Mun komme van Bru in mum wete va niks
Bedankt voor aanbod hulp aan vluchtelingen
De Stichting Exploitatie Strandhuisjes in Zierikzee wil langs de kust van Schouwen zestig strandslaaphuisjes neerzetten voor de verhuur. Er zijn meerdere ondernemers met een plan voor strandhuisjes zoals bij Vlissingen, Domburg en Vrouwenpolder, die een beleidswijziging zoeken van de gemeente Schouwen-Duiveland. De strandpaviljoens claimen in ieder geval bij voorbaat de inkomsten omdat ze daardoor ingebouwd zouden worden en het strand 150 meter links en rechts naast de strandtenten is verhuurd aan de paviljoenhouders.
De dorpsraad van Renesse zag er vooralsnog geen voordeel in. Zij zet zich wel in voor de opvang van vluchtelingen. Als ze maar van ver genoeg komen. Ik vroeg me weleens vaker af waarom zij die op iedere cent discrimineren, zo fervent voor vluchtelingen zijn. Ze zijn dus blijkbaar humaan! Misschien omdat ze op tv komen.
Het verhaal begon toen ik in Renesse waar ik al jaren zomer en winter (vanuit 'Bru', Bruinisse) naartoe ging om te zwemmen als ik in de buurt was, van een strandtent werd weggestuurd. Soms was ik er de enige bezoeker. Het begon met een nieuwe trap, maar iedereen heeft natuurlijk zijn (of haar) privéredenen, ‘je moet toch wat’, vervolgens werden de huisjes aan de Rampweg gebouwd. Ik noemde dat toen al een toepasselijke naam, de Rampweg, het ís een ramp. Ramptoerisme. De eigenaar was niet aanspreekbaar. Ik zei dus dat ik erover zou schrijven. Daarmee kwam ook de censuur.
Ik ging daar vaak wandelen van Scharendijke naar Renesse. Dan kun je niet een halfuur daar zijn en weer terug, dus je blijft wat in de buurt. Ik groeide op met Zeeuws en Nederlands. In het eerste drukte men zich vrijmoedig uit, in het tweede officieel. Het dialect verdween samen met de vrijmoedigheid. Dat laatste heb ik nog bewaard, vandaar, en dat heet nu officieel ‘bru-taliteit’. Want iedereen moet gelijk zijn. Wat ik erover geschreven heb (in cultuurhistorisch perspectief, in de actualiteit word je altijd gemarginaliseerd, men kijkt achteruit) is me niet in dank afgenomen. Ze vonden het ineens ‘te grof’, ze zeiden weinig, ze staan ‘erboven’. Ik had het nog te zwaar afgezwakt. Ik ben erover begonnen na een afspraak met de eigenaar toen. Er was die dag Concert at Sea, en er moest extra bier gebrouwen worden aan de Brouwers-dam.
De privatisering van de publieke ruimte is wat overblijft als mensen niet meer communiceren behalve dan via de bank, liberalisering, commercialisering. Machtspolitiek op de vierkante millimeter. En wel mondiaal. “Renesse moet bij de top drie van leukste badplaatsen van Nederland horen. Om dat te bereiken heeft het bestuur van de ondernemersvereniging Renesse ambitieuze plannen opgesteld. Kansen zitten in klimaatverandering.” Aldus de eigenaar, tevens voorzitter van de ondernemersvereniging van Renesse, destijds in de krant. Hier kunnen de Deltawerken niet tegenop. De ‘vrije’ natuur is een verlengstuk geworden van de vrije ‘markt’.
Fijn wel dat krekenstelsel voor de vogels op Schouwen-Duiveland, maar ook dat is overdone. Ambtenaren aan de schrijftafel. Aan de andere kant van het eiland wordt de zon anders geprivatiseerd, ‘zonuren’, glastuinbouw: een nieuw Westland, Sir.
De dorpsschool moet er in ieder geval al weg, er staat al een standbeeld.