english
nederlands
Indymedia NL
Vrij Media Centrum Nederland
Indymedia NL is een onafhankelijk lokaal en mondiaal vrij communicatie orgaan. Indymedia biedt een andere kijk op het nieuws door een open publicatie methode van tekst, beeld & geluid.
> contact > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
Zoek

 
Alle Woorden
Elk Woord
Bevat Media:
Alleen beelden
Alleen video
Alleen audio

Dossiers
Agenda
CHAT!
LINKS

European NewsReal

MDI klaagt Indymedia.nl aan
Rechtszaak Deutsche Bahn tegen Indymedia.nl
Onderwerpen
anti-fascisme / racisme
europa
feminisme
gentechnologie
globalisering
kunst, cultuur en muziek
media
militarisme
natuur, dier en mens
oranje
vrijheid, repressie & mensenrechten
wereldcrisis
wonen/kraken
zonder rubriek
Events
G8
Oaxaca
Schinveld
Schoonmakers-Campagne
Hulp
Hulp en tips voor beginners
Een korte inleiding over Indymedia NL
De spelregels van Indymedia NL
Hoe mee te doen?
Doneer
Steun Indymedia NL financieel!
Rechtszaken kosten veel geld, we kunnen elke (euro)cent gebruiken!

Je kunt ook geld overmaken naar bankrekening 94.32.153 tnv Stichting Vrienden van Indymedia (IBAN: NL41 PSTB 0009 4321 53).
Indymedia Netwerk

www.indymedia.org

Projects
print
radio
satellite tv
video

Africa
ambazonia
canarias
estrecho / madiaq
kenya
nigeria
south africa

Canada
hamilton
london, ontario
maritimes
montreal
ontario
ottawa
quebec
thunder bay
vancouver
victoria
windsor
winnipeg

East Asia
burma
jakarta
japan
manila
qc

Europe
alacant
andorra
antwerpen
armenia
athens
austria
barcelona
belarus
belgium
belgrade
bristol
bulgaria
croatia
cyprus
estrecho / madiaq
euskal herria
galiza
germany
grenoble
hungary
ireland
istanbul
italy
la plana
liege
lille
madrid
malta
marseille
nantes
netherlands
nice
norway
oost-vlaanderen
paris/île-de-france
poland
portugal
romania
russia
scotland
sverige
switzerland
thessaloniki
toulouse
ukraine
united kingdom
valencia
west vlaanderen

Latin America
argentina
bolivia
brasil
chiapas
chile
chile sur
colombia
ecuador
mexico
peru
puerto rico
qollasuyu
rosario
santiago
tijuana
uruguay
valparaiso

Oceania
adelaide
aotearoa
brisbane
burma
darwin
jakarta
manila
melbourne
oceania
perth
qc
sydney

South Asia
india
mumbai

United States
arizona
arkansas
atlanta
austin
baltimore
big muddy
binghamton
boston
buffalo
charlottesville
chicago
cleveland
colorado
columbus
danbury, ct
dc
hampton roads, va
hawaii
houston
hudson mohawk
idaho
ithaca
kansas city
la
madison
maine
miami
michigan
milwaukee
minneapolis/st. paul
new hampshire
new jersey
new mexico
new orleans
north carolina
north texas
nyc
oklahoma
omaha
philadelphia
pittsburgh
portland
richmond
rochester
rogue valley
saint louis
san diego
san francisco
san francisco bay area
santa barbara
santa cruz, ca
seattle
tallahassee-red hills
tampa bay
tennessee
united states
urbana-champaign
utah
vermont
western mass
worcester

West Asia
armenia
beirut
israel
palestine

Topics
biotech

Process
discussion
fbi/legal updates
indymedia faq
mailing lists
process & imc docs
tech
volunteer
Credits
Deze site is geproduceerd door vrijwilligers met free software waar mogelijk.

De software die we gebruiken is beschikbaar op: mir.indymedia.de
een alternatief is te vinden op: active.org.au/doc

Dank aan indymedia.de en mir-coders voor het creëren en delen van mir!

