Om te beginnen is er nergens een stelling gedaan dat het exclusief IS problemen zijn.
Ook weet ik niet waar het 'wensdenken' op zou slaan, zijn alle mensen die denken dat deze crisis de IS schade berokkend per definitie zulke haters van de IS dat ze die het liefst opgeheven zien? Zijn er geen IS leden die hun zorgen over het mogelijk uiteenvallen van hun organisatie uitten, wensen zij dan ook het einde van de IS?
Wat leuk ook om weer te zien dat de vrankrijk boven komt drijven, ditmaal niet met een steigerpijp maar misbruik. Maar al wat er daar gebeurd is even daar gelaten, was toendertijd niet een van de kritieken op de vrankrijk het gebrek aan openheid? Werden er toen geen pogingen gedaan om dit 'autonoom' op te lossen. En het misbruik wat er gezien zou zijn, horen zien en zwijgen? Of is er toen werk van gemaakt?
Dat er in de Amsterdamse kraak scene de nodige fragmentatie is ontstaan valt niet te ontkennen, maar er wordt geschreven alsof de gehele 'kraakbeweging' uit elkaar is gevallen. Mijn ervaring is dat allerminst het geval, hoewel er een hoop mensen zijn die zich er van hebben afgekeerd, moeizaam of niet meer samenwerken en de slagkracht aanzienlijk is afgenomen, er zijn nog steeds warme contacten tussen groepen binnen amsterdam. Dat niet alleen, diezelfde warme contacten bestaan tussen diverse groepen in diverse steden alsmede tussen de steden en dorpen onderling.
De kraakbeweging is geslonken, zeker waar, maar niet vergelijkbaar met de IS. de kraakbeweging bestaat uit verschillende losse groepjes en individuen die als gemene deler hebben dat ze kraken. cruciaal is ook de toevoeging 'beweging', dus geen afgekaderde groep met leden, regeltjes, leiders of een duidelijk uitgezette lijn of denkbeeld. en laten we ook meenemen dat de 'kraakbeweging' naast de interne (maw tussen krakers onderling) ook de nodige 'externe' klappen te verduren heeft gekregen, ik noem een kraakverbod, politie repressie en propaganda. En als ik nn 14.57 zo lees zijn ook bij de IS onderlinge meningsverschillen.
"Of wat te denken van wijlen Fabiola, die uit een aantal kraakpanden werd geweerd vanwege misbruik van jongens?"
Wat ik hier lees is dat er jongens misbruikt zijn, dan is weren volkomen terecht. Wellicht is het verkeerd verwoord.
Het punt wat op het einde gemaakt wordt dat misstanden overal voor (kunnen) komen is niet te ontkennen. En juist daarom vind ik het zo'n raar stukje. Er worden voorbeelden genoemd om die stelling te staven maar die slaan mijn inziens de plank mis.
Zoals ik het stuk van Peter Storm heb gelezen, wil hij de discussie over hoe om te gaan met onwenselijkheden aan zwengelen met de IS als actueel voorbeeld. Uit het verleden had al kunnen blijken dat deze discussie wenselijk en noodzakelijk zijn willen 'we' daar iets aan doen. Fouten kunnen worden gemaakt, leer er dan ook van opdat het in de toekomst niet meer voorkomt of beter wordt afgehandeld.
Het stukje begint met een oproep om het binnen de IS te laten, dan de voorbeelden die volgens mij moeten aantonen dat het beter een interne aangelegenheid kan blijven. Die voorbeelden laten volgens mij echter het tegendeel zien.
Dat allemaal buiten het gegeven om dat verkrachting en seksuele onderdrukking geen 'interne' zaken zijn, wat nn 14.57 kennelijk zelf ook inziet gezien de afsluiters.
Waarom zou dit niet breder besproken moeten worden dan de IS? Moet elke groep eerst zelf ermee geconfronteerd worden voordat er over gesproken mag worden? Mag een niet IS lid geen mening hebben over het gebeuren?
Om nog even in te gaan op het stuk van Peter Storm.
Van wat ik heb gelezen gaan ook bij mij de wenkbrauwen fronsen, indien de IS dit niet snapt (hoeft niet hoor) leg dan uit waarom men denkt dat de uitnodiging van de spreker gepast is. Leg uit welk standpunt er ingenomen wordt en waarom. Als de IS, of elke andere groepering wat dat betreft, geen standpunt in neemt in een conflict maar wel een van de partijen die in de clinch liggen met elkaar uitnodigt wordt dat snel gezien als een steunbetuiging aan. Dat is niet raar. Dat is geen wensdenken. Dat is een scherpe analyse.
"Mensen die stellen dat de structuur van socialistische organisaties dit soort ellende in de hand werkt of onder de pet houdt,.."
Dat wil ik wel stellen ja, de structuur brengt immers machtsposities met zich mee en macht kan worden aangewend. Hiermee zeg ik niet dat het alleen binnen die structuren plaats kan/zal vinden. Ik zeg wel dat binnen die structuren, als er een conflict ontstaat tussen leden, door diezelfde machtsposities, het speelveld bij voorbaat al niet gelijkwaardig is. Ik ben ook van mening dat het 'democratisch centralisme' de ongelijkheid versterkt, daar de mening van de meerderheid de minderheid opgelegd wordt.
vreemd
ik vind het verhaal van nn 14.57
Om te beginnen is er nergens een stelling gedaan dat het exclusief IS problemen zijn.
