Hoe de multiplex fascisme verdedigt
[edit: Deze post is naar de ruis gegaan. Als Indymedia Collectief vinden we het belangrijk dat door middel van het 'open posting systeem' via Indymedia misstanden aangekaart kunnen worden, ook als het gaat om gebeurtenissen binnen de beweging. Maar Indymedia is geen plaats voor intern gekissebis en het elkaar zwartmaken met niet te verifiëren geruchten. Hiertussen is niet altijd een duidelijk lijn te trekken, maar in dit geval vinden we het toch vooral gaan om een café-ruzie tussen een paar individuen.
De meest zinvolle bijdrage aan deze draad lijkt het volgende commentaar te zijn: https://www.indymedia.nl/node/23448#comment-13241, maar ook daarvan weten wij niet of dit nu uiteindelijk de meest correcte versie van het verhaal is.]
Na een metal avond was ik in de Multiplex. Het was de naborrel en geprekken onder vrienden. Tot het moment dat er iemand zich in ons gesprek mengde met de boodschap dat we begrip voor fascisme moesten hebben.
Na een gelduldig uur van uitleggen waarom fascisme een nare ideologie is die leeft van het uitsluiten van minderrheidsgroepen had degene die het fascisme te vuur en te zwaard verdedigde een pauze nodig. Aangezien wij niet wisten dat hij terug zou komen gingen wij verder met het gesprek waar wee een uur geleden gebleven waren.
Helaas de fascist moest zich nogmaals aan ons opdringen. Weer eiste hij dat wij naar hem luisterden. Nadat hem verteld was dat wij geen behoefte aan hem hadden bleef hij doorgaan. Hierop reageerde ik door te zeggen dat het fascisme streeft naar het vermoorden van mensen zoals de persoon waar ik een relatie mee deel. Ook dit was voor hem niet genoeg om op te houden.
De multiplex vrijwilliger die tijdens ons gesprek achter de bar was gaan staan mengde zich in het gesprek. Hierop werd de vrijwilliger gevraagd of hij ruimte wou bieden aan fascisme of dat hij ons de ruimte bood ons zelf te zijn en ons gesprek over de gevolgen van fascisme in de wereld voort te zetten. Hierop gaf hij aan dat wij alleen over de gevolgen van fascisme mochten praten als de rest van de bezoekers daar niet door gestoord zou worden. Dit was voor mij aanleiding om te vertrekken.
Binnen de eerste meters van de bar merkte ik dat ik gevolgd werd. Om ruimte tussen mij en de fascistische aanvaller te creeren probeerde ik zo goed en zo kwaad als het kon de weg achter mij te versperren. Ik had immers tijd nodig om de voordeur open te krijgen. Ik had harder moeten rennen. De vrijwilliger van de fascist haalde mij op straat in en begon daar op mijj in te schoppen en te slaan. Gelukkig was err een antifascist die mijn belagerr besprong en ik heb Leiden veilig kunnen verlaten.