Wat kortzichtig om te beweren dat zowel evolutieleer als bijbelverhaal sprookjes zijn. Er is eeuwenlang steeds getoetst of b.v. de leer van Darwin over de ontwikkeling van soorten klopt, en ja, er zijn steeds meer bewijzen voor gevonden. De leeftijd van de aarde is vastgesteld aan de hand van bodemonderzoek. DNA onderzoek is een belangrijke aanvulling op de leer over de ontwikkeling van soorten. In sommige gevallen hebben mensen onder hun ogen zien gebeuren dat soorten zich aanpassen aan natuurlijke vijanden en leefomstandigheden. Voorbeelden: metromug, passiebloemen die zich tegen bladaantasting rupsen beschermen. De passiebloemen zijn de waardplanten voor de rupsen van heliconiusvlinders zoals de zebravlinder (Heliconius charitonius) en Heliconius erato. De passiebloemen beschikken over een bijzondere vorm van mimicry om zich tegen de bladaantasting door de rupsen van deze vlinders te beschermen. Om kannibalisme te voorkomen onderzoeken deze vlinders voor het afzetten van de eieren de bladeren eerst op de aanwezigheid van eitjes van soortgenoten, wat de kansen van de rupsen op overleving verkleint. De eieren zijn geel van kleur en rond van vorm. De passiebloemen die door deze rupsen gegeten worden produceren kleine, ronde gele bolletjes op de stengels of bladeren die dienen als nep-eitjes om de vlinders zo te misleiden.
Dit zijn dan 2 voorbeelden van snelle aanpassing v.d. soort aan de omgeving of vijanden. Maar ook de langzame evolutie is gewoon bewezen ook al kun je die binnen 1 mensenleven niet zien gebeuren. Er ontwikkelen zich, zoals iedereen weet, nog steeds nieuwe soorten. Als je dat ontkent, kun je helemaal niks zinnigs over biologie zeggen.
aan anti orde
Wat kortzichtig om te beweren dat zowel evolutieleer als bijbelverhaal sprookjes zijn. Er is eeuwenlang steeds getoetst of b.v. de leer van Darwin over de ontwikkeling van soorten klopt, en ja, er zijn steeds meer bewijzen voor gevonden. De leeftijd van de aarde is vastgesteld aan de hand van bodemonderzoek. DNA onderzoek is een belangrijke aanvulling op de leer over de ontwikkeling van soorten. In sommige gevallen hebben mensen onder hun ogen zien gebeuren dat soorten zich aanpassen aan natuurlijke vijanden en leefomstandigheden. Voorbeelden: metromug, passiebloemen die zich tegen bladaantasting rupsen beschermen. De passiebloemen zijn de waardplanten voor de rupsen van heliconiusvlinders zoals de zebravlinder (Heliconius charitonius) en Heliconius erato. De passiebloemen beschikken over een bijzondere vorm van mimicry om zich tegen de bladaantasting door de rupsen van deze vlinders te beschermen. Om kannibalisme te voorkomen onderzoeken deze vlinders voor het afzetten van de eieren de bladeren eerst op de aanwezigheid van eitjes van soortgenoten, wat de kansen van de rupsen op overleving verkleint. De eieren zijn geel van kleur en rond van vorm. De passiebloemen die door deze rupsen gegeten worden produceren kleine, ronde gele bolletjes op de stengels of bladeren die dienen als nep-eitjes om de vlinders zo te misleiden.
Dit zijn dan 2 voorbeelden van snelle aanpassing v.d. soort aan de omgeving of vijanden. Maar ook de langzame evolutie is gewoon bewezen ook al kun je die binnen 1 mensenleven niet zien gebeuren. Er ontwikkelen zich, zoals iedereen weet, nog steeds nieuwe soorten. Als je dat ontkent, kun je helemaal niks zinnigs over biologie zeggen.