Ook weet ik niet waar het 'wensdenken' op zou slaan, zijn alle mensen die denken dat deze crisis de IS schade berokkend per definitie zulke haters van de IS dat ze die het liefst opgeheven zien? Zijn er geen IS leden die hun zorgen over het mogelijk uiteenvallen van hun organisatie uitten, wensen zij dan ook het einde van de IS?
Wat leuk ook om weer te zien dat de vrankrijk boven komt drijven, ditmaal niet met een steigerpijp maar misbruik. Maar al wat er daar gebeurd is even daar gelaten, was toendertijd niet een van de kritieken op de vrankrijk het gebrek aan openheid? Werden er toen geen pogingen gedaan om dit 'autonoom' op te lossen. En het misbruik wat er gezien zou zijn, horen zien en zwijgen? Of is er toen werk van gemaakt?
Dat er in de Amsterdamse kraak scene de nodige fragmentatie is ontstaan valt niet te ontkennen, maar er wordt geschreven alsof de gehele 'kraakbeweging' uit elkaar is gevallen. Mijn ervaring is dat allerminst het geval, hoewel er een hoop mensen zijn die zich er van hebben afgekeerd, moeizaam of niet meer samenwerken en de slagkracht aanzienlijk is afgenomen, er zijn nog steeds warme contacten tussen groepen binnen amsterdam. Dat niet alleen, diezelfde warme contacten bestaan tussen diverse groepen in diverse steden alsmede tussen de steden en dorpen onderling.
De kraakbeweging is geslonken, zeker waar, maar niet vergelijkbaar met de IS. de kraakbeweging bestaat uit verschillende losse groepjes en individuen die als gemene deler hebben dat ze kraken. cruciaal is ook de toevoeging 'beweging', dus geen afgekaderde groep met leden, regeltjes, leiders of een duidelijk uitgezette lijn of denkbeeld. en laten we ook meenemen dat de 'kraakbeweging' naast de interne (maw tussen krakers onderling) ook de nodige 'externe' klappen te verduren heeft gekregen, ik noem een kraakverbod, politie repressie en propaganda. En als ik nn 14.57 zo lees zijn ook bij de IS onderlinge meningsverschillen.
"Of wat te denken van wijlen Fabiola, die uit een aantal kraakpanden werd geweerd vanwege misbruik van jongens?"
Wat ik hier lees is dat er jongens misbruikt zijn, dan is weren volkomen terecht. Wellicht is het verkeerd verwoord.
Het punt wat op het einde gemaakt wordt dat misstanden overal voor (kunnen) komen is niet te ontkennen. En juist daarom vind ik het zo'n raar stukje. Er worden voorbeelden genoemd om die stelling te staven maar die slaan mijn inziens de plank mis.
Zoals ik het stuk van Peter Storm heb gelezen, wil hij de discussie over hoe om te gaan met onwenselijkheden aan zwengelen met de IS als actueel voorbeeld. Uit het verleden had al kunnen blijken dat deze discussie wenselijk en noodzakelijk zijn willen 'we' daar iets aan doen. Fouten kunnen worden gemaakt, leer er dan ook van opdat het in de toekomst niet meer voorkomt of beter wordt afgehandeld.
Het stukje begint met een oproep om het binnen de IS te laten, dan de voorbeelden die volgens mij moeten aantonen dat het beter een interne aangelegenheid kan blijven. Die voorbeelden laten volgens mij echter het tegendeel zien.
Dat allemaal buiten het gegeven om dat verkrachting en seksuele onderdrukking geen 'interne' zaken zijn, wat nn 14.57 kennelijk zelf ook inziet gezien de afsluiters.
Waarom zou dit niet breder besproken moeten worden dan de IS? Moet elke groep eerst zelf ermee geconfronteerd worden voordat er over gesproken mag worden? Mag een niet IS lid geen mening hebben over het gebeuren?
Om nog even in te gaan op het stuk van Peter Storm.
Van wat ik heb gelezen gaan ook bij mij de wenkbrauwen fronsen, indien de IS dit niet snapt (hoeft niet hoor) leg dan uit waarom men denkt dat de uitnodiging van de spreker gepast is. Leg uit welk standpunt er ingenomen wordt en waarom. Als de IS, of elke andere groepering wat dat betreft, geen standpunt in neemt in een conflict maar wel een van de partijen die in de clinch liggen met elkaar uitnodigt wordt dat snel gezien als een steunbetuiging aan. Dat is niet raar. Dat is geen wensdenken. Dat is een scherpe analyse.
"Mensen die stellen dat de structuur van socialistische organisaties dit soort ellende in de hand werkt of onder de pet houdt,.."
Dat wil ik wel stellen ja, de structuur brengt immers machtsposities met zich mee en macht kan worden aangewend. Hiermee zeg ik niet dat het alleen binnen die structuren plaats kan/zal vinden. Ik zeg wel dat binnen die structuren, als er een conflict ontstaat tussen leden, door diezelfde machtsposities, het speelveld bij voorbaat al niet gelijkwaardig is. Ik ben ook van mening dat het 'democratisch centralisme' de ongelijkheid versterkt, daar de mening van de meerderheid de minderheid opgelegd wordt.