Dorststaking detentiecentrum Rotterdam - Nessar: nieren geven het op
Hier kun je discussieren over Dorststaking detentiecentrum Rotterdam - Nessar: nieren geven het op.
Na vier dagen dorststaking beginnen zijn nieren het op te geven. Ondanks dat weigert hij om in het ziekenhuis opgenomen te worden. Hij heeft ook verklaard dat hij geen kunstvoeding of medicijnen toegediend wil krijgen.
“Ik ben geen crimineel. Ik wil niet als een crimineel behandeld worden.” En Nessar gaat door. Maar hij gaat kapot.
Nessar gaat niet alleen kapot aan de dorststaking. De directie van detentiecentrum maakt hem vanaf nu ieder uur wakker. Dat betekent dat hij ook niet meer kan slapen. Het onthouden van slaap is een beproefde marteling. Dat zegt Nessar zelf ook: “Dit is marteling. Dit mag niet. Ik heb gezegd, doe me dan in een cel met camerabewaking, dan kun je zien of ik nog leef of niet, maar dat willen ze niet.” De directie zei: “We zetten je niet in de isoleercel, anders kan je advocaat gaan klagen.”
Iedere uur als de bewakers langskomen, gaat het licht aan, wordt de zware metalen deur van het slot gedraaid en wordt hij wakker gemaakt. De cel is koud; de ventilator staat continu aan en precies op het bed gericht.
Geen voedsel.
Geen water.
Geen slaap.
Nessar is in levensgevaar. En dit alles om ons te laten weten in welke hel hij en andere asielzoekers terecht zijn gekomen toen ze hier naar toe kwamen voor bescherming.