U schrijft dat een ticket kopen naar een Afrikaans land het beste is om dit probleem aan te pakken. Men is echter al zeker sinds de jaren '70 werkzaam in organisaties die het opnemen voor vluchtelingen. Gemakshalve ga ik er van uit dat sinds die tijd tevens mensen naar die landen toegaan om daar werk te verrichten. Verandering komt daarentegen niet van de een op de andere dag. U geeft mij het gevoel dat dit wel het geval is.
Feit alleen dat dit onderwerp al zeker 30 jaar op de politieke agenda staat, geeft aan dat we heden ten dage nog altijd niet content zijn met de gang van zaken. Wij kunnen niet de dictator in die landen spelen en vertellen dat het nu anders gaat zijn. We kunnen druk uitoefenen. En dit helpt: doch kleinschalig, Uganda had dit jaar zijn eerste Gay Parade. Dit was twee jaar geleden nog ondenkbaar.
Of je het eens bent met de actie die plaatsvond omtrent het huis van meneer Leers, is naar mijn mening niet het meest relevant in de algemene context. Als je iets wilt veranderen, zal je in 'the picture' moeten komen. Zo werkt dat nu eenmaal het best in onze maatschappij. Als niemand ooit maar enig verzet zou tonen (in de vorm van verfbommen gooien of werkzaam zijn bij vluchtelingenwerk), zou de politiek haar vrije gang kunnen gaan.
Dus zolang de politiek in het buitenland niet op orde is (lees: "daar worden mensen geslacht alsof ze niks waard zijn."), moet iemand de ballen hebben om deze gedupeerden op zich te nemen. Leers stuurde helaas mensen weer terug de mogelijke dood in.
U schrijft dat een ticket
U schrijft dat een ticket kopen naar een Afrikaans land het beste is om dit probleem aan te pakken. Men is echter al zeker sinds de jaren '70 werkzaam in organisaties die het opnemen voor vluchtelingen. Gemakshalve ga ik er van uit dat sinds die tijd tevens mensen naar die landen toegaan om daar werk te verrichten. Verandering komt daarentegen niet van de een op de andere dag. U geeft mij het gevoel dat dit wel het geval is.
Feit alleen dat dit onderwerp al zeker 30 jaar op de politieke agenda staat, geeft aan dat we heden ten dage nog altijd niet content zijn met de gang van zaken. Wij kunnen niet de dictator in die landen spelen en vertellen dat het nu anders gaat zijn. We kunnen druk uitoefenen. En dit helpt: doch kleinschalig, Uganda had dit jaar zijn eerste Gay Parade. Dit was twee jaar geleden nog ondenkbaar.
Of je het eens bent met de actie die plaatsvond omtrent het huis van meneer Leers, is naar mijn mening niet het meest relevant in de algemene context. Als je iets wilt veranderen, zal je in 'the picture' moeten komen. Zo werkt dat nu eenmaal het best in onze maatschappij. Als niemand ooit maar enig verzet zou tonen (in de vorm van verfbommen gooien of werkzaam zijn bij vluchtelingenwerk), zou de politiek haar vrije gang kunnen gaan.
Dus zolang de politiek in het buitenland niet op orde is (lees: "daar worden mensen geslacht alsof ze niks waard zijn."), moet iemand de ballen hebben om deze gedupeerden op zich te nemen. Leers stuurde helaas mensen weer terug de mogelijke dood in.