IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wacht even? Dus Arthur Graaff verwijt Bernhard, die in een tijd dat iedere student om niet geisoleerd te raken welhaast vanzelf lid werd of moest worden van bovengenoemde organisaties in duitsland, dat hij meeliep met zijn medestudenten? Enig historisch besef is Graaff weer totaal vreemd. Nu is iedereen en zn moeder het er tegenwoordig nagenoeg unaniem over eens dat schuinsmarcheerder Bernhard behoorlijk wat te verwijten valt, maar juist dit, die lidmaatschappen, zijn historici het ook over eens: hij ging weg voor deb oel in duitsland ontplofte en de nazis echt fout werden. Wat de vraag opwerpt: hoe kun je iemand iets verwijten, als hij lid was van iets wat in die tijd nog niet fout was?

Dat kunnen we echter ook omdraaien: iemand die achteraf lid wordt en zich dan actief als woordvoerder gaat inzetten voor een partij waarvan vooraf kristalhelder is dat het antisemitten en jodenhaters betreft, die persoon is dan 100% fout. En dat dames en heren is nu precies wat Arthur Graaff is. Het antisemitisme van de AFVN is al sinds de jaren 70 bekend, de uitlatingen in het eigen parijblad van de AFVN ook. En toch heeft Arthur Graaff zich daar willens en wetens, met hart en ziel aan verknocht, voor ingezet en noemt hij zzich op LinkdIn nog steeds woordvoerder van deze club. Hij is dus een antismiet die antisemitisme openlijk steunt. Je kunt er nog zoveel omheen draaien, maar als het uitziet als een fascist, kwaakt als een fascist en zich inzet voor het fasisme, dan is het een fascist. En tot op heden nog noooit, geen enkele keer, heeft Graaff openlijk afstand hiervan genomen. NOG NOOIT. Wel een halfslachtig huilbericht over dat hij nu (NU PAS) inziet dat de AFFVN notoire Poetinvereerders zijn.

Onderstaande kwam ik tegen elders op Indymedia. Wellicht opent het de ogen van de lezers hier. Arthur Graaff is een wolf in schaapskleren. Durft zich openlijk op Krapuul en hier op IM ANTI te noemen, maar is zelf niks meer of minder dan een antisemiet die antismieten blijft verdedigen. Willens en wetens.

Zie hier:

Antisemitische uitlatingen van AFVN-ers

In 1982 verschenen AFVN-voorzitter Henk van Luttikhuizen (1916-2003) en zijn vrouw Alie van Luttikhuizen-de Vries (1922-2002) in de goed bekeken tv-talkshow van Sonja Barend. Schrijver en journalist Nico Scheepmaker in de Leeuwarder Courant:

“Toen ik maandagavond de heer en mevrouw Van Luttik-huizen bii Sonja zag zitten, kreeg ik onmiddellijk een 'deja-vu': ik kende ze! Acht jaar geleden demonstreerde een dozijn mensen voor de Russische ambassade in Den Haag voor de vrijlating van de dissident Vladimir Boekovski. Rabbijn Soetendorp was er bij, heel onbaatzuchtig, want voor zover ik weet is Boekovski geen jood. En de schrijver Maarten Biesheuvel. En de Oost-Europakenner en journalist Henk Wolzak van het Boekovski Comité. En het springpaard Vladimir Boekovski, dat af en toe prijzen won, en op die manier de naambekendheid van deze heldhaftigste onder alle dissidenten (lees zijn boek 'Kasteel tussen vier muren') een beetje gaande hield. En mijn vrouw en ik. En Jozientje Driessen-Van het Reve, die bij de ambassade aanbelde om ons smeekschrift aan de ambassadeur, of aan de derde secretaris als die zo goed wou zijn te voorschijn te komen, aan te bieden. Ze belde aan, maar het hermetisch gesloten hek zoemde niet open, en evenmin kwam iemand van de ambassade uit zijn hol te voorschijn om de brief in ontvangst te nemen, zodat Jozientje hem maar in de bus deed: even half in de bus stoppen maar toch blijven vasthouden, gezicht naar de camera, klik-klik, hoefgetrappel op de achtergrond, het ging tenslotte om de publiciteit, want alleen via publiciteit valt er nog wel eens een steen uit het onwrikbare bouwsel van de Sowjet-staat los te weken...

Wij ontvouwden de spandoeken en hielden de borden met toepasselijke slogans omhoog, terwijl op de achtergrond twee agenten van politie een oogje in het zeil hielden. Niet alleen om de ambassade te bewaken, maar ook omdat naast ons, bij ons, temidden van ons, een tegendemonstratie werd gehouden door een echtpaar uit Hengelo, dat een spandoek ophield met de tekst: „Als oud-verzetsstrijders zeggen wij u: de Sowjet-Unie is een rechtsstaat", waarbij alle N's omgekeerd waren geschreven. Foto's tonen aan, dat we druk hebben staan discussiëren met de Van Luttikhuizens, beschaafde, vriendelijke mensen onder elkaar, zoals het hoort in de politiek, en nadat we zo een paar uur, op die 29ste maart 1974, voor de ambassade hadden staan blauwbekken en bekvechten, borgen we de demonstratie-borden weer achter in onze auto's, de Van Luttikhuizens rolden hun spandoek op, en terwijl wij de motor startten, zagen wii hèn naar de ambassade stappen, ze belden aan, het nek zwaaide open, en ze stapten naar binnen om, naar ik aanneem, onthaald te worden op een glas lekkere hete, hartversterkende Russische thee.

En daar zaten ze nu weer, acht jaar later. Boekovski zit inmiddels in Engeland, Afghanistan is door de Russen bezet, in Polen zit Lech Walesa gevangen, maar de Van Luttikhuizens bleken het geloof der kameraden nog ongeschokt en onbeschadigd door alle woelingen te hebben kunnen handhaven. Het was allemaal gelogen wat er over de positie van de joden in de Sowjet-Unie verteld werd, en hij kon het weten, want zijn broer was zelf met een 'jodinnetje' getrouwd. Als de joden gediscrimineerd werden, hoe kon het dan bestaan dat 6 procent van de rechterlijke macht uit joden bestond, terwijl zij maar 1 procent van de bevolking uitmaakten? (tegenvraag: hoe komt het dat zo weinig kampcommandanten joods zijn, terwijl ze toch 1 procent van de bevolking uitmaken?). Hij had het de opperrabijn in Moskou zelf gevraagd, en die had hem verzekerd dat er van discriminatie geen sprake was, - zoals de KGB-tolk het ongetwijfeld letterlijk heeft overgebracht.

André Boers, zionist, legde geduldig uit dat je heel andere dingen hoort als je, zonder voorkennis van de KGB, de ioden in de Sowjet-Unie thuis opzoekt en hun verhalen hoort over geweigerde visa, maar wel onmiddellijk gegeven ontslagen, zonder WW-regelingen en dat soort verfijnde snufjes van een socialistisch land als het onze. Toen riep een medestander ('zelf een jood'!) van de Van Luttikhuizens door de microfoon, dat die jonge joden nog niets van de oorlog geleerd hadden, waarop Sonja manhaftig ingreep en zei dat de microfoon daar weggehaald moest worden! Karel van het Reve mocht als laatste haar vraag beantwoorden hoe het mogelijk was dat over een onderwerp zo diametraal verschillend gedacht kon worden? 'Nou kijk', zei Karel van het Reve, 'er zijn nu eenmaal ook mensen die beweren, en dat op hun manier nog aantonen ook, dat er geen joden vergast werden in de oorlog, en dat er ook geen zes miljoen joden door de nazi s vermoord werden. Zo kun je, ondanks alle bewijzen van het tegendeel, als je maar zorgt nooit van je geloof af te vallen, blijven beweren dat de Sowjet- Unie een heilsstaat is en dat joden er niet gediscrimineerd worden. Je kunt anti-fascist zijn, en toch zo stom als het achterend van een varken.'

Ik geef het even in mijn eigen woorden weer, ik had geen video aanstaan, maar hier kwam het in grote trekken op neer. Na afloop hebben Sonja Barend en haar redactie zich afgevraagd of ze er wel verstandig aan hadden gedaan de heer en mevrouw Van Luttikhuizen met hun extreme visie in het programma te halen? Pakt zoiets nu goed uit, of juist averechts? Is de redelijkheid van het betoog van André Boers en de onredelijkheid van het betoog van Henk van Luttikhuizen zonneklaar, of wakker je het vuur van het antisemitisme, hoe dan ook, alleen maar aan, zelfs als je hete kolen op het hoofd stapelt van iemand die de waarheid niet wil zien? Ik weet het ook niet. Ik weet alleen dat het weer een boeiend programma was, en dat Sonja zich daarin weer met verve en intelligentie en grote vastberadenheid weerde."

Nico Scheepmaker berichtte in 1986 weer over de AFNV:

"Die A.F.V.N. is de organisatie die minister Van den Broek en burgemeester Van Thijn gevraagd heeft te beletten dat Anatoli Sjtsjaranski op 29 september het woord voert bij de Dokwerker (het monument van het verzet tegen de jodenvervolging), als op die dag gedemonstreerd wordt voor de joden in de Sowjet-Unie die niet naar Israël mogen. Sjtsjaranski zou dan wel eens lasterlijke leugens over de Sowjet-Unie kunnen vertellen, of, wat nog pijnlijker zou zijn, de zuivere waarheid over de wijze waarop joodse refuseniks' en andere dissidenten in de Sowjet-Unie in de kampen, de gevangenissen en de psychiatrische inrichtingen worden behandeld. Sjtsjaranski kan daar tenslotte over meespreken, na 9 jaar kamp met zeer streng regime en 400 dagen isoleercel...”

Scheepmaker signaleerde ook dat in het AFVN-blad De Antifascist nogal bedenkelijke uitspraken over Joden werden gedaan. Zo stond in nummer 3/1986 een twaalf pagina's tellende lofzang op de Sovje-Unie en een tirade tegen Nederlandse en Isaëlische Joden, geschreven door iemand die als pseudoniem 'Cohen' hanteerde. Scheepmaker, wederom in de Leeuwarder Courant:

"Hoe ver kun je gaan in je bewondering van de Sowjet-Unie en je haat tegen het zionisme zonder die ijle grens tussen anti-zionisme en anti-semitisme te overschrijden? Dit is het taalgebruik van de antisemiet, dit is antisemitisme onder het mom van anti-zionisme, zoals dat ook door de Sowjet-Unie met zoveel verve wordt bedreven. Maar die man heet zelf Cohen! Tja, in de Sowjet-Unie heten ze Dragunsky en Ziws, in Nederland blijkbaar Cohen, maar het is niet de jood, maar de stalinist in hen die koning kraait.”

-----

Hoe ver is het gekomen dat we tegenwoordig antisemieten als Arthur Graaff niet veel meer tegenspreken? Is dit antifascisme? Walgelijk dat deze groep nog mag bestaan en het geeft te denken waar Indymedia en sites als Krapuul nog voor staan. We leven in hele barre tijden waarin overduidelijke foute mensen als Arthur Graaff hun ongestoorde gang mogen gaan.

Deze malle discussie is een belediging voor alle veteranen. Net samen met iemand die me wees op deze discussie het initiatief genomen en een aanvraag ingediend voor een Anjerperkje bij het Monument voor de Gevallenen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Monument_voor_de_gevallenen_(Bussum)

Ondersteun dit initiatief en schrijf ook een brief aan de adoptanten van het monument met een motivatie waarom een Witte Anjerperkje zeer wenselijk is:

https://www.stvitusschool.nl/contact/

Alleen samen kunnen we tegenstanders van vrede tegengaan en samen ons inzetten voor een betere wereld. Opdat we nooit vergeten.

Schandelijke en uiteraard laffe anonieme aantijging. Ik ben absoluut geen antisemiet.

Ik maak op uit de stijl dat dit een laffe, anonieme bijdrage is van Bart Droog. Ik ben lid geweest van de AFVN-BvA van 2014 tot 2022. en er is geen enkel bewijs van antisemitisme. Bovendien laat Droog het feit weg dat voorzitter van 2007 tot haar dood in 2011 was de Joodse Auschwitz-overlevende Celine van der Hoek-de Vries.

Droog 'bewijst' via associatie met de periode tot 2002. Ik kwam pas bij de AFVN in 2014. Droog geeft echter geen enkel bewijs van welke antisemitische daad of uitlating dan ook van mij. Ik werk regelmatig samen met Joodse instellingen zals het CJO en/of het CIDI en heb uitvoerig samengewerkt met het Simon Wiesenthal Center in Jeruzalem, en met Joodse leiders als opperrabijnen Binyomin Jacobs en Raphael Evers.

Ik heb de beheerders gevraagd deze vuilspuiterij te verwijderen.