Contact:
info @ indymedia.nl
Gezichten en namen in plaats van blinde vlekken!
Niemand is vergeten! - 01.05.2010 22:41

Mei 2010 – Herdenkingsactiviteiten naar aanleiding van de 10e Sterfdag van Dieter Eich in Berlijn.
Sinds de Duitse hereniging zijn in Berlijn twaalf mensen vermoord door neo-nazi’s — althans volgens de officiële statistieken. De herinnering aan deze mensen die werden vermoord door neo-nazi’s vervaagt met de tijd en samen met dit lijkt ook de daad zelf te vervagen. Daarom is het onze taak en onze plicht om die mensen die vermoord werden namen en gezichten te geven voordat zij, hun moorden, maar ook de omvang van nationaal-socialistische ideologie in de vergetelheid raken.
Herdenkingsdemonstraties die, zoals vanaf het begin van de jaren ’90 voor Silvio Meier in Berlijn en sinds 2005 voor Thomas Schulz in Dortmund plaats vinden, tonen precies deze zorg. Voor ons maakt het niet uit hoe de herdenkingen wordt gehouden. Het belangrijkste is dat het gebeurt.








Sinds drie jaar vinden er acties plaats in Berlijn ter nagedachtenis van Dieter Eich. De 25de mei 2010 markeert de 10e Sterfdag van zijn dood. Voor ons is dit de reden om de omstandigheden en de sociale achtergronden van deze moord extra te benadrukken.

Dieter Eich ontving die dagen sociale bijstand en woonde in een van de prefab-woningen in de buitenwijken in het noordoosten van Berlijn, in een wijk genaamd Buch. In de nacht van 24 op 25 Mei 2000 zopen een groep jonge neo-nazi’s, die in hetzelfde flatgebouw leefden als Dieter Eich, zich flink klem. Onderling aangezet namen ze de beslissing om een “Klaploper“ in elkaar te slaan. Zij drongen bij Dieter Eich de flat binnen, waar ze hem vonden en hem brutaal in elkaar sloegen. Vervolgens zijn ze gevlucht. Een korte tijd later keerden ze terug en doodde Dieter Eich met meerdere messteken, zodat hij geen verklaring kon afleggen aan de politie. Dieter Eich bloedde dood in zijn appartement.

Ideologische achtergrond

Dieter Eich werd doodgestoken, omdat hij in de ogen van zijn moordenaars een sociaal welzijns “parasiet“ was. De moordenaars handelden zo volgens de traditie van het massaal vermoorden van bedelaars, werklozen en zwervers tijdens het nationaal-socialisme. Zo werden tijdens april en juni 1938 meer dan 10.000 mensen gedeporteerd naar concentratiekampen als zogenaamde asociale elementen, in een campagne genaamd “Arbeitsscheu Reich”, wat betekende dat ze niet bereid waren om te werken. Een continuïteit, die loopt van het nationaal-socialisme tot de dag van vandaag kan niet worden ontkend. De zinsnede “die niet werkt is niets waard ” wordt vrijwel zonder uitzondering door alle krachten in deze huidige samenleving gedeeld. Zo ver buiten het politieke mainstream staan Eich’s moordenaars dus niet . Het subtiele verschil tussen een goede burger, de overheid, het bedrijfsleven en de media aan de ene kant en de neo-nazi’s aan de andere kant is, dat het in deze eerste kringen niet past om “luilakken” en “parasieten” eenvoudig neer te steken.

Zelfs als de mensen het minst tevreden zijn met de arbeidsomstandigheden waaronder ze moeten werken. Zelfs als ze liever op vakantie gaan in plaats van overuren te draaien, veroordelen zij en verachten zij de mensen die niet kunnen werken of die niet bereid zijn om werken. Hoe is dit anders te begrijpen dan een acceptatie van het werken totdat je erbij neervalt, druipend van onderdanigheid? Een “dank u” aan de ellendige omstandigheden waarin wij leven!

De discriminatie van de niet-werkende mensen wordt niet alleen gevoed door de sociale afgunst van de burgers onder elkaar maar het is gewenst en gelegitimeerd door de hoogste autoriteiten en instellingen. Veel mensen denken negatief over werklozen, de staat vormt dit in wetgeving met als doel met meer dwang en geweld meer productiviteit uit de burgers te knijpen, maar de staat gebruikt dit ook als brandstof voor conflicten tussen de werklozen en de loonslaven. Het is het belang van de staat om dit conflict in leven te houden omdat het anders kan gebeuren dat de werkende en de niet-werkende “luie” menigte hun woede op de staat zelf richten.

Wat betreft de vraag over werk, de samenleving en de staat wikkelen zich in een dubbele morele standaard tegen de niet-werkende mensen en op hetzelfde moment laten ze nog een achterdeur open om een zielig gezicht op te zetten als er wederom een “klaploper“ in de goot is geslagen. Laat ze bij elke lettergreep van hun leugenachtigheid stikken in deze oneerlijke verklaringen!

