon (minder dan 100 € per maand) en heeft geen schriftelijk contract. Rechtschapen arbeidsadvocaten en syndicalisten komen niet vaak voor en ze hebben ook geen lange levensverwachting.
Echter (of dankzij), Mexico is geworden tot een paradijs voor multinationals, toeristen, en 20 klootzakken die horen bij de rijkste mensen ter wereld ; inclusief de rijkste man ter wereld, Carlos Slim.
Om in deze context, te vechten voor waardige werk condities en voor zelfbeheer, is geen makkelijke beslissing geweest. Hoe dan ook, tussen het totaal van 20 werkende mensen binnen het café, 12 rebelse arbeiders/ters zijn het gevecht begonnen. De uitkomst is 15 maanden van staking. Tijdens deze 15 maanden hebben we dag en nacht voor het café gezeten om onze arbeidsplek te beschermen (tegen de bazen/inen die stakingbrekers/sters zouden kunnen huren of de lokaal ontmantelen).
We hebben uiteindelijk de mogelijkheid gewonnen om het café te heropenen als coöperatief. Dit zien we als een voorbeeld voor de Mexicaanse arbeiders die geen vertrouwen hebben om zichzelf te organiseren, zelf als hum arbeidscondities erger dan die van ons zijn.
We hebben dan al wel de mogelijkheid om het lokaal van het café te huren, maar we hebben niet de economische mogelijkheden om dat te doen en ook niet voor de benodigde apparatuur. Daarom zijn we nu een economische solidariteitscampagne begonnen. De bijzonderheden kunnen jullie vinden in onze oproep voor de campagne. Kort samengevat proberen we geld te verzamelen met solidariteitsbonussen van mensen of collectieven. We hebben al iets verzameld, maar we hebben nog veel meer nodig.
Voor meer info; www.trabajadadorasytrabajadoresdecafetlan.blogspot.com
____________________________________________________
Benefietcampagne voor het collectief van stakende Arbeiders van Cafetlán
Na ruim een jaar [ondertussen een en een kwart jaar, noot van de vertaler] van verzet tegen de sluiting van ons bedrijf door de werkgever op 1 maart 2007, het leegslepen van onze werkplaatsen en het uitbreken van de staking op 21 maart 2007; geconfronteerd met niet geïmplementeerde arbeidswetgeving en de openlijke medeplichtigheid van de Bemiddelings- en Arbitrageraad van het Federale District met de belangen van de werkgevers; heeft het collectief van stakende arbeiders van Cafetlán unaniem besloten om zijn werkplek vanuit eigen middelen en volgens eigen principes opnieuw op te zetten.
Eind 2006, toen we al georganiseerd waren als Collectief van Gesalarieerde Arbeiders van Cafetlán, bijgestaan door de CILAS (Centrum voor Arbeidsonderzoek en Vakbondsbijstand) en de FAT (Authentiek Arbeidsfront), besloten we om ons syndicaal te organiseren binnen het STRACC-FAT [Vakbond van Arbeiders van de Handelsondernemingen, Kantoren, Detailhandel en Dergelijke – verbonden aan het FAT], om ons recht op waardige arbeidsomstandigheden te verdedigen opdat die vastgelegd zouden worden in een CAO en om de arrogantie en agressie van de werkgevers te kunnen pareren. Met de hulp van de waardige en strijdvaardige arbeid(st)ers uit de benzinepompbranche en werkzaam bij de groothandelsmarkt, die eveneens verbonden zijn aan onze vakbond, leerden we de moeizame weg te bewandelen van het eisen van het bedrijf dat ze met een concept-CAO zou komen en tevens bereidden ze ons voor op het voeren van een staking.
Dertien maanden [ondertussen al zeventien maanden, noot van de vertaler] van voortdurende picketlines, de aanklachten van de zijde van de werkgevers en hun handlangers, het moeizame economische verzet, de solidaire hulp die we ontvingen van honderden personen en organisaties en de goede inzet van de advocaten van onze vakbond, maakten het mogelijk dat wij de legale slag om erkenning van onze staat als stakende gesalarieerde en georganiseerde arbeiders, wonnen. Het vonnis van januari 2008 waarmee de staking rechtmatig verklaard werd, gebood de werkgevers eveneens alle goederen die uit de werkplaatsen verwijderd waren te retourneren. Maar tot op heden heeft de Bemiddelings- en Arbitrageraad nog niets gedaan om dat vonnis te effectueren en het ziet er ook niet naar uit dat op korte termijn gaat gebeuren.
Wij, de dertien arbeiders die de staking voeren, zijn het zat om te wachten op een arbeidsrechtvaardigheid die nooit van boven zal komen en we hebben besloten een nieuwe strijdfase in te laten gaan. De juridische procedure verlengen zou inhouden dat we ons individuele en collectieve oogmerk over zouden laten aan het arbeidsrechtsysteem waarin we niet geloven. Overigens garandeert een toerekenbaarheidsprocedure op de lange termijn, noodzakelijk om een definitief oordeel te verkrijgen, ons niet dat we onze werkplek terugkrijgen, noch de uitbetaling van de salarissen die men ons nog verschuldigd is, noch de ondertekening van de CAO die we nastreven sinds we in staking gingen tegen onze werkgever. Integendeel de termijnen en procedures die de Federale Wet op de Arbeid en de Arbitrageraad van DF opleggen, maken het voor de werkgevers eenvoudiger om hun verantwoordelijkheden te ontlopen en bemoeilijken onze collectieve actie.
We zullen niet toestaan dat de werkgevers onbestraft blijven, we zullen hen blijven aanklagen, we zullen iedere mogelijkheid van hoger beroep aangrijpen, maar eveneens hebben we besloten om ons, als waardige arbeid(st)ers, nieuwe doelen te stellen. We willen geen autoritaire bazen meer, we zijn het gebrek aan respect zat, noch willen we opgedrongen onrechtvaardige arbeidsomstandigheden. We willen onze vorm van organisatie, onze ervaring, vaardigheden en onze schaarse middelen inzetten voor het opzetten van een coöperatie die het ons mogelijk zal maken om duurzame zelfbeheerprojecten op te zetten waarbij collectief gewerkt wordt; de basisbehoeften bevredigen; solidaire banden scheppen met vergelijkbare projecten en onze basisprincipes verbreiden (waardige arbeid, zelfbeheer, horizontaliteit [non-hiërarchische organisatie], wederzijdse hulp, solidariteit en duurzaamheid). We willen aantonen dat de organisatie, de strijd en de solidariteit van de arbeid(st)ers ergens toe dienen en dat het mogelijk is om alternatieven op te bouwen vertrekkende uit een situatie van uitbuiting, waarin de overgrote meerderheid van de Mexicaanse arbeid(st)ers zich bevindt.
Momenteel is ons belangrijkste oogmerk de heropening van onze werkplek, die we gedurende 13 [ondertussen al bijna 17, opmerking van de vertaler] maanden verdedigd hebben: de cafetaria op de hoek van de Guadelupe Victoriastraat en het Plaza de la Constitución [Grondwetsplein], in het centrum van Tlalpan. Daartoe zijn we aan het onderhandelen over een huurcontract en aan het inventariseren op welke wijze we de benodigde financiële en materiële middelen zouden kunnen inzamelen, waar we nu na ruim een jaar van verzet niet over beschikken.
In de afgelopen maanden hebben we contacten gelegd met productiecoöperaties en hebben we de schaarse middelen, die we hebben verkregen door de kleine schadeloosstelling door een van de vijf werkgevers en door het organiseren van speciale activiteiten (benefietfeesten en bijeenkomsten), geïnvesteerd in enkele apparaten en een kleine voorraad koffie. Maar het doorzetten van de picketline heeft het merendeel van onze middelen opgeslokt. De hoofdmoot van de begrote bedragen voor de apparaten, het meubilair, het bestek, het serviesgoed en van de noodzakelijke levensmiddelen, die nodig zijn om het project op gang te brengen ligt buiten onze eigen financieringsmogelijkheden.
We hopen op de solidaire steun van personen, collectieven en organisaties die weet hebben van ons verzet en onze oogmerken onderschrijven, maar tegelijkertijd willen we niet dat ons coöperatieproject geassocieerd wordt met iets anders en daarom hebben we de volgende principes opgesteld:
• We zijn op zoek naar donaties van individuen (familieleden, vrienden en mensen die ons na staan dan wel zich met ons verwant voelen) en van collectieven of niet-partijgebonden organisaties, die de 10000 Mexicaanse pesos niet overstijgen, wat tevens het maximum bedrag is dat we als persoonlijke bijdrage accepteren van de deelnemers aan coöperatie.
• Eveneens aanvaarden we leningen die we zullen beperken tot de directe behoeften van de projecten die het collectief start en in zoverre we deze op korte termijn kunnen terugbetalen, vastgelegd in overeenkomsten met degenen die ons lenen.
• Iedere donatie die de 10000 pesos overstijgt, zal als persoonlijke lening opgevat worden.
• Het economische oogmerk van de campagne is om 150000 pesos in te zamelen voor:
- 1 maand rente en 2 maanden borg voor de werkruimte
- Herstelwerkzaamheden: ongediertebestrijding, grondige schoonmaak, loodgietersklussen, elektraonderhoud, verfwerk binnen en buiten, bewerking van het dak waardoor het weer waterdicht wordt, reparatie van het zonnescherm.
- Heraansluiting op waterleiding, gasnet, elektranet en telefoon.
- Kosten voor leges en vergunningen bij lokale overheden en diverse ministeries.
- Financieel vangnetfonds voor het coöperatief voor het overbruggen van de eerste drie maanden.
- Voorraad van consumptiemiddelen: bederfelijke zowel als houdbare spullen, wegwerpspullen en schoonmaakspullen.
- Voorraad aan gebruiksvoorwerpen: serviesgoed, glaswerk, bestek, plastic tafelkleden, enz.
- Apparatuur: Koffiemachine, koffiemolen met doseeruitlaat, weegschaal, koelkast, blender, sap-persmachine, handmixer, waterfilters, kachel, elektrische oventjes.
Meubilair: tafels, stoelen en banken voor de cafeteria, tafels en schappen voor de keuken en de voorraadruimte.
• We zullen geen donaties of leningen accepteren, direct noch indirect, wanneer die afkomstig zijn van overheidsinstellingen, niet coöperatieve private bedrijven, noch van politieke partijen.
• We beloven dat we de donateurs en leners op de hoogte zullen houden over de resultaten van de inzamelcampagne, de bestemming van de reeds ingezamelde bedragen en de voortgang van ons coöperatieproject via internet:  http://www.trabajadadorasytrabajadoresdecafetlan.blogspot.com
Afgezien van met geld kan je ook met behulp van (klus)werk bijdragen aan de hierboven geschetste werkzaamheden, neem daartoe contact op met een van onze stakende leden via het telefoonnummer van de picketline: 044-5540923795 (binnen Mexico)
Bij voorbaat danken we voor iedere vorm van hulp die je voor ons realiseert. Eveneens willen wij uiting geven aan onze trots op de enorme solidariteit die we hebben genoten gedurende het afgelopen jaar en we hopen op dezelfde voet verder te kunnen gaan.
Zelfbeheer en waardige arbeid
Collectief van Stakende Arbeiders van Cafetlán
 E-Mail: VBwageningen@buitendeorde.nl
|
