Het leger van een drugskartel is in feite niet anders dan de politie. Daar pleit niemand hier voor.
Daarnaast heeft dat geweld niks met emancipatie te maken.
Overigens is de situatie in mexico niet ontstaan door een tekortschientend politie korps, maar door extreme werkloosheid en armoede. Zo kun je dus ook niet zeggen dat we hier zo beschaafd met elkaar omgaan dankzij het geweldsmonopolie.
Maar goed met wouten zoals jij valt niet te praten.
Mijn afkeer van de politie is grotendeels ontstaan door dat ik wel degelijk probeer politieke doelen te behalen zonder het geweld zelf te zoeken. De politie zorgt dan vervolgens wel dat ik dit tegen kom op het moment dat je meer dan een paar details wilt veranderen. Dan ga je toch maar eens onderzoeken of dit normaal is en daarnaast wat juridische paden bewandelen en dan kom je er achter dat politie geweld gericht is op doelen van acties, niet de actie vormen. Daarnaast geven rechters je inderdaad wel eens gelijk maar maakt dit zo goed als nooit verschil. Zo verbieden burgermeesters demonstratiea vaak zo kort van te voren dat er geen tijd meer is om hier een kortgedong tegen aan te spannen.
Ik denk dat niemand hier het raar vindt dat mensen met macht deze macht geweldadig zullen beschermen. Dat is helemaal niet het punt. Het gaat erom dat niet iedereen zich hierdoor laat intimideren en dat velen die situatie onacceptabel vinden.
Wie geweldloze revolutie onmogelijk maakt, maakt geweldadige revolutie onvermijdbaar. Geen woorden van een doorgedraaide anarchist, maar van John F. kennedy.
Het leger van een drugskartel
Het leger van een drugskartel is in feite niet anders dan de politie. Daar pleit niemand hier voor.
Daarnaast heeft dat geweld niks met emancipatie te maken.
Overigens is de situatie in mexico niet ontstaan door een tekortschientend politie korps, maar door extreme werkloosheid en armoede. Zo kun je dus ook niet zeggen dat we hier zo beschaafd met elkaar omgaan dankzij het geweldsmonopolie.
Maar goed met wouten zoals jij valt niet te praten.
Mijn afkeer van de politie is grotendeels ontstaan door dat ik wel degelijk probeer politieke doelen te behalen zonder het geweld zelf te zoeken. De politie zorgt dan vervolgens wel dat ik dit tegen kom op het moment dat je meer dan een paar details wilt veranderen. Dan ga je toch maar eens onderzoeken of dit normaal is en daarnaast wat juridische paden bewandelen en dan kom je er achter dat politie geweld gericht is op doelen van acties, niet de actie vormen. Daarnaast geven rechters je inderdaad wel eens gelijk maar maakt dit zo goed als nooit verschil. Zo verbieden burgermeesters demonstratiea vaak zo kort van te voren dat er geen tijd meer is om hier een kortgedong tegen aan te spannen.
Ik denk dat niemand hier het raar vindt dat mensen met macht deze macht geweldadig zullen beschermen. Dat is helemaal niet het punt. Het gaat erom dat niet iedereen zich hierdoor laat intimideren en dat velen die situatie onacceptabel vinden.
Wie geweldloze revolutie onmogelijk maakt, maakt geweldadige revolutie onvermijdbaar. Geen woorden van een doorgedraaide anarchist, maar van John F. kennedy.