Wie de basis vormt voor een maatschappelijk klimaat waarin de waarde van een individu alleen wordt gemeten door zijn arbeid, moet niet verbaasd zijn als extreem-rechtse patsers zich hierin bevestigd voelen en in de “juistheid” van hun actie.

Mei 2010 – Kijk niet weg! Onderneem actie!

Tien jaar na de moord op Dieter Eich willen we deze herinnering levend houden met evenementen en acties en door het benoemen van de sociale achtergronden. Bovendien willen we ons inzetten om af en toe in de wijk Buch en het omliggende gebied anti-fascistische accenten naar voren te brengen. De voortdurende aanwezigheid van (extreem-)rechtse ideeën in deze omgeving benadrukt nog meer de noodzaak om het herdenken de slachtoffers van het rechtse geweld met de dagelijkse bestrijding van neo-nazi’s.

23. Mei 2010 | Demonstratie | Berlin-Buch

Kom naar Antifascistische demo! Organiseer zelf acties!
North East Antifascists [NEA] Berlin
 http://www.nea.antifa.de/

- E-Mail: antifa-amsterdam(ad)puscii.nl Website: http://www.niemand-ist-vergessen.de/
 

Lees meer over: anti-fascisme / racisme vrijheid, repressie & mensenrechten

aanvullingen
De mishandelingen van precairen. 
nn - 02.05.2010 14:11

Precairen worden vaak mishandeld met een ( vage )politieke motivatie als uitgangspunt ook in Nederland. Ik spreek uit ervaring als slachtoffer.
Meedere keren ben ik aangevallen in mijn woonomgeving o.a. in Amsterdam.
Aangifte doen vaak onmogelijk. Vaak wordt de zaak ook nog omgedraaid door de politie waarbij het slachtoffer - toch maar een alleenstaande langdurig werkloos en overlast veroorzaker volgens de politie- de schuld krijgt. Weggepest - opnieuw - door een overmacht aan griezels die zich vaak bekend maken als " hard werkende mensen " omwonenden. Of drugs dealende schoften gekken en dergelijke. Ik herinner me Ton Zuur een precaire - die landelijke bekendheid kreeg na jaren dood in zijn woning te hebben gelegen. Volgens Vrij Nederland is hij vermoord volgens de politie Rotterdam niet. Ton kwam zo bleek uit verklaringen van anderen regelmatig in elkaar geslagen thuis. Hij werd als ik het me goed herinner aangepakt door jongens uit zijn woon buurt.
Vlak na dat het in de pers kwam zo'n 7 jaar geleden ben ik in die buurt gaan kijken.
Ik werd door witte jongetjes daar toegeroepen dat ik een " moedere neuker " ben en dergelijke. Het trappenhuis van de flat waar Ton woonde was voor iedereen toegangkelijk. Ik heb wat bloemen neergelegd bij die ingang en ben weg gegaan. Interessant mogelijk : ik heb die dag met de toenmalige stadsdeel voorzitter gesproken van het stadsdeel waar Ton woonde. Tot mijn verbazing bleek hij heel toegankelijk. Hij zei me dat ze Ton van uit het kantoor regelmatig langs zagen komen als hij boodschappen deed. Ook zei hij me : " weet je hoe hij genoemd werd ? JEZUS ".
Ton droeg oude soldaten kleding lang haar met zweetband. Ik ben ook nog een bijbel winkeltje in het plaatselijke winkelcentrumpje binnen gelopen.
Ze zeiden dat ze Ton niet kenden.
Conclusie voor zo ver je die zelf nog niet had bedacht : je kan als
precaire op niemand rekenen. Wat is je keuze : bewapen je je zelf ?
Of kies je er voor zonder verzet gehandicapt of dood te worden getrapt ?
aanvullingen
> indymedia.nl > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
DISCLAIMER: Indymedia NL werkt volgens een 'open posting' principe om zodoende de vrijheid van meningsuiting te bevorderen. De berichten (tekst, beelden, audio en video) die gepost zijn in de open nieuwslijn van Indymedia NL behoren toe aan de betreffende auteur. De meningen die naar voren komen in deze berichten worden niet zonder meer door de redactie van Indymedia NL gesteund. Ook is het niet altijd mogelijk voor Indymedia NL om de waarheid van de berichten te garanderen.