|
|  |
Vrankrijk in bezwaar tegen afwijzing horecavergunning
ANTIORDE - 30.09.2011 15:40
Stichting Tweeënveertig verscheen donderdag bij de bezwaarscommissie van de gemeente vanwege de afwijzing van een horeca- en exploitatievergunning voor café Vrankrijk.
Op 22 juli werd de aanvraag van Stichting Tweeënveertig voor een horeca- en exploitatievergunning voor café Vrankrijk afgewezen door burgemeester Van der Laan op grond van het argument dat de stichting onderdeel is van een 'oude gesloten cultuur'. De aanvragers zouden niet genoeg initiatief hebben getoond om die gesloten structuur te doorbreken waardoor er "gebrek in vertrouwen is op een ordentelijke exploitatiewijze", schreef de burgemeester. [1]
Dit gebrek aan vertrouwen is terug te voeren naar een inmiddels welbekend geweldsincident dat op 13 september 2008 plaatsvond bij de ingang van café Vrankrijk aan de Amsterdamse Spuistraat. Het politieonderzoek werd toendertijd gefrustreerd door de barploeg van stichting BarSt die de kroeg uitbaatte. Voor de burgemeester aanleiding om aan een horeca- en exploitatievergunning de voorwaarde te stellen dat de stichting de garantie geeft het voltallige deur- en barpersoneel, dat dienst draaide op 13 september, uit te zullen sluiten van participatie binnen st.42.
Hoewel zo'n eis twijfelachtig is (doch wel enigzins te begrijpen van een regent) is de stichting hier akkoord mee gegaan. Vervolgens werd van de stichting verwacht om de namen van de betreffende barploeg te achterhalen. Dit terwijl het logischer zou zijn als Van der Laan zelf met die namenlijst komt. Hij wil immers dat het voormalig barpersoneel uitgesloten wordt van deelname binnen st.42; dan is het aan hem om zorg te dragen voor de namen en die aan st.42 te overhandigen.
St.42 zegt niet te weten wie er op 13 september 2008 achter de bar stond gezien stichting BarSt, die verantwoordelijk was voor de barploeg, dit zelf niet eens weet. Laat staan dat st.42 het dan wél weet. Zij kon dan ook niet tegemoet komen aan de voorwaarde van de burgemeester die dit vervolgens interpreteerde als een uiting van de 'oude gesloten cultuur' en prompt de aanvraag voor een horecavergunning afwees.
Als de gemeente vrees heeft voor opnieuw een geweldsincident waarbij barploegmedewerkers zouden zijn betrokken die ook bij de oude Vrankrijk actief waren, dan is dat geen valide argument daar een vergunning op af te wijzen. Volgens rechtspraak moet voor een afwijzing op basis van de openbare orde sprake zijn van systematisch, crimineel gedrag. Daar was bij Vrankrijk geen sprake van. Zelfs al zal in de toekomst bij de nieuwe Vrankrijk een soortgelijk incident plaatsvinden dan nog is er geen sprake van een geweldspatroon. Ook de vrees dat de vergunningsvoorschriften niet nageleefd zullen worden is volgens rechtspraak geen argument een vergunning op af te wijzen. De vergunning kan dan immers eenvoudigweg weer ingetrokken worden.
Stichting Tweeënveertig, die al meer dan een jaar poogt tegen de muur van bureaucratische onwil van de gemeente op te boksen [2], kon zich niet neerleggen bij de afwijzing en tekende bezwaar aan. Dat diende donderdag op het stadhuis bij een driekoppige bezwaarscommissie van de gemeente. Namens de burgemeester trad op Rob van Binsbergen (Openbare Orde en Veiligheid) terwijl st.42 haar juridisch adviseur Jeremy Bierbach en een handvol vrijwilligers meebracht.
Aan Bierbach om de bezwaren voor de afwijzing toe te lichten. Hij wees de commissie erop dat vrijwilligers bij stichting BarSt indertijd geen personalia hoefden af te geven en mensen zich alleen met een bij- of voornaam konden aanmelden waardoor het van de twee barmedewerkers op 13 september 2008 niet meer te achterhalen valt wat hun identiteit is. Dit beleid van BarSt kan st.42 niet aangerekend worden stelde Barbach, om eraan toe te voegen dat de stichting haar best heeft gedaan de namen van personeel en BarSt bestuursleden aan te dragen. Bovendien weet de burgemeester volgens st.42 waarschijnlijk zelf wel om welke twee namen het gaat omdat dit in politierapporten zal staan.
Van Binsbergen (die overigens keer op keer de kreet 'gesloten cultuur' bleef herhalen in zijn betoog) weersprak dat de politie de namen heeft van de betrokken personen. Volgens hem kreeg de politie geen kans Vrankrijk binnen te treden. Daarop beargumenteerde st.42 dat de mensen in Vrankrijk één voor één naar buiten zijn gekomen, waaronder de twee barmedewerkers, en van iedereen de persoonsgegevens is afgenomen. Waarna ze later door de politie opgeroepen zijn om verklaringen af te leggen. Hoewel Van Binsbergen volhield dat de politie niet over de gegevens beschikt vroeg de commissie hem dit na te vragen. "Ik kan er naar vragen maar mischien vraag ik dan naar een zwarte kat in het donker die er niet is", antwoordde Van Binsbergen onverschillig.
De commissie liet zich echter niet afschepen met dit antwoord waarna de afspraak gemaakt werd dat hij bij de officier van justitie de twee namen gaat opvragen. Hoewel Van Binsbergen aangaf dit te zullen doen kwam hij niet erg enthousiast over, wat nogal vreemd is gezien Van der Laan de vergunning laat afhangen van die namen.
Op tafel kwamen verder ook het "sympathiseren met en/of actief zijn in de kraakbeweging" en het (vergezochte) verband tussen bestuursleden van st.42 en BarSt via de huisvereniging van Vrankrijk. Dit waren in een eerder stadium kernpunten van de zogenaamde 'gesloten cultuur' voor burgemeester Van der Laan om de vergunning daar onder meer op af te willen wijzen. [3] Hoewel beide partijen er uitgebreid op in gingen bij de bezwaarscommissie was het verder geen insteek voor het wel of niet toekennen van een vergunning. Het draait voor de burgemeester uitsluitend nog om de twee namen van de barmedewerkers.
Die moet Van Binsbergen nu dus proberen boven water te krijgen bij het Openbaar Ministerie. Daar krijgt hij tot begin november de tijd voor van de commissie. Die zal dan uitspraak doen.
1.  http://www.antiorde.nl/bestanden/brief.php
2. zie voor de kafkaiaanse toestanden het beloop van de aanvraagprocedure http://www.vrankrijk.org/tijdlijn.html
3. http://www.vrankrijk.org/voornemen.html
 Website: http://antiorde.php
|
| aanvullingen | | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | | Rechtsgebieden | nn - 30.09.2011 17:41
Schijnbaar gaat het hier om twee elementen:
- Het rechtsgebied aangaande de vergunning en regelementen uit voorgaande landelijke en lokale zaken.
- De gemeentelijke houding aangaande een subcultuur, dit lijkt erg veel op bibob argumentatie.
De gemeente zal hard moeten maken op welke wijze de lijn van betoog wordt gekozen en op welke voorgeschiedenissen zij zich inzet. Vervolgens kan worden ingegaan op het punt of desbetreffende zaken voldoende zijn bewezen in deze zaak aangaande de vergunning. De gemeente moet de domeinen niet verwarren, de aanvragers moeten zich dan ook niet in dit moeras laten trekken.
Ooit werd de vergunning ingetrokken, als die er was op reguliere grond en in reguliere vorm dient gewoon te worden gekeken of er iets is gewijzigd.
Eventueel of de vergunningensituatie in de gemeente is gewijzigd. Een vergunning weigeren om iets af te dwingen wat niet kan worden verkregen van de aanvragers is een valse vorm van pressie en valt dan ook niet onder recht maar onder politieke bemoeienis en politie maatregelen niet objectieve rechtstoets.
Indien de gemeente moelijk doet zal de zaak hoger worden gevoerd op het gebied van het vergunningenregelement dan wel wetgeving aangaande horeca. Verder kan worden getoetst of de gemeente zich houdt aan de instructies aangaande lager ambtelijk gezag bij het uitvoeren van het hoger recht. Bestuurlijke argumenten. De gemeente is geen autonoom domein wat zij ook heeft aangegeven toen zij beweerde niet autonoom te staan ten aanzien van anti-kraakwet.
P.s.
En anders moeten bezoekers en deelnemers hun eigen drinken en eten meenemen of dient een vriendengroep maar centraal in te kopen waarbij iedereen op de avond hun 'lidmaatschap' betaald... dus.
P.p.s. Weet niet of Ravage nu herpubliceert met een nieuwe nick.
| |
| aanvullingen